ප්‍රතිපත්තිය ද නැතහොත් ජනප්‍රියත්වය ද—ඔබ මෙයින් කුමකින් මඟ පෙන්වීම ලබන්නෙහි ද?
හයවන-ශ්‍රේණියේ නොරිහිටෝ ක්‍රීඩා තරඟයකට සහභාගි වෙමින් සිටියේ ය. හදිසියේ ම, ඔහුට තීරණයක් ගන්නට සිදු විය. ශිෂ්‍යයින් සියලු දෙනා ම ස්වදේශානුරාගී උත්සවයකට සහභාගි විය යුතු ව තිබුණි. පෙනෙන හැටියට පුරුද්දක් ලෙස කෙරෙන මෙම අභ්‍යාසයෙහි සෙසු ශිෂ්‍යයින් සමඟ ඔහුත් හවුල් විය යුතු ද?
යෙහෝවඃ වහන්සේ හැරුණු කොට, වෙනත් ඕනෑ ම දේව නමස්කාර ක්‍රියාවකට හවුල්වීම වැරදි සහගත බව නොරිහිටෝ බයිබලයෙන් ඉගෙන ගෙන තිබුණි. (නික්මයාම 20:4, 5; මතෙව් 4:10) ලෝකයේ සියලු දේශපාලන කටයුතුවල දී ක්‍රිස්තියානින් මධ්‍යස්ථ ව සිටිය යුතු බව ද ඔහු දැන සිටියේ ය. (දානියෙල් 3:1-30; යොහන් 17:16) එබැවින්, ඔහුගේ සෙසු ශිෂ්‍යයින් හවුල් වන ලෙස ඔහුගෙන් බලකර සිටියත්, ඔහු ධෛර්යයෙන් යුක්ත ව, එහෙත් ගෞරවනීය ව තමාගේ ස්ථාවරයේ ස්ථිර ව රැඳී සිටියේ ය. ඊට සමාන තත්ත්වයක සිටියේ නම් ඔබ කරනු ඇත්තේ කුමක් ද?
පිළිගනු ලැබීමට ඇති ආශාව
මනුෂ්‍යයින් ව දෙවියන් වහන්සේ විසින් මවනු ලැබුවේ සමාජශීලී ව සිටින්නටත්, එකිනෙකා සමඟ සුහද ව හවුලේ කටයුතු කරන්නටත් බව ශුද්ධ ලියවිල්ල අඟවයි. කෙනෙකුගේ තුල්‍යයන් සමඟ සිටීමටත්, පිළිගනු ලැබීමටත්, ඔවුන් හා පෑහී සිටීමට උවමනා වීමත් සාමාන්‍ය දෙයකි. එවන් හැඟීම් ජීවිතය වඩාත් ප්‍රසන්න කරවන අතර අන්‍යයන් සමඟ අප කරන කටයුතුවල දී සාමයට හා එකඟත්වයට දායක වේ.—උත්පත්ති 2:18; ගීතාවලිය 133:1; 1 පේතෘස් 3:8.
