ilainyargal kētkum kēlvigal
edhaiyum thaangum idhayam enakku irukkiradhaa?
edhaiyum thaangum idhayam ungalukku irukkiradhaa? samībatthil nīngal . . .
anbaanavarai maranatthil ilandhirukkirīrgalaa?
romba kaalamaaga ēdhaavadhu nōyōdu pōraadi kondirukkirīrgalaa?
iyarkai pēralivaal baadhikkappattirukkirīrgalaa?
naam thaangi nirpōmaa alladhu thuvandu viluvōmaa enbadhai therindhukolla sūraavali maadhiri periya prachinaidhaan vara vēndum endru avasiyamillai. dhinam dhinam nam manadhukkul etti paarkkira chinna chinna kavalaigal kūda nam udambai oru ulukku ulukkividalaam endru aaraaichiyaalargal solgiraargal. adhanaaldhaan ungal prachinai evvalavu chinnadhaaga irundhaalum sari, evvalavu periyadhaaga irundhaalum sari, edhaiyum thaangum idhayatthai valartthukkolvadhu romba mukkiyam.
edhaiyum thaangum idhayam ungalukku irukkiradhu endru eppadi therindhukollalaam?
edhaiyum thaangum idhayatthai nīngal eppadi valartthukkollalaam?
edhaiyum thaangum idhayam ungalukku irukkiradhu endru eppadi therindhukollalaam?
edhaiyum thaangum idhayam irukkiravargal, vaalkkaiyil eppadippatta kashtangal vandhaalum adhai vetrigaramaaga samaalippaargal. andha prachinaigal avargalukku eppadippatta valiyai kodutthaalum adhilirundhu mīndu varuvaargal, innum adhiga valimaiyōdu!
puyal adikkumpōdhu oru maram valaindhukodutthaalum pinbu eppadi nēraaga nirkiradhō, adhēpōl ungalaalum prachinaigalil irundhu mīndu vara mudiyum
edhaiyum thaangum idhayam ungalukku ēn thēvai?
prachinaigal varaadha manidhargalē kidaiyaadhu. “vēgamaaga ōdugiravargal ellaa samayatthilum mudhalil varuvadhillai, . . .. arivaaligalukku ellaa samayatthilum vetri kidaippadhillai. ēnendraal, edhirpaaraadha nēratthil edhirpaaraadha sambavangal ellaarukkum nadakkindrana” endru baibil solgiradhu. (prasangi 9:11) idhilirundhu naam enna katrukkolgirōm? nalla manidhargal kūda sila samayangalil kashtappadugiraargal, avargalmēl endha thappum illaiyendraalum.
adhu ungalukkutthaan nalladhu. oru uyarnilai palli aalōsagar ippadi solgiraar: “munbai vida ippōdhu niraiya maanavargal nilaikulaindhu pōi ennidam varugiraargal. ēnendraal, oru paritchaiyil avargal feyil aagiyiruppaargal, illaiyendraal sōshiyal mīdiyaavil avargalai yaaraavadhu thitti kament pōttiruppaargal.” indha maadhiri chinna chinna prachinaigalai kūda sariyaaga samaalikka theriyaamal irundhaal “manadhalavilum unarchi alavilum niraiya baadhikkappaduvaargal” endru avar solgiraar.a
edhaiyum thaangum idhayam ippōdhum eppōdhum ungalukku kaikodukkum. vaalkkaiyil varum ēmaatrangalai patri daaktar richard lernar ippadi solgiraar: “nīngal vaalkkaiyil vetriyadaiya vēndumendraal ungalukku kidaittha kasappaana anubavangalai thaandi vara vēndum. adutthu enna seiya vēndum endru kurikkōl vaikka vēndum. adhai adaivadharku vēru valigalai kandupidikkavum muyarchi seiya vēndum.”b
edhaiyum thaangum idhayatthai nīngal eppadi valartthukkollalaam?
andha prachinai unmaiyilēyē oru prachinai thaanaa? edhu periya prachinai, edhu chinna prachinai endru kandupidikka katrukkollungal. “muttaal sattendru erichalai kaattividugiraan. aanaal, saamartthiyasaali avamariyaadhaiyai peridhupadutthaamal vittuvidugiraan” endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 12:16) adhanaal ellaa prachinaigalaiyumē yōsitthu yōsitthu nīngal nondhupōga vēndiya avasiyamillai.
“ennōdu skūlil padikkira pillaigal uppu sappu illaadha prachinaigalukku kūda ōvaraaga sīn pōttu pulambuvaargal. idhu pōdhaadhendru, sōshiyal mīdiyaavil avargaludaiya frends, ‘nī yōsippadhu saridhaan’ endru solvaargal. idhu erigira neruppil ennei ūtruvadhu pōl irukkum. adhanaal ondrumē illaadha chinna prachinaiyai kūda periya prachinaiyaaga paarkka aarambitthuvidugiraargal.”—jōvan.
matravargalidamirundhu katrukkollungal. “irumbai irumbu kūrmaiyaakkuvadhu pōla, nanbanai nanban kūrmaiyaakkugiraan” endru oru baibil palamoli solgiradhu. (nīdhimoligal 27:17) puyal maadhiri prachinaigalai kūda vetrigaramaaga samaalitthavargalidamirundhu nalla nalla paadangalai katrukkolla mudiyum.
