15. LEKCIJA

Ov uverimo đi vaćereja

1. Solunjanima 1:5

SO TE ĆERE: Mothov so hijan uverimo so odova so vaćereja tano ćaće hem važno.

Spremin tut šukar. Proučin šukar o materijali sa đi na haljoveja kola tane o glavna mislija hem sar e biblijake stihija dokažinena soj tane ćaće. Probin te vaćere o glavna tačke ko nekobor lafija. Razmislin sar to govor ka pomožini e manušenđe. Molin tut e Jehovase aso sveti duh.

Vežbin to govor ko glaso. Ađahar celo govor ka ovel tuće ki godi hem pošukar ka ićere le.
Koristin lafija kola ka mothoven so hijan uverimo. Ma čitin lafi palo lafi sar so pisini ki publikacija. Vaćer te lafencar. Ađahar ka dićhol so hijan uverimo ko odova so vaćereja.
Ov uverimo đi vaćereja, ama ćer odova mangipaja. Vaćer dovoljno glasno. Đi vaćereja dikh e manušen.

Važno tano te ove uverimo ko odova so vaćereja. Ama, pazin te na uvredine averen hem te na ćhive len zorjeja te ćeren odova so tu pheneja. Isto ađahar, ma vaćer diso so samo tu mislineja soj tano ćaće. Čak ked vaćereja ando buća ko kola ćaće hijan uverimo, nek o manuša osetinena so mangeja len.