අද දින පවා සමහර සංස්කෘතීන්වල අනුකූලතාවය මත කරන අවධාරණය තුළින් පිළිබිඹු වන්නේ හොඳින් පෑහී සිටීමට ඇති සහජ ආශාව ය. උදාහරණයක් වශයෙන්, ජපන් දරුවන් ව බාල කාලයේ පටන් පුහුණු කරනු ලබන්නේ බහුතරයේ නියෝගයන් පිළිබඳ ව දැනුවත් ව හිඳ ඊට අනුකූල වීමට ය. ප්‍රජාව සමඟ එකමුතු වීම ඔවුනගේ ශ්‍රේෂ්ඨතම වගකීම්වලින් එකක් බව ඔවුන්ගේ උරුමය ඔවුනට උගන්වයි. “ජපන් ජාතිකයින් බටහිර වැසියන්ට වඩා කණ්ඩායම් වශයෙන් ක්‍රියා කිරීමට වැඩි කැමැත්තක් දක්වන්නේ” යයි ජපානයේ හිටපු එක්සත් ජනපද තානාපති හා ජපන් සිරිත් විරිත් පිළිබඳ උනන්දුව දක්වන නිරීක්ෂක එඩ්වින් රයිෂා-උවර් පැවසී ය. ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසුවේ මෙසේ ය: “බටහිර වැසියන් යටත් පිරිසෙයින් නිදහසේ හා පුද්ගලවාදයේ බාහිර ආටෝපයක් විදහා පෙන්විය හැකි වුවත්, ජපන් ජාතිකයින් වැඩි දෙනෙක් සිය කණ්ඩායමේ නියමයන්ට ඇඳුමෙන්, ජීවිත ක්‍රමයෙන්, මෙන් ම සිතුවිල්ලෙන් පවා අනුකූල වීමට සතුටු වනු ඇත.” කෙසේ වෙතත්, අනුකූල වීමට ඇති ආශාව, ජපන් ජාතිකයින්ට පමණක් සීමා වන්නේ නැත. එය සමස්ත ලෝකයේ ම පවතින්නකි.
අනුකූල වීමට ඇති පීඩන
වෙනත් අය සමඟ හොඳින් පෑහී සිටිනු පිණිස කෙනෙකුට හැකි හොඳ ම දේ කිරීම ආකර්ෂණීය යමක් වුවත්, ජනප්‍රිය ව පවතින දෙයට අන්ධ ලෙස අනුකූල වීම ද අන්තරාදායක ය. ඒ මන්ද? ඊට හේතුව සමූහයා අතරේ ජනප්‍රිය ව පවතින දෙය දෙවියන් වහන්සේ විසින් පිළිගත හැකි දෙයට බොහෝ විට පටහැනි වීම ය. “මුළු ලෝකයා නපුරා තුළ” පවතින්නේ යයි බයිබලය අපට පවසයි. (1 යොහන් 5:19) පොදු ජනයා ව පොලඹවා ඔවුන් ව දෙවියන් වහන්සේ වෙතින් ඉවතට හැරවීම පිණිස සාතන් කපටි ලෙස තමා විසින් උපයෝගි කර ගත හැකි සැමෙකක් ම—එනම් ද්‍රව්‍ය වාදය, පහත් සදාචාර ක්‍රියා, ජාතිවාදී අගතිය, ආගමික වශයෙන් තමාගේ ම මතයෙහි එල්බගෙන සිටීම, ස්වදේශානුරාගය යනාදිය—යොදා ගනී. එවන් ව්‍යවහාරයන්ට තමා ව අනුකූල කර ගැනීමේ ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, කෙනෙකු ව යෙහෝවඃ දෙවියන් වහන්සේට හා උන් වහන්සේගේ අරමුණුවලට විරුද්ධ තත්ත්වයකට පත් කරවයි. “නුඹලා මේ ලෝකයේ ආකාරයට සමාන නොවී, දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්ත එනම් යහපත්වූ පිළිගත යුතුවූ සපුර්ණවූ දෙය කුමක්ද කියා දැනගන්නා පිණිස, සිත අලුත් කරගැනීමෙන් අන්‍යාකාර ඇත්තෝ වෙයල්ලා” කියා ක්‍රිස්තියානින්ට උපදෙස් දී ඇත්තේ එබැවිනි.—රෝම 12:2.
