Bądź elastyczny w służbie
1 Człowiek elastyczny potrafi z łatwością przejść od jednej sprawy do drugiej. Elastyczność, inaczej giętkość, wiąże się z umiejętnością przystosowywania się do nowych warunków oraz z zaradnością. Jeżeli jesteśmy elastyczni, to potrafimy znaleźć sposób na to, by więcej czasu przeznaczać na głoszenie i nauczanie dobrej nowiny, dotrzeć z nią do większej liczby osób oraz zdziałać jak najwięcej dobrego.
2 W miarę zbliżania się wielkiego ucisku zachodzi coraz pilniejsza potrzeba nauczania drugich prawdy. Powinniśmy więc być też elastyczni w planowaniu czasu poświęcanego na służbę polową. Większość głosicieli wyrusza do służby polowej przed południem, kiedy zastaje się w domach niewiele ludzi. Jak dotrzeć do pozostałych mieszkańców? Może należałoby zmienić plan służby polowej i przeznaczać na tę działalność popołudnia albo wczesne wieczory? Niektóre zbory osiągnęły zachęcające wyniki, organizując zbiórki do służby polowej w sobotnie popołudnia. A czy na waszym terenie stoi coś na przeszkodzie głoszeniu o tej porze?
3 Dobre wyniki daje świadczenie ludziom, którzy czekają na autobus, siedzą w zaparkowanym samochodzie, oglądają wystawy sklepowe albo po prostu spacerują po ulicy. Jeśli leży nam na sercu dobro ludzi, to postaramy się głosić im dobrą nowinę o Królestwie przy każdej sposobności (Mat. 9:35).
BĄDŹ ELASTYCZNY PRZY DRZWIACH
4 Wyruszając do pracy od drzwi do drzwi, pomyśl o potrzebie prowadzenia rozmowy w sposób elastyczny. Miej oczy i uszy otwarte. Czy dom jest zadbany? Czy widzisz kwiaty albo ogródek? A może zabawki lub przedmiot kultu religijnego? Gdy się otworzą drzwi, widzisz, czy staje w nich mężczyzna czy niewiasta, ktoś młody czy starszy, a niekiedy można się zorientować, czy jest zajęty, czy odpoczywa itd. Ze słów swego rozmówcy często można wywnioskować, czym się interesuje, co sobie ceni, czego nie chce, w co wierzy, co go niepokoi, jakie ma potrzeby. Ludzie na ogół lubią, gdy ktoś życzliwie interesuje się nimi lub ich poglądami.
5 Przed rozpoczęciem służby powinniśmy zadecydować, o czym będziemy rozmawiać z ludźmi, a zwłaszcza przypomnieć sobie bieżący „Temat do rozmów”. Niemniej może zaistnieć sytuacja, w której bardziej celowe będzie poruszenie innego tematu. Dlatego warto być przygotowanym do prowadzenia rozmów na kilka tematów z uwzględnieniem najczęściej nadarzających się okoliczności. Oto kilka propozycji zaczerpniętych z nowego podręcznika „Prowadzenie rozmów na podstawie Pisma Świętego”: (Zastanów się, w jakich sytuacjach można by z nich skorzystać).
● „Rozmawiamy z ludźmi o tym, jakie kroki należałoby przedsięwziąć, aby wszystkim na świecie zapewnić odpowiednie mieszkanie i pracę. Czy zdaniem Państwa można się spodziewać, że zdołają tego dokonać rządy ludzkie?... Jest jednak ktoś, kto potrafi rozwiązać ten problem — Stwórca. (Odczytaj i omów Izajasza 65:21-23)”.
● „Wszyscy byśmy chcieli, żeby nasze dzieci były szczęśliwe, ale czy można się spodziewać, że obecne problemy światowe zostaną pomyślnie rozwiązane?... W jakim świecie przyjdzie im żyć, gdy dorosną?... Biblia mówi, że Bóg zamierza stworzyć na ziemi wspaniałe warunki (Ps. 37:10, 11). Ale możliwość, żeby nasze dzieci z tego korzystały, zależy w znacznym stopniu od wyboru, jakiego my dokonamy (Powt. Pr. 30:19)”.
● „Jak pana(i) zdaniem należałoby odpowiedzieć na pytanie: Czy Bóg interesuje się tym, że ludzie cierpią biedę i doznają niesprawiedliwości?... (Kazn. 4:1; Ps. 72:12-14)”.
● „Odwiedzamy bliźnich, żeby się dowiedzieć, kto się poważnie zastanawia nad sensem życia. Większość ludzi czuje się jako tako szczęśliwa, ale boryka się też z licznymi trudnościami. Z biegiem lat uświadamiamy sobie, że życie jest bardzo krótkie. Czy na tym życiu wszystko się kończy? Co pan(i) o tym sądzi? ... (Omów krótko pierwotne zamierzenie Boże, powołując się na doniesienie o ogrodzie Eden, a potem odczytaj i skomentuj Jana 17:3 i Objawienie 21:3, 4)”.
● „Czy próbował(a) pan(i) kiedy znaleźć odpowiedź na pytanie: Dlaczego się starzejemy i umieramy? Niektóre żółwie morskie żyją setki lat, a drzewa nawet tysiące lat. Tymczasem człowiek żyje zaledwie 70 czy 80 lat, i umiera. Czy zastanawiał(a) się pan(i) nad tym, dlaczego się tak dzieje?... (Rzym. 5:12). Czy to się kiedyś zmieni?... (Obj. 21:3, 4)”.
6 Jak widać, istnieją rozmaite możliwości rozpoczęcia i prowadzenia owocnej rozmowy. Pamiętajmy, że człowiek elastyczny to taki, który umie się przystosować do różnych sytuacji. Rzecz jasna przedstawionych tu propozycji nie należy uczyć się na pamięć, bo to by tylko utrudniało elastyczne prowadzenie rozmowy. Najlepiej zapamiętać główne myśli, a potem przedstawiać je własnymi słowami.
7 Dużo przemawia za tym, żebyśmy w swej działalności byli elastyczni. Dzięki starannemu przygotowywaniu się do służby i stosowaniu elastyczności przy planowaniu udziału w niej jak również podczas samego prowadzenia rozmów możemy dawać dowody, że szczerze miłujemy ludzi, i będziemy skuteczniej głosić dobrą nowinę.