DIBLA

Miejsce wymienione przez Ezechiela (Eze 6:14) w proroctwie Jehowy dotyczącym spustoszenia nadciągającego na ziemię izraelską jako odpłata za praktykowane tam bałwochwalstwo. Nie jest znana żadna starożytna miejscowość o tej nazwie i dlatego obecnie większość uczonych uważa, że słowo „Dibla” pojawiło się w wyniku błędu przepisywaczy zamiast „Ribla”, gdyż hebrajską literę „R” (ר) łatwo można pomylić z „D” (ד). Jeżeli tak było, to można ją utożsamić z biblijną Riblą (ruinami w pobliżu dzisiejszej Ribli) nad rzeką Orontes „w ziemi Chamat” (2Kl 23:33), a określenie „pustynia ciągnąca się ku Dibli [Ribli]” odnosiłoby się do żwirowatej, nieuprawnej równiny, będącej częścią Pustyni Syryjskiej i rozciągającej się na pd. oraz pd. wsch. od Ribli. Niektórzy tłumacze oddają jednak słowa Ezechiela następująco: „od pustyni aż do Rybli” (Bw). Taki przekład wskazywałby na to, że sąd Jehowy ogarnie obszar od „pustyni”, tradycyjnie wyznaczającej południową granicę Ziemi Obiecanej (Wj 23:31), aż do ziemi „Chamat” (reprezentowanej przez Riblę) na północy (1Kl 8:65). W takim wypadku sformułowanie użyte przez Ezechiela byłoby równoznaczne z bardziej znanym wyrażeniem „od Dan aż po Beer-Szebę” (Sdz 20:1; zob. RIBLA 2).