Maglingkod kay Jehova Nang May Pagkakaisa
“Kung magkagayo’y sasaulian ko ang mga bayan ng dalisay na wika, upang silang lahat ay makatawag sa pangalan ni Jehova, upang maglingkod sa kaniya nang may pagkakasundo.”—ZEFANIAS 3:9, American Standard Version.
1, 2. (a) Anong hula ang pinangyayari na ngayon ni Jehova na matupad? (b) Ang hulang ito ay nagbabangon ng anong mga tanong?
ANG Diyos na Jehova ay gumagawa ngayon ng isang bagay na hindi magagawa ng mga tao lamang. Mga 3,000 mga wika ang ginagamit sa baha-bahaging sanlibutang ito, ngunit pinapangyayari na ngayon ng Diyos ang katuparan ng hulang ito: “Akin ngang sasaulian ang mga bayan ng dalisay na wika, upang silang lahat ay makatawag sa pangalan ni Jehova, upang paglingkuran siya nang balikatan.”—Zefanias 3:9.
2 Ano ba ang “dalisay na wika” na ito? Sino ang mga nagsasalita nito? At ano ang ibig sabihin ng ‘maglingkod sa Diyos nang balikatan’?
Kanilang Sinasalita ang “Dalisay na Wika”
3. Ano ang “dalisay na wika,” at bakit yaong mga nagsasalita nito ay hindi baha-bahagi?
3 Noong araw ng Pentecostes 33 C.E., ang banal na espiritu ng Diyos ay ibinuhos sa mga alagad ni Jesu-Kristo, at binigyang kapangyarihan sila na magsalita sa mga wika na hindi naman nila napag-aralan. Kaya sila’y nakapagbalita sa mga taong may iba’t ibang wika ng “tungkol sa kahanga-hangang mga bagay ng Diyos.” Sa ganoo’y sinimulan ni Jehova na pagkaisa-isahin ang mga tao na galing sa sarisaring mga lahi at mga bansa. (Gawa 2:1-21, 37-42) Nang malaunan na naging mga tagasunod ni Jesus ang sumasampalatayang mga Gentil, ang mga lingkod ng Diyos ay tunay na isang bayan na maraming wika, galing sa maraming lahi. Gayunman, sila kailanman ay hindi baha-bahagi dahilan sa makasanlibutang mga balakid sapagkat silang lahat ay nagsasalita ng “dalisay na wika.” Ito ang wika ng isa’t isa na katotohanan sa Kasulatan na inihula sa Zefanias 3:9. (Efeso 4:25) Yaong mga nagsasalita ng “dalisay na wika” ay hindi baha-bahagi kundi sila’y “nagsasalita nang may pagkakaisa,” palibhasa’y may “lubos na pagkakaisa sa iisang isip at sa iisang takbo ng kaisipan.”—1 Corinto 1:10.
4. Paanong sa Zefanias 3:9 ay tinutukoy ang pagtutulungan ng mga taong may iba’t ibang wika at iba’t ibang lahi, at saan ito matatagpuan sa ngayon?
4 Ang “dalisay na wika” ay ibinigay upang ang mga tao ng lahat ng bansa at lahi ay maglingkod kay Jehova “nang balikatan,” sa literal, ‘may iisang balikat.’ Sila’y maglilingkod sa Diyos “nang may pagkakasundo” (The New English Bible); “nang may pagkakaisa” (The New American Bible); o “nang may lubos na pagkakasundo at isang nagkakaisang balikatan.” (The Amplified Bible) Isa pang bersiyon ang kababasahan: “Kung magkagayo’y ang labi ng lahat ng mga tao ay aking lilinisin, upang silang lahat ay makatawag sa pangalan ni Jehova at magtulung-tulong sa paglilingkod sa kaniya.” (Byington) Ang gayong pagtutulungan sa paglilingkod sa Diyos ng mga tao buhat sa maraming wika at maraming lahi ay matatagpuan tanging sa mga Saksi ni Jehova.
5. Sa ano nagagamit ng mga Saksi ni Jehova ang anumang wika ng tao?
5 Yamang lahat ng mga Saksi ni Jehova ay nagsasalita ng “dalisay na wika” ng katotohanan sa Kasulatan, kanilang magagamit ang anumang wika ng tao sa pinakamataas na uri ng paggamit—pagpupuri sa Diyos at paghahayag ng mabuting balita ng Kaharian. (Marcos 13:10; Tito 2:7, 8; Hebreo 13:15) Anong buti nga na dahil sa “dalisay na wika” ay napaglilingkuran si Jehova nang may pagkakaisa ng mga tao buhat sa lahat ng bansa’t lahi!
6. Ano ang pangmalas ni Jehova sa mga tao, subalit ano ang makakatulong kung may bahagyang pagtatangi na umiiral pa sa puso ng isang Kristiyano?