මෙම දේවල පිළිවෙළේ ජීවත් ව සිටින විට, ජනප්‍රිය දෙයට අනුකූල වීමේ පීඩනයට ක්‍රිස්තියානිහු නිතර මුහුණ දෙති. විශේෂයෙන් ම යෞවනයෝ මෙයට පහසුවෙන් ම ගොදුරු විය හැකි තත්ත්වයක සිටිති. පාසලේ සිටින සිය මිත්‍රයින්ගේ පෙනුමට සමාන වීම හා ඔවුන් ක්‍රියා කරන විදිහට ක්‍රියා කිරීමට ඇති ආශාව අතිශයින් බලගතු ය. තමන් ඇතැම් ක්‍රියාකාරකම්වල හවුල් නොවන්නේ මන්දැයි සිය තුල්‍යයන්ට පැහැදිලි කිරීමට ඔවුනට සැබෑ නිර්භීතකමක් අවශ්‍ය වේ. කෙසේ නමුත්, තමන්ගේ ස්ථාවරය නිර්භීත ව ප්‍රකාශ කිරීමට අසමත්වීම, ඔවුන් සඳහා ආත්මික විනාශයක් අදහස් කළ හැකි ය.—හිතෝපදේශ 24:1, 19, 20.
වැඩිහිටියෝ ද තමන්ගේ සේවා ස්ථානයේ එවන් පීඩනයන්ට මුහුණ දෙති. සේවා කාලයෙන් පසු නැතහොත් ඇතැම් නිවාඩු දිනයන්හි යම් සමාජ උත්සවවල නිරත වීම ඔවුන්ගෙන් අපේක්ෂා කරනු ලැබිය හැක. ඒ අනුව කටයුතු කිරීමට ප්‍රතික්ෂේප කිරීම සේවා ස්ථානයෙහි දුෂ්කර වාතාවරණයක් උදා කරවමින්, ඔවුන් නොසැලකිලිමත් හා සහයෝගය නොදක්වන පිරිසක් බව පෙන්වන්නට පුළුවන. වෙනත් අය සාමාන්‍ය වැඩ කරන ප්‍රමාණයට වඩා බොහෝ වේලාවක් රැකියාවේ යෙදීම නිසා නැතහොත් එසේ කිරීම ඔවුන්ගෙන් අපේක්ෂා කරන බවට සිතන නිසා සමහරුන්ට එසේ කිරීමට බල කරනු ලැබේ. එවන් කාරණාවන්හි යටත්වීම ඔවුනට ආත්මික වශයෙන් හානිදායක විය හැකි අතර ඔවුන්ගේ වෙනත් බැඳියාවන් ඉෂ්ට කිරීමෙන් ද ඔවුන් ව වළක්වාලිය හැකි ය.—1 කොරින්ති 15:33; 1 තිමෝති 6:6-8.
අනුකූල වීමට වූ පීඩනය පාසලෙන් හෝ සේවා ස්ථානයෙන් පිටත ද දක්නට ලැබේ. ක්‍රිස්තියානි මවක් පැවසුවේ, ඇය වරක් තම දරුවාට හික්මවීම ඉතා ම අවශ්‍ය ව තිබූ අවස්ථාවක එය නොදුන් බව ය, එසේ නොකිරීමට හේතුව වූයේ එම අවස්ථාවේ සිටි අනෙක් ගෘහණියන් ඊට කැමති නොවන බව ඇයට හැඟුණු නිසා ය.—හිතෝපදේශ 29:15, 17.
