Pomagajmy nowym w robieniu postępów duchowych
1 Czy zaznałeś już radości z prowadzenia studium, aż zainteresowany stanął po stronie Jehowy? Wspaniała to chwila, gdy ktoś symbolizuje swoje oddanie się Jehowie przez chrzest w wodzie. Co roku decydują się na ten krok dziesiątki tysięcy osób, ale tak jak dzieci koniecznie potrzebują kierownictwa w czasie dorastania, tak też nowi potrzebują pomocy w robieniu postępów duchowych (1 Kor. 4:14-17; 2 Kor. 6:13).
2 Na pewno wszyscy cieszymy się, że 12 kwietnia tylu nowych przyszło na uroczystość Pamiątki. Teraz musimy im pomagać w lepszym poznaniu Jehowy i Jego organizacji. Jak to robić? Zapraszajmy nowych, którzy byli na Pamiątce, żeby regularnie przychodzili na nasze zebrania, i pomóżmy im zapoznać się z innymi członkami zboru. Róbmy dobry użytek z materiału zawartego w książce Żyć wiecznie na stronach 200-202. Nie zwlekajmy z zapraszaniem ich na zebrania, bo rzekomo jeszcze nie są do tego przygotowani. Wiele osób zaczęło regularnie przychodzić do zboru już po pierwszym zetknięciu się z prawdą.
POMAGANIE STUDIUJĄCYM BIBLIĘ
3 Jak jeszcze można pomagać ludziom, z którymi prowadzimy studium? Czy już nauczyłeś ich, jak się studiuje? Może potrzebują pomocy w przygotowywaniu się do zebrań oraz do brania w nich udziału? Jeśli spełniają wymagania, zachęć ich, żeby się zapisali do teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej. W ten sposób będą się szkolić i nabiorą pewności siebie. Regularne uczestniczenie w zebraniach przyczyni się w znacznej mierze do robienia postępów duchowych.
4 Staraj się dobrze poznać zainteresowanego, unikając przy tym wtrącania się w jego życie osobiste. Czy nie przeszkadza mu coś w robieniu postępów duchowych? Jeśli zauważysz, że powinien dokonać jakichś zmian, aby dostosować życie do zasad chrześcijańskich, taktownie i uprzejmie dopomóż mu w tym.
5 Prowadzący zborowe studium książki mogliby się spotkać z takimi osobami i zachęcić je do regularnego przychodzenia na to zebranie. Gdy nadzorca służby odwiedzi grupę zborowego studium książki, mógłby porozmawiać z prowadzącym to studium o studiach biblijnych. Może mogliby pójść z niektórymi głosicielami na prowadzone przez nich domowe studia biblijne, żeby ich podbudować duchowo. A gdy zbór odwiedza nadzorca obwodu, zarówno on, jak też jego żona chętnie pójdą z głosicielami na prowadzone przez nich domowe studia biblijne. Nadzorca służby powinien przejrzeć aktualne sprawozdania ze studiów biblijnych i odpowiednio zadbać o to, aby głosiciele zabrali ze sobą na studium nadzorcę obwodu czy też jego żonę (Rzym. 1:11; Filip. 1:25; zob. „Skrzynkę pytań” w NSK 1/87).
6 Gdy ktoś zostanie ochrzczony, trzeba mu dalej pomagać w robieniu postępów (Gal. 6:10; 1 Piotra 1:22; 4:8; Filip. 3:13-16). Należy przestudiować z nim do końca dwa zalecane podręczniki nawet gdyby chodził na zborowe studium książki, na którym omawiano jedną lub obie te publikacje (NSK 10/85, s. 5; NSK 1/85, s. 4). Zaniechanie tego może spowodować, że nowy nie będzie przygotowany duchowo do stania o własnych siłach. Gdyby ktoś uważał, że nie jest już w stanie pomóc takiej osobie w osiągnięciu dojrzałości duchowej, powinien porozmawiać na ten temat ze starszymi (zob. „Skrzynkę pytań” w NSK 6/86).
7 Widok nowego robiącego postępy na drodze do życia sprawia wielką radość. Staje się ona jeszcze pełniejsza, gdy widać, jak człowiek ten nabiera dojrzałości duchowej. Z czasem i on będzie mógł pomagać drugim w robieniu postępów, ponieważ wszyscy mamy jednoczyć wysiłki w zmierzaniu do celu, jakim jest życie wieczne (1 Tym. 4:16).