A ke nevojë për më shumë durim? Nëse po, lutu për këtë. Durimi është një aspekt i frytit të frymës. (Gal. 5:22, 23) Ndaj mund t’i kërkojmë Jehovait të na japë frymë të shenjtë dhe të na ndihmojë të zhvillojmë frytin e saj. Kur hasim një situatë që na sprovon durimin, ‘vazhdojmë t’i kërkojmë’ Jehovait frymë të shenjtë për të na ndihmuar të jemi të duruar. (Luka 11:13) Gjithashtu mund t’i lutemi Jehovait të na ndihmojë t’i shohim gjërat nga këndvështrimi i tij. E pasi lutemi, duhet të bëjmë çmos të jemi të duruar çdo ditë. Sa më shumë të lutemi për durim dhe të përpiqemi të jemi të duruar, aq më shumë do të zërë rrënjë te ne kjo cilësi dhe do të na bëhet pjesë e personalitetit. Gjithashtu, është e dobishme të meditojmë për shembuj nga Bibla. Bibla flet për shumë njerëz të duruar. Duke medituar për historinë e tyre, mund të dallojmë mënyra si të tregojmë durim. w23.08 22-23 ¶10-11

Jezui e siguroi apostullin Pjetër se Jehovai do ta mbështeste. Me anë të një mrekullie, Jezui i ringjallur bëri që Pjetri dhe apostujt e tjerë të kapnin përsëri shumë peshq. (Gjoni 21:4-6) Pa diskutim, ajo mrekulli ia forcoi besimin Pjetrit se për Jehovain ishte fare e lehtë t’i siguronte gjërat e nevojshme materiale. Ndoshta në atë rast, apostullit iu kujtuan fjalët e Jezuit se Jehovai u siguron gjërat e nevojshme atyre që ‘vazhdojnë të kërkojnë në radhë të parë Mbretërinë’. (Mat. 6:33) E gjithë kjo e ndihmoi Pjetrin t’i jepte përparësi në jetë shërbimit, jo biznesit të peshkimit. Plot guxim, ai dha dëshmi në Festën e Ditës së Pesëdhjetë më 33 të e.s., duke ndihmuar mijëra veta të pranonin lajmin e mirë. (Vep. 2:14, 37-41) Më vonë, ndihmoi samaritanët dhe jojudenjtë të bëheshin dishepuj të Krishtit. (Vep. 8:14-17; 10:44-48) Pa dyshim, Jehovai e përdori Pjetrin për një vepër madhështore—që të ndihmonte njerëz të çdo lloji të bëheshin pjesë e kongregacionit. w23.09 20 ¶1; 23 ¶11

Rreth dy vjet pasi babilonasit shkatërruan Jerusalemin, mbreti i Babilonisë, Nabukodonosori, pa një ëndërr që e trazoi me një statujë tejet të madhe. Ai kërcënoi se do t’i vriste të gjithë burrat e mençur, mes të cilëve edhe Danieli, po të mos i tregonin çfarë ëndrre kishte parë dhe t’ia interpretonin. (Dan. 2:3-5) Danieli duhej të vepronte me shpejtësi, përndryshe do të humbnin jetën të gjithë. Ai «shkoi dhe i kërkoi mbretit t’i jepte kohë, që t’i thoshte interpretimin». (Dan. 2:16) Kjo kërkonte guxim e besim. Pse? Sepse Shkrimet nuk tregojnë se Danieli kishte interpretuar ëndrra më parë. Ai u kërkoi shokëve të tij «t’i luteshin për mëshirë Perëndisë së qiellit për këtë të fshehtë». (Dan. 2:18) E Jehovai iu përgjigj atyre lutjeve. Me ndihmën e Perëndisë, Danieli e interpretoi ëndrrën e Nabukodonosorit. Kështu Danielit dhe shokëve të tij iu kursye jeta. w23.08 2 ¶4