සමූහයා වැරදි වන්නට පුළුවන
සමූහයා අනුව කටයුතු කිරීම යන විෂය ගත් කල, බයිබලය බොහෝ ඍජු අවවාදයන් අපට ඉදිරිපත් කරයි. උදාහරණයක් හැටියට, ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට මෙසේ කියනු ලැබී ය: “නපුරක් කිරීමට සමූහයක් අනුව නොයන්න; විනිශ්චය පෙරළන පිණිස කාරණයකදී සමූහයකට පක්ෂව සාක්ෂි නොදෙන්න.” (නික්මයාම 23:2; සසඳන්න රෝම 6:16.) මෙම උපදේශයට අනුව නිතර කටයුතු කළ බවක් දක්නට නොලැබේ. මිසරයෙන් නික්ම ඒමෙන් මද කලකට පසු, මෝසෙස් එහි නොසිටි එක්තරා අවස්ථාවක, රන් වහු රූපයක් තනා “ස්වාමීන්වහන්සේට [යෙහෝවඃ වහන්සේට NW] මංගල්‍යයක්” පිණිස එය නමස්කාර කිරීමට ඇතැම් අය ආරොන්වත් වෙනත් අයවත් පෙලඹූහ. එම රන් වස්සාට පූජා ඔප්පු කරන අතර ජනයා කන්නටත් බොන්නටත් ගී ගයා නටන්නටත් පටන් ගත්හ. මෙම අනාචාරී රූප නමස්කාර ක්‍රියාව වෙනුවෙන් පෙරමුණ ගත් අය 3,000ක් පමණ මරණයට පත් කරනු ලැබී ය. එහෙත් කල්පනාවෙන් තොර ව ජනයා ව අනුගමනය කිරීම නිසා තවත් බොහෝ අයට ද යෙහෝවඃ වහන්සේ පහර දුන් සේක.—නික්මයාම 32:1-35.
නපුර කිරීමට සමූහයා ව අනුගමනය කිරීමේ තවත් අවස්ථාවක් යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මරණය සම්බන්ධයෙන් පළමුවන ශතවර්ෂයේ දී සිදු විය. ඊර්ෂ්‍යා සහගත ආගමික නායකයින්ගේ පෙලඹීම යටතේ බොහෝ අය යේසුස් වහන්සේ ව මරණ ලෙස ඉල්ලීමට ඔවුන් හා එක් වූහ. (මාර්ක් 15:11) යේසුස් වහන්සේගේ නැවත නැගිටීමෙන් හා ස්වර්ගාරෝහනය වීමෙන් පසු පෙන්තකොස්තයේ දී පේතෘස් ඔවුන්ගේ මහත් වැරැද්ද පෙන්වා දුන් විට, බොහෝ දෙනෙක් “අනිනලද සිත් [හෘද NW] ඇතුව” තමන් සමූහයා ව අනුගමනය කිරීමෙන් කර තිබුණු දෙය වටහා ගත්හ.—ක්‍රියා 2:36, 37.
බයිබල් ප්‍රතිපත්ති වඩාත් හොඳ ය
මෙම වාර්තා පැහැදිලි ව නිරූපනය කරන පරිදි, ජනප්‍රිය දෙය අන්ධ ලෙස අනුගමනය කිරීම බරපතළ විපාකයන්ට මඟ පෙන්වන්නට පුළුවන. බයිබලය අනුගමනය කොට අපගේ ජීවිතවලට මඟ පෙන්වන්නෙක් වන්නට එහි ප්‍රතිපත්තිවලට ඉඩ හැරීම කොතරම් හොඳ ද! “අහස පොළොවට වඩා උස්ව තිබෙන්නාක්මෙන් මාගේ මාර්ග නුඹලාගේ මාර්ගවලටත් මාගේ යෝජනා නුඹලාගේ යෝජනාවලටත් වඩා උසස්ව තිබේ” යයි යෙහෝවඃ වහන්සේ පවසන සේක. (යෙසායා 55:9) සදාචාර හා මනුෂ්‍ය සම්බන්ධකම් පිළිබඳ කාරණාවල දී—ඇත්ත වශයෙන් ම, ජීවිතයේ සෑම තීරණයන්හි දී ම—ජනප්‍රිය දෙය අනුගමනය කරනවාට වඩා යෙහෝවඃ වහන්සේගේ මාර්ග අනුගමනය කිරීම හොඳ බව නැවත නැවතත් තහවුරු වී ඇත. එය වඩා සන්තෝෂවත් හා වඩා සෞඛ්‍යදායී වන මඟකට යතුරක් බඳු ය.