6 Nang si Pedro ay nagpapatotoo kay Cornelio at sa iba pang mga Gentil, sinabi niya: “Tunay ngang natatanto ko na ang Diyos ay hindi nagtatangi, kundi sa bawat bansa sinuman na may takot sa kaniya at gumagawa ng katuwiran ay kalugud-lugod sa kaniya.” (Gawa 10:34, 35, By) Sang-ayon sa mga ibang bersiyon, si Jehova “ay hindi isang Tagapagtangi ng tao,” “pantay-pantay kung makitungo sa mga tao,” at “hindi nagpapakita ng paboritismo.” (The Emphatic Diaglott; Phillips; New International Version) Bilang mga lingkod ni Jehova, siya ang dapat nating gayahin sa pakikitungo sa mga tao ng lahat ng bansa’t lahi. Subalit ano kung may bahagyang pagtatangi na umiiral pa sa puso ng isang Kristiyano? Kung magkagayo’y makatutulong na pansinin kung paanong ang ating walang itinatanging Diyos ay nakikitungo sa kaniyang mga lingkod sa bawat bansa, tribo, bayan at wika.—Tingnan din ang Awake! ng Nobyembre 8, 1984, pahina 3-11.
Sila’y Kanais-nais
7. Kung tungkol sa relasyon sa Diyos, paanong ang isang Kristiyano ay walang pagkakaiba sa kaninuman na nasa anumang bansa o lahi?
7 Kung ikaw ay isang bautismadong Saksi ni Jehova, malamang na noong minsan ikaw ay ‘nagbubuntong-hininga at dumaraing dahilan sa kasuklam-suklam na mga bagay’ na nangyayari sa balakyot na sistemang ito. (Ezekiel 9:4) Ikaw ay ‘patay sa iyong mga kasalanan,’ subalit ang Diyos ay maawain at inilapit ka sa kaniyang sarili sa pamamagitan ni Jesu-Kristo. (Efeso 2:1-5; Juan 6:44) Sa ganitong paraan, ikaw ay walang pagkakaiba sa mga kapananampalataya mo sa ngayon. Sila man ay namimighati noon dahilan sa kabalakyutang umiiral, sila’y ‘patay sa kanilang mga kasalanan,’ at sila’y tumanggap ng habag ng Diyos sa pamamagitan ni Jesu-Kristo. At anuman ang ating lahi o bansa, tanging sa pamamagitan ng pananampalataya lamang kung kaya ang sinuman sa atin ngayon ay may matuwid na katayuan sa harap ng Diyos na Jehova bilang kaniyang mga saksi.—Roma 11:20.
8. Paanong ang Hagai 2:7 ay natutupad ngayon?
8 Ang makahulang mga salita ng Hagai 2:7 ay tumutulong sa atin na makita kung paano natin mamalasin ang ating mga kapananampalataya buhat sa iba’t ibang bansa. Doon ay ipinahayag ni Jehova: “Aking uugain ang lahat ng bansa, at ang kanais-nais na mga bagay ng lahat ng bansa ay darating; at ang bahay na ito ay pupunuin ko ng kaluwalhatian.” Ang inihulang pagtataas na ito sa dalisay na relihiyon ay nagaganap sa tunay na templo ng Diyos, ang dako ng pagsamba sa kaniya. (Juan 4:23, 24) Subalit ano ba “ang kanais-nais na mga bagay ng lahat ng bansa”? Sila ang libu-libong mangingibig sa katuwiran na tumutugon nang pabor sa gawaing pangangaral-ng-Kaharian. Buhat sa lahat ng bansa at lahi, sila ay dumadagsa sa ‘bundok ng bahay ni Jehova,’ sila’y nagiging kaniyang bautismadong mga Saksi at bahagi ng internasyonal na “malaking pulutong.” (Isaias 2:2-4; Apocalipsis 7:9) Yaong mga pumupuri kay Jehova bilang bahagi ng kaniyang makalupang organisasyon ay malilinis, may moralidad, at maka-Diyos na mga tao—lubhang kanais-nais nga. Tiyak, kung gayon, na bawat tunay na Kristiyano ay magnanais na magpakita ng pag-ibig kapatid sa lahat ng kanais-nais na mga taong ito na kalugud-lugod sa Ama nating lahat sa langit.
Bago ang Kanilang Pagkatao
9. Kahit na kung noong nakaraan ay hindi mabuti ang pagkakilala natin sa mga banyaga, bakit dapat mag-iba na ang mga bagay-bagay ngayon na tayo ay mga Kristiyano na?
