การเพ่งดูโลก
สภาพการณ์ที่น่าเศร้าใจ
ยูนิเซฟ (กองทุนฉุกเฉินของเด็กแห่งองค์การสหประชาชาติ) พยากรณ์อนาคตที่มืดมนสำหรับเด็ก. ในรายงานประจำปีเกี่ยวกับสภาพการณ์ของเด็ก ยูนิเซฟ ระบุว่าเด็กหนึ่งร้อยล้านคนอาจต้องตายไประหว่างทศวรรษนี้เนื่องด้วยเจ็บป่วยและการขาดอาหาร นอกจากจะมีการใช้เงิน 62,500 ล้านบาทแต่ละปี เพื่อใช้จ่ายสำหรับการรักษาราคาถูกซึ่งมีอยู่พร้อมในปัจจุบัน. นั่นจะเป็นรายจ่ายมโหฬารขนาดไหน? ตามรายงานของเดอะ วอลล์ สตรีต เจอร์นัล บอกว่าเท่ากับจำนวนเงินที่บริษัทในสหรัฐอเมริกาใช้โฆษณาบุหรี่.
ผู้ป่วยด้วยโรคเอดส์ฟ้องร้อง
โรงพยาบาลและสถาบันการแพทย์ในออสเตรเลียถูกฟ้องโดยผู้ป่วยโรคเอดส์. ผู้เคราะห์ร้ายอ้างว่า เขาติดโรคนี้เพราะความสะเพร่า หรือขาดการเตือนถึงอันตรายเกี่ยวกับการเติมเลือด. นอกจากนั้น เขาอ้างว่า พวกตนไม่เคยได้รับทราบเกี่ยวกับวิธีรักษาที่ใช้แทนการเติมเลือดได้. ข่าวครึกโครมมากที่สุดจนเดี๋ยวนี้ ได้แก่ คนไข้โรคโลหิตไหลไม่หยุดวัย 16 ปี ซึ่งกำลังจะตายเนื่องด้วยเชื้อมรณะนั้น แต่ผู้เคราะห์ร้ายอีก 31 คนได้รวมกลุ่มกันและยื่นคำฟ้องต่อศาล. คำแถลงของคนไข้วัย 16 ปีมีการอ่านต่อศาลฎีกา. ส่วนหนึ่งมีความว่า “เป็นเหมือนกับหนังสือนวนิยาย—หนังสือนวนิยายซึ่งหน้าสุดท้ายถูกฉีกออก. เรื่องไม่จบอย่างมีความสุข.”
ปัญหาการสื่อสาร
บริการปรึกษาทางโทรศัพท์ การบริการให้คำแนะนำทางโทรศัพท์แก่เด็กในญี่ปุ่น บอกว่าในเร็ว ๆ นี้เด็กหลายคนผู้ซึ่งไม่มีปัญหาร้อนใจและไม่ประสงค์คำแนะนำใด ๆ ได้โทรศัพท์เข้ามาเพียงเพื่อจะคุยกับใครสักคนเกี่ยวกับเหตุการณ์ประจำวันของพวกเขา. บริการนี้กล่าวว่า พวกเขาเลือกทางนี้เพื่อชดเชยการขาดการสนทนาภายในครอบครัว. อย่างไรก็ตาม พวกที่ปรึกษาก็มีปัญหาในการสื่อสารด้วย. ที่ปรึกษาคนหนึ่งกล่าวว่า “พวกเด็กจะวางหูโทรศัพท์ถ้าเขาพบน้ำเสียงลักษณะสั่งสอนในคำพูดของที่ปรึกษา.”
เป้าของผู้ค้ายาเสพติด: เด็ก ๆ
◼ ผู้ขายยาเสพติดมุ่งเป้าไปที่โรงเรียนฐานะเป็นตลาดที่ทำเงินได้ดีอันดับสาม (ถัดจากไนท์คลับและบาร์) สำหรับการค้าของเขาที่อันตรายถึงตาย. หนังสือพิมพ์แห่งบราซิล โอ เอสตาโด เดอ เอส. เปาโล รายงานว่า “ผู้ค้ายาเสพติดมุ่งแสวงผลประโยชน์จากวัยรุ่นอายุระหว่าง 13 ถึง 15 ปี ซึ่งเป็นช่วงที่ต้องการเป็นที่ยอมรับของคนอื่น เพื่อแนะนำสิ่งชั่วร้ายแก่วัยรุ่น พวกเขาชักชวนโดยอ้างถึงความกล้าหาญ การเป็นลูกผู้ชายและความกลัวที่จะต้องแยกต่างหากจากกลุ่ม.” แม้แต่ครูและนักเรียนก็มีอยู่ในหมู่ผู้ค้ายา. เนื่องจากมีการใช้ยาเสพติดมากขึ้น หนังสือพิมพ์อีกฉบับหนึ่งในเซาเปาโล เจอร์นัล ดา ตาร์เด ให้คำเตือนว่า “ไม่ว่าในประเทศอะไรก็ตาม เยาวชนเป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดและยาเสพติดกำลังทำลายสมองของคนรุ่นเยาว์เหล่านี้ในทำนองเดียวกับที่เรากำลังเผาป่าไม้ของเรา.”
◼ เพราะเหตุใดเด็ก ๆ มีแนวโน้มใช้ยาเสพติด? จิตแพทย์ คลอว์ด โอเลียเวนสไตน ในการให้สัมภาษณ์แก่โอ เอสตาโด เดอ เอส. เปาโล ออกความเห็นเกี่ยวกับสาเหตุบางประการ: “เราสอนให้เด็กเล็กของเราแก้ปัญหาความกลัวและการนอนไม่หลับโดยใช้ยาระงับประสาท. เด็กเหล่านี้เมื่อเติบโตแล้ว และเริ่มมีปัญหา เขาจึงพยายามแก้โดยใช้ยา.” หลังจากนั้น จิตแพทย์คนนี้ระบุว่า ความผิดเกี่ยวพันกับความล้มเหลวของสองสถาบัน ซึ่งเมื่อก่อนมั่นคง: “ครอบครัวกำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ ทางค่านิยม. ในขณะเดียวกันศาสนาได้สูญเสียบทบาทสำคัญ ๆ ไปมาก และอำนาจของบิดามารดาได้ลดน้อยลงด้วย.”