பொறுமையோடு இருங்கள்

1. வான் எல்-லாம் ஆ-ளும் தே-வன்

யெ-கோ-வா நீ-தி-யா-ன-வர்.

ஆண்-டாண்-டு கா-ல-மா-க,

தீ-மை-கள் எல்-லாம் பொ-றுத்-தார்.

தம் பே-ரின் ப-ழி நீக்-க,

ரொம்-ப கா-லம் ச-கித்-தார்.

அன்-போ-டும் க-னி-வோ-டும்,

நம்-மை ந-டத்-தி-னார்.

எல்-லோ-ரும் மீட்-பைக் கா-ண

ம-க-னைக்-கூ-டக் கொ-டுத்-தார்.

மண்-மீ-து அ-வர் காட்-டும்

பொ-று-மை வீ-ணாய்ப் போ-கா-தே.

2. எந்-நா-ளும் து-ணை-யா-கும்,

பொ-று-மை வாழ்-வில் இ-ருந்-தால்!

நெஞ்-சம்-தான் ப-த-றா-து,

என்-றும் நி-தா-னம் இ-ருக்-கும்.

நற்-பண்-பை மட்-டும் பார்க்-கும்,

கு-றை-கள் மன்-னித்-தி-டும்,

நம் வாழ்-வில் சு-மை நீக்-கும்

பண்-பு பொ-று-மை-யே.

நம் நெஞ்-சில் இந்-த பண்-பை,

ஆ-டை போல் அ-ணிந்-து-கொள்-வோம்.

நம் வாழ்-வும் நி-லை-யா-கும்,

யெ-கோ-வா நெஞ்-சம் நாம் வெல்-வோம்.