9 Ang ating espirituwal na mga kapatid sa buong lupa ay kanais-nais din naman sapagkat kanilang pinakinggan ang payo na ‘hubarin ang matandang pagkatao pati ang mga gawain nito, at magbihis sa kanilang sarili ng bagong pagkatao.’ “Sa pamamagitan ng tumpak na kaalaman [iyon] ay nagbabago ayon sa larawan ng Isa na lumalang nito, na doo’y walang Griego ni Judio, pagtutuli ni di-pagtutuli, banyaga, Scita, alipin, layâ, kundi si Kristo ang lahat sa lahat.” (Colosas 3:9-11) Kung ang isang indibiduwal dati ay hindi mabuti ang pagkakilala sa isang Judio, isang Griego, o iba pang mga taong banyaga sa kaniya, ang mga bagay-bagay ay dapat mag-iba na ngayon na siya ay isa nang Kristiyano. Anuman ang lahi, bansa, o kultura, yaong may “bagong pagkatao” ay naglilinang at nagpapakita ng bunga ng banal na espiritu ng Diyos—pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, pagbabata, kabaitan, kabutihan, pananampalataya, kahinahunan, at pagpipigil sa sarili. (Galacia 5:22, 23) Dahil dito sila ay napapamahal sa kanilang mga kapuwa kasamang mananamba kay Jehova.
10. Kung tayo’y natutuksong malawakang magsalita ng di-kanais-nais tungkol sa ating mga kapananampalataya sa anumang lahi o bansa, paano tayo matutulungan ng Tito 1:5-12?
10 Di tulad ng mga lingkod ni Jehova, may mga ibang taong makasanlibutan na nagsasalita ng di-kanais-nais tungkol sa mga taong hindi nila kalahi o kabansa. Siyanga pala, tungkol sa kaniyang sariling mga kababayan, isang propeta na taga-Creta ang minsa’y nagsabi: “Ang mga taga-Creta kailanpaman ay mga sinungaling, nakapipinsalang maiilap na hayop, walang hanapbuhay at matatakaw”! Naaalaala ni apostol Pablo ang mga salitang iyan nang kailanganin na patahimikin ang bulaang mga guro sa gitna ng mga Kristiyano sa isla ng Creta. Subalit tunay na hindi sinasabi ni Pablo: ‘Lahat ng mga Kristiyano sa Creta ay mga sinungaling at nakapipinsala, tamad, at matakaw.’ (Tito 1:5-12) Hindi, sapagkat ang mga Kristiyano ay hindi nagsasalita ng mga bagay na di-kanais-nais tungkol sa iba. Isa pa, ang karamihan ng mga Kristiyanong iyon sa Creta ay nagbihis na ng “bagong pagkatao,” at ang iba ay may espirituwal na kuwalipikasyon na mahirang bilang mga matatanda. Ito’y nararapat nating matamang pag-isipan sakaling tayo’y natutuksong malawakang magsalita ng di-kanais-nais tungkol sa ating espirituwal na mga kapatid buhat sa ibang lahi o bansa.
Ituring na Nakahihigit ang Iba
11. Kung mayroong anumang pagtatangi na umiiral pa sa puso ng isang Kristiyano, ano ang maaari niyang gawin?
11 Sa kabilang banda, kung ang isang Kristiyano’y nagtatangi ng isang lahi o isang bansa, marahil ay mahahayag ito sa pananalita o pagkilos. Kung gayon, ito’y makakasugat ng damdamin, lalo na sa isang kongregasyon na binubuo ng mga taong buhat sa mga ibang lahi o bansa. Tunay naman, walang Kristiyanong maghahangad na sa gayong paraan ay sirain ang pagkakaisa ng bayan ng Diyos. (Awit 133:1-3) Kaya kung mayroong anumang pagtatangi na umiiral pa sa puso ng isang Kristiyano, siya’y maaaring manalangin: “Siyasatin mo ako, Oh Diyos, at alamin mo ang aking puso. Suriin mo ako, at alamin mo ang bumabagabag sa akin na mga kaisipan, at tingnan mo kung sa akin ay mayroong anumang lakad ng kasamaan, at patnubayan mo ako sa daang walang-hanggan.”—Awit 139:23, 24.
12. Bakit hindi dapat nating ipagmalaki ang ating sarili o ang iba na kalahi natin?
12 Makabubuti na magkaroon ng makatotohanang pangmalas na lahat tayo ay mga taong di-sakdal na kung hindi dahil sa inihandog na hain ni Jesu-Kristo ay hindi tayo magkakaroon ng matuwid na katayuan sa harap ng Diyos. (1 Juan 1:8–2:2) Kung gayon, ano’t tayo’y mapapaiba? Yamang tayo’y walang anumang hindi natin tinanggap, bakit natin ipagmamalaki ang ating sarili o ang iba na kalahi natin?—Ihambing ang 1 Corinto 4:6, 7.