උදාහරණයක් හැටියට, කසුයාගේ අත්දැකීම ගන්න. ඔහු යම් කලකට බයිබලය ඉගෙනගෙන තිබුණත්, ඔහු දිගට ම ජනප්‍රිය මඟ—එනම් ධනවත්වීමට හා සාර්ථකත්වය ලැබීමට වෑයම් කිරීමේ මඟ—අනුගමනය කරන්නට විය. තමාගේ පරිපාලකයින් ප්‍රසන්න කරන්නටත්, හවුලේ වැඩ කරන සෙසු අයගේ ප්‍රසාදය දිනා ගැනීමටත් වූ ඔහුගේ වෑයම මධ්‍යම රාත්‍රිය පසු වනතෙක් මත්පැන් සාදයන්හි සහභාගි වීමට බොහෝ විට ඔහුට මඟ පෙන්වී ය. ඔහු තර්ජනය කරන, නුරුස්සන හා කෝපාවිෂ්ට කෙනෙක් බවට පත් විය. ඔහුගේ අන්තයට ගිය ජීවිත ක්‍රමය වැඩි කලක් යන්නට මත්තෙන් ආඝාතයකට ඔහු ව යොමු කළ අතර ඉන් ඔහු ව අඩක් පක්ෂාඝාත තත්ත්වයට පත් කරනු ලැබී ය. ඔහු සුවය ලබමින් රෝහල් ඇඳේ වැතිර සිටිය දී, තමා බයිබලයෙන් ඉගෙන ගෙන තිබූ දෙයත්, තම ජීවිතය ගත කරමින් සිටි ආකාරයත් සිහිපත් කරන්නට ඔහුට කාලය තිබුණි. තමා ඉගෙන ගෙන තිබූ දෙය අදාළ කර ගැනීමට එය කාලය බව ඔහු තීරණය කළේ ය. ඔහු තමාගේ පරිපාලක තනතුරෙන් ඉල්ලා අස් වූ අතර ඔහුගේ ආශ්‍රිතයින් ව ද වෙනස් කළේ ය. ක්‍රිස්තියානි පෞද්ගලිකත්වයක් පැළඳගෙන ද්‍රව්‍යමය වත්කම් පිළිබඳ සිය දෘෂ්ටිය වෙනස් කරන්නට ද ඔහු අවංක වෑයමක් දැරී ය. එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, ඔහුගේ සාරධර්මයන් වෙනස් වූ අතර ඔහුගේ සෞඛ්‍ය තත්ත්වය ද වැඩි දියුණු විය. අවසානයේ දී ඔහු තමාගේ ජීවිතය යෙහෝවඃ වහන්සේට කැප කොට බව්තීස්මය ලැබී ය.
ජනප්‍රිය නොවූ ක්‍රියා කලාපයක් අනුගමනය කිරීමෙහි ලා සඵල වනු පිණිස, කෙනෙක් ඊට අදාළ ව ඇති ප්‍රතිපත්ති දැන, ඒවා හරි බවට පූර්ණ විශ්වාසයක් ඇති ව සිටිය යුතු ය. මසාරු අත්දුටු දෙයින්, පැහැදිලි වන්නේ තත්ත්වය මෙය බව ය. ඔහු ප්‍රාථමික පාසලේ හයවන ශ්‍රේණියේ සිටි විට, තමාගේ පන්තියේ සිටි අන් අය විසින් ඔහු ව ශිෂ්‍ය කවුන්සලයේ සභාපති ධුරය සඳහා අපේක්ෂකයෙක් හැටියට නිර්දේශ කරනු ලැබී ය. මීට අදාළ ව පවතින බයිබල් ප්‍රතිපත්ති සම්පූර්ණයෙන් තේරුම් ගෙන නොසිටි නිසා, දේශපාලන නිලයක් සඳහා තමාට තරඟ කළ නොහැක්කේ මන්දැයි තමාගේ පන්තියේ අන් අයට පැහැදිලි කළ නොහැකි තත්ත්වයක තමා සිටි බව තරමක ව්‍යාකූලත්වයකින් ඔහු සිහිපත් කරයි. මනුෂ්‍යයා කෙරෙහි තිබූ ඔහුගේ භය තමා ක්‍රිස්තියානියෙක් බව එළිදරව් කිරීමෙන් ඔහු ව වළක්වා තිබුණි. ඔහුට කළ හැකි එක ම දෙය වූයේ, තමාගේ හිස බිමට පහත් කරගෙන, “මට එය කරන්න බැහැ” යයි කඳුළු සලමින් පුන පුනා කීම පමණකි.