“matravargalidam pēsi paartthaaldhaan avargaludaiya vaalkkaiyil niraiya prachinaigalai kadandhu vandhirukkiraargal, aanaal ippōdhu nandraagatthaan irukkiraargal enbadhai nīngal therindhukolvīrgal. prachinaiyai samaalikka avargal enna seidhaargal, enna seiyavillai enbadhai avargalidam kēttu therindhukollungal.”—jūliyaa.
porumaiyōdu irungal. “nīdhimaan ēlu dhadavai vilundhaalum marubadiyum elundhu nirpaan” endru baibil solgiradhu. (nīdhimoligal 24:16) naam ninaitthapadi vishayangal nadakkavillai endraal, adhai ētrukkolvadharku namakku konjam kaalam edukkum. adhanaal appadippatta samayangalil naam manam nondhupōi vidalaam. mukkiyamaana vishayam ennavendraal, naam ‘marubadiyum elundhu nirpadhudhaan’ adhaavadhu adhilirundhu mīndu varuvadhudhaan.
“naam oru prachinaiyil irundhu mīndu varumpōdhu, nam manadhil ērpatta kaayam mulumaiyaaga gunamaaga vēndum. adhu takkendru nadakkaadhu. adharku konjam kaalam edukkum. naatkal pōga pōga naam palaiyapadi sandhōshamaaga aavōm endru naan katrukkondēn.”—aandriyaa.
nalla vishayangalukku nandriyōdu irungal. “nandriyullavargalaaga iruppadhai kaattungal” endru baibil solgiradhu. (kolōseyar 3:15) evvalavu periya prachinaigalai nīngal sandhitthaalum sari, ungal vaalkkaiyil nalla vishayangalum irukkatthaan seigiradhu, adharku nandriyōdu irungal. ungal vaalkkaiyil nadakkum mūndru nalla vishayangalai patri yōsitthu paarungal. appadi yōsitthu paartthaal, ungal vaalkkaikku oru arttham irukkiradhu endru nīngal purindhukolvīrgal.
“ungalukku adimēl adi vilumpōdhu, ‘enakku mattum ēn ippadi nadakkiradhu?’ endru yōsippadhu sagajamdhaan. ungal prachinaiyai patri mattumē yōsikkaadhīrgal. ungalaal ippōdhu enna seiya mudiyumō adhai seiyungal. ungal vaalkkaiyil nadakkira nalla vishayangalai patri yōsiyungal. adharku nandriyōdu irungal. appōdhudhaan edhaiyum thaangum idhayam ungalukku irukkiradhu endru solla mudiyum.”—samandhaa.
iruppadhai vaitthu thirupthiyaaga irungal. “endha sūlnilaiyilum naan thirupthiyōdu iruppadharku katrukkondēn” endru appōsthalan pavul sonnaar. (pilippiyar 4:11, adikkurippu) pavuludaiya prachinaigalai avaraal kattuppaduttha mudiyavillai, aanaal adhai samaalikkira vidhatthai avaraal kattuppaduttha mudindhadhu. adhanaal endha sūlnilaiyilum thirupthiyōdu irukka vēndum endru avar thīrmaanamaaga irundhaar.
“enakku oru prachinai varumpōdhu, naan edutthavudanē eppadi nadandhukolgirēnō adhudhaan eppōdhumē sariyaaga irukkum endru solla mudiyaadhu. en vishayatthil idhaitthaan naan katrukkondēn. endha maadhiri sūlnilaimai vandhaalum nambikkaiyai ilandhuvida kūdaadhu endru naan thīrmaanamaaga irukkirēn. idhu enakku mattumalla, ennai sutri irukkiravargalukkum nalladhu.”—mēthyū.
jebam pannungal. baibil ippadi solgiradhu: “yegōvaamēl un baaratthai pōttuvidu. avar unnai aadharippaar. nīdhimaanai orupōdhum thallaada vidamaattaar.” (sangīdham 55:22) jebam enbadhu ēdhō mana amaidhikkaaga pannugira oru vishayam kidaiyaadhu. adhu ‘ungalmēl akkarai’ vaitthirukkira padaippaalaridam nīngal manamthirandhu pēsuvadhu.—1 pēdhuru 5:7.
“jebam enbadhu romba mukkiyamaana vishayam. ennudaiya prachinaigalai patri kadavulidam olivumaraivu illaamal pēsumpōdhum... avar enakku seidha nalla vishayangalukkaaga nandri sollumpōdhum... en manadhilirukkira vēdhanaigal ellaam kaanaamal pōgiradhu. yegōvaa enakku seidha nalla vishayangalai patriyē yōsitthukkondirukka mudigiradhu. adhanaal endha prachinaiyaiyumē naan thaniyaaga samaalikka vēndiya avasiyamillai.”—kaarlōs.
a thaamas kersting eludhiya diskanakted endra butthagatthilirundhu.
b dha gud tīn—reskyuying adalasans fram dha miths aaf dha stiraam and stires iyars endra butthagatthilirundhu.