การเสนอข่าวดี—ในฐานะเป็นครอบครัว
1 ครอบครัวที่ได้อุทิศตัวแล้วครอบครัวหนึ่งซึ่งได้เข้าร่วมอย่างเต็มที่ในงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์—โดยที่บิดา มารดา และลูก ๆ รับใช้พระเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตวิญญาณ—เป็นคำสรรเสริญแด่พระนามอันยิ่งใหญ่ของพระยะโฮวา. เรามีความสุขที่มีหลายครอบครัวดังกล่าวในประชาคมต่าง ๆ แห่งพลไพร่ของพระเจ้าตลอดทั่วโลก.
2 แน่นอน บิดามีหน้าที่รับผิดชอบประการแรกที่จะเอาใจใส่ต่อความต้องการฝ่ายวิญญาณของครอบครัวของเขา. (1 โก. 11:3) ด้วยความร่วมมือของภรรยาและลูก ๆ ของเขา ครอบครัวของเขาสามารถก่ออิทธิพลที่เข้มแข็งแก่ครอบครัวอื่น ๆ ได้. (มัด. 5:16) ขอบเขตบางประการอะไรบ้างซึ่งความร่วมมือนี้สามารถแสดงให้เห็นได้?
บิดามารดาพึงนำหน้า
3 ในหลายครอบครัว บิดาอาจเป็นผู้ปกครองหรือผู้รับใช้ที่ได้รับการแต่งตั้ง. นี้หมายความว่านอกจากความสนใจต่อครอบครัวของเขา เวลาและความเอาใจใส่ของเขาบางส่วนต้องให้แก่เรื่องต่าง ๆ ของประชาคม. ความรับผิดชอบของบิดาคือที่จะดูว่า เวลาที่พอจะมีได้ถูกจัดสรรอย่างเหมาะสมเพื่อครอบครัวของเขาไม่ได้ถูกละเลย. นี้อาจไม่เป็นการง่ายเสมอไปเมื่อคำนึงถึงความต้องการที่มีต่อเวลาอันจำกัดของเขา. แต่เนื่องจากครอบครัวของเขาเป็นความรับผิดชอบอันดับแรกของเขา เขาจึงควรกำหนดเวลาอันมีค่าของเขาบางส่วนเพื่อจะอยู่กับครอบครัวของเขาในการศึกษา ในการประกาศ ณ การประชุมต่าง ๆ และในนันทนาการที่เหมาะสม. สภาพการณ์และหน้าที่รับผิดชอบอื่น ๆ อาจเปลี่ยนแปลงตารางเวลาของบิดาตามโอกาส แต่สิ่งนี้เป็นบำเหน็จเพียงไรเมื่อเขาสามารถใช้เวลาทุก ๆ เดือนในการประกาศร่วมกันกับสมาชิกของครอบครัว!
4 ความร่วมมือจากภรรยาเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง. เธอสามารถส่งเสริมสามีของเธอในวิธีที่สำคัญยิ่งโดยการช่วยฝึกอบรมเด็ก ๆ ในงานรับใช้. ความกระตือรือร้นและการทุ่มเทตนเองอันเป็นแบบอย่างของเธอจะมีอิทธิพลอย่างมากต่อลูก ๆ ที่จะเติบโตขึ้นในการหยั่งรู้ค่าของพวกเขาต่องานรับใช้.—2 ติโม. 3:14, 15.
5 มีตัวอย่างมากมายของสภาพการณ์ที่บิดาหรือมารดาคนเดียวแบกรับภาระหน้าที่ทางฝ่ายวิญญาณและฝึกอบรมลูก ๆ อย่างประสบความสำเร็จในงานรับใช้. เนื่องจากตัวอย่างอันยอดเยี่ยมของมารดาหรือบิดาของเขา คนหนุ่มสาวมากมายได้ยืนหยัดมั่นคงเพื่อความจริง ถึงกับเข้ารับเอางานรับใช้เต็มเวลาเสียด้วยซ้ำ.
หน้าที่รับผิดชอบของเด็ก ๆ
6 หน้าที่รับผิดชอบของเด็ก ๆ ล่ะจะว่าอย่างไร? แม้แต่พระเยซู พระบุตรที่สมบูรณ์ของพระเจ้า ขณะที่ยังทรงเป็นเด็กเยาว์วัยอยู่ ก็ได้ทรงอ่อนน้อมต่อการชี้นำและการสั่งสอนจากบิดามารดา. (ลูกา 2:51) เพราะฉะนั้น เมื่อบิดามารดาจัดให้ครอบครัวใช้เวลาร่วมกันในการประกาศ จึงเป็นพันธะหน้าที่ของเด็ก ๆ ที่จะแสดงความเลื่อมใสในพระเจ้าโดยการร่วมมือกับบิดามารดาของตน.—เอเฟ. 6:1-3.
7 การนมัสการร่วมกันเป็นครอบครัว—การศึกษา การเข้าร่วมในการประกาศ และการเข้าร่วมประชุม—เสริมความผูกพันแห่งความรักและเอกภาพในวงครอบครัวให้เข้มแข็งขึ้น. บิดามารดาและลูก ๆ ต่างก็มีส่วนในหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องนี้.