A e ke të vështirë ndonjëherë të bindesh? Mbreti David e kishte të vështirë hera-herës, prandaj iu lut Perëndisë: «Ngjall brenda meje dëshirën që të të bindem!» (Psal. 51:12) Davidi e donte Jehovain. Prapëseprapë nuk e kishte gjithnjë të lehtë të bindej, e po njësoj ndodh edhe me ne. Pse? Së pari, sepse kemi trashëguar prirjen për të qenë të pabindur. Së dyti, sepse Satanai na nxit pareshtur të rebelohemi, siç u rebelua vetë. (2 Kor. 11:3) Së treti, sepse mbizotëron kudo qëndrimi rebel i kësaj bote, ‘fryma që tani vepron në bijtë e mosbindjes’. (Efes. 2:2) Na duhet të luftojmë me të gjitha forcat që t’i rezistojmë prirjes sonë për të mëkatuar dhe presionit nga Djalli e nga bota për të mos iu bindur Jehovait. Pra, duhet të përpiqemi fort që t’i bindemi Jehovait dhe atyre që u ka dhënë autoritet. w23.10 6 ¶1

Ç’mund të mësojmë nga kjo mrekulli e Jezuit, kthimi i ujit në verë? Mësojmë si të tregojmë përulësi. Jezui nuk u mburr për atë mrekulli; në fakt, ai nuk mburrej kurrë për arritjet e tij. Përkundrazi, me përulësi e vazhdimisht ia jepte gjithë lavdinë dhe meritat Atit të tij. (Gjoni 5:19, 30; 8:28) Nëse imitojmë Jezuin duke mbajtur një pikëpamje të përulur për veten, nuk do të mburremi për arritjet tona. Të mos mburremi për veten, por për Perëndinë e mrekullueshëm që kemi privilegjin t’i shërbejmë. (Jer. 9:23, 24) Le t’i japim Jehovait meritën që i takon. Në fund të fundit, çfarë të mirash do të arrinim të bënim pa ndihmën e Tij?! (1 Kor. 1:26-31) Kur jemi të përulur, nuk e ndiejmë të nevojshme të marrim meritat për të mirat që u bëjmë të tjerëve. Jemi të kënaqur me faktin që Jehovai e sheh dhe e vlerëson atë që bëjmë. (Krahaso Mateun 6:2-4; Hebr. 13:16) S’ka dyshim se ia gëzojmë zemrën Jehovait kur imitojmë Jezuin dhe tregojmë përulësi.—1 Pjet. 5:6. w23.04 4 ¶9; 5 ¶11-12

Nën frymëzim, apostulli Pavël i nxiti bashkëbesimtarët të kërkonin të mirën e të tjerëve. Si mund ta zbatojmë këtë këshillë gjatë mbledhjeve? Duke mbajtur parasysh se, ashtu si ne, edhe të tjerët duan të marrin pjesë në mbledhje. Mendoje kështu: gjatë një bisede me miqtë, a do flisje aq shumë sa të mos u lije radhë fare? Patjetër që jo! Dëshiron që ata të marrin pjesë në bisedë. Po njësoj, në mbledhje duam që sa më shumë veta të kenë shansin të komentojnë. Në fakt, një nga mënyrat më të mira për t’i inkurajuar vëllezërit e motrat është t’u japim mundësi të shprehin besimin e tyre. (1 Kor. 10:24) Ndaj, të japim komente të shkurtra, e kështu të lëmë kohë që të komentojnë më shumë veta. Edhe kur bën një koment të shkurtër, mos fol për shumë pika. Nëse përmend çdo pikë të paragrafit, të tjerët nuk do të kenë për çfarë të komentojnë. w23.04 22-23 ¶11-13