මෙම වේදනාකාරී අත්දැකීම, ක්‍රිස්තියානියෙක් දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම්වල නිරත නොවීමට හේතුව සොයා බැලීමට ඔහු ව පෙලඹී ය. (යොහන් 6:15 සසඳන්න.) පසු ව, ඔහු කණිෂ්ඨ උසස් පාසලේ සිටි විට, සමාන තත්ත්වයක් උද්ගත විය. කෙසේ වෙතත්, මෙවර තමාගේ ස්ථාවරය වැටහීමෙන් යුක්ත ව සිය ගුරුවරයාට පැහැදිලි කිරීමට ඔහු සූදානමින් සිටියේ ය. එම ගුරුවරයා මෙන් ම බයිබලය මත පදනම් ඔහුගේ විශ්වාසයන් ගැන ඔහුගෙන් කරුණු විමසූ ඔහුගේ පන්තියේ ශිෂ්‍යයින් සමහරෙක් ද ඔහුගේ පැහැදිලි කිරීම පිළිගත්හ.
සියල්ලන් ම හරි දෙය කරන්නට යන කාලයක්
ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ පාලනය යටතේ පැමිණෙන නව ලෝකයේ, කළ යුතු ජනප්‍රිය දෙය වන්නට යන්නේ කළ යුතු හරි දෙයයි. එතෙක්, ජනප්‍රිය දෙයට අනුකූල වන්නට වූ ඉල්ලුමට එරෙහි ව අප ව ආරක්ෂා කර ගැනීමට අප ප්‍රවේසම් විය යුතු ය. පාවුල්ගේ මතු සඳහන් අවවාදයෙන් අපට දිරිගැන්වීම ලැබිය හැකි ය: “එබැවින් මෙපමණ මහත් සාක්ෂිකාර සේනාවකින් අප වටව සිටින නිසා, සියලු බරද පහසුවෙන් අප අසුකරන පාපයද අහක දමා, ඇදහිල්ලේ කර්තෘවරයාද සපුර්ණකරන්නාදවූ යේසුස්වහන්සේ දෙසම බලමින්, අප ඉදිරියෙහි තබා තිබෙන දිවීම ඉවසිල්ලෙන් [විඳදරා ගැනීමෙන් යුතු ව NW] දුවමු.”—හෙබ්‍රෙව් 12:1.
ගැටලු හා අභියෝගයන් ඔබට එල්ල කරනු ලබන විට, ඔබ කරන්නට යන්නේ කුමක් ද? මිනිසුන් කෙරෙහි ඇති භය නිසා ඊට යටත් වී, හරි දෙය කිරීමෙන් ඔබ වැළකී සිටින්නට යනවා ද? එසේත් නැතහොත් ඔබ දේව වචනය වන, බයිබලය වෙතට හැරී, එහි ප්‍රතිපත්ති අනුගමනය කරන්නට යනවා ද? පසු ව සඳහන් ක්‍රියා මාර්ගය අනුව කටයුතු කිරීම ඔබට දැන් ප්‍රයෝජන අත්කර දෙනවා පමණක් නොව “ඇදහිල්ලද ඉවසිලිවන්තකමද කරණකොටගෙන පොරොන්දු උරුමකර” ගන්නා අය අතර සිටීමේ මතු බලාපොරොත්තුව ද ඔබට දානය කරනු ඇත.—හෙබ්‍රෙව් 6:12.