4 அதனால்தான் நான் இப்படிச் சொன்னேன்: “என்னைக் கொஞ்சம் தனியாக விடுங்கள்.

என் ஜனங்களுக்கு வரும் அழிவை+ நினைத்து

நான் கதறி அழ வேண்டும்.+

நீங்கள் எனக்கு ஆறுதல் சொல்ல வேண்டாம்.

17 நீங்கள் அவருடைய பேச்சைக் கேட்காவிட்டால்,

நான் உங்களுடைய கர்வத்தை நினைத்து மறைவில் அழுவேன்.

யெகோவாவின் ஜனங்கள்*+ சிறைபிடிக்கப்பட்டுப் போனதை நினைத்து

கதறிக் கதறி அழுவேன்; என் கண்ணீர் ஆறாக ஓடும்.+