13. Paano tayo makapag-aabuloy ng bahagi natin sa pagkakaisa ng kongregasyon, at ano ang ating matututuhan sa Filipos 2:1-11?
13 Tayo’y makapag-aabuloy ng bahagi sa pagkakaisa ng kongregasyon kung ang mabuting katangian ng iba ay ating kikilalanin at tayo’y magpapakita roon ng pagpapahalaga. Ang Judiong apostol na si Pablo ay nagbigay sa ating lahat ng mapag-iisipan nang kaniyang sabihin sa mga Gentil na taga-Filipos: “Lubusin ninyo ang aking kagalakan sa bagay na kayo’y nagkakaisang-isip at may iisang pag-ibig, yamang nagkakaisa ng kaluluwa, na may iisang kaisipan, na hindi ginagawa ang anuman na may pagkakampi-kampi o dahil sa pag-ibig sa sarili, kundi ng may kababaang-loob na itinuturing na ang iba’y nakahihigit sa inyo.” Ang wastong pakikitungo na dapat nating ipakita sa ating mga kapuwa tao sa anumang lahi o bansa ay nakita kay Jesu-Kristo. Bagaman siya’y isang makapangyarihang espiritung nilikha, siya’y “naparito na nasa anyo ng mga tao” at nagpakababa hanggang sa sukdulan ng kamatayan sa isang pahirapang tulos para sa makasalanang mga tao ng bawat lahi at bansa. (Filipos 2:1-11) Bilang mga tagasunod ni Jesus, kung gayon, hindi baga dapat na tayo’y maging mapagmahal, mapagpakumbaba, at maawain, at kinikilala na ang iba’y nakahihigit sa atin?
Makinig at Magmasid
14. Paano tayo matutulungan na ituring na ang iba’y nakahihigit sa atin?
14 Matutulungan tayo na ang iba’y ituring na nakahihigit sa atin kung talagang nakikinig tayo pagka sila’y nagsasalita at maingat na nagmamasid sa kanilang asal. Halimbawa, maaaring taimtim na aminin natin sa ating sarili na ang isang katulad nating matanda—marahil sa ibang lahi—ay nakahihigit sa atin sa kakayahan na magbigay ng epektibong payo sa Paaralang Teokratiko sa Pagmiministro. Marahil ay mahahalata natin na ang kaniyang espirituwalidad, maaaring hindi naman totoong kagalingan ang kaniyang pagbigkas o paraan ng pagsasalita, ang dahilan kung bakit siya’y nagkakaroon ng mabubuting resulta sa pagtulong sa mga kapananampalataya upang maging mahuhusay na mga tagapagbalita ng Kaharian. At maliwanag nga na pinagpapala ni Jehova ang kaniyang mga pagsisikap.
15. Ano ang maaari nating mapansin pagka tayo’y nakikinig sa mga pangungusap ng ating mga kapananampalataya?
15 Pagka tayo’y nakikipag-usap sa ating mga kapatid o nakikinig sa kanilang mga komento sa mga pulong, mapapansin natin na ang iba sa kanila ay may lalong mainam na unawa sa mga ilang katotohanan sa Kasulatan kung ihahambing sa atin. Baka mahalata natin na ang kanilang pag-ibig kapatid ay waring mas matindi, waring sila’y may higit na pananampalataya, o sila’y nakikitaan ng lalong malaking pagtitiwala kay Jehova. Kaya naman bagaman sila’y kalahi natin o hindi, sila’y pumupukaw sa atin sa pag-iibigan at mabubuting gawa, tumutulong na palakasin ang ating pananampalataya, at gumaganyak sa atin na lalong higit na magtiwala sa ating makalangit na Ama. (Kawikaan 3:5, 6; Hebreo 10:24, 25, 39) Makikita na si Jehova ay naging malapit nga sa kanila. At ganoon din ang dapat na mangyari sa atin.—Ihambing ang Santiago 4:8.
Pinagpapala at Inaalalayan
16, 17. Magbigay ng halimbawa ng kung paanong si Jehova ay hindi nagtatangi sa pagpapala sa kaniyang mga lingkod sa anumang bansa o lahi.
16 Si Jehova ay hindi nagtatangi sa pagpapala niya sa kaniyang mga lingkod sa anumang bansa o lahi. Halimbawa, isaalang-alang ang bansa ng Brazil. Hindi sa banyagang mga misyonero kundi sa labi ng walong marinero sa Brazil unang narinig ng mga taga-Brazil ang mensahe ng Kaharian humigit-kumulang noong taóng 1920. Ang pagpapala ng Diyos ay nakita, sapagkat sa 1987 taon ng paglilingkod, nagkaroon ng pinakamataas na bilang na 216,216 na mga tagapagbalita ng Kaharian sa bansang iyan na may 141,302,000 na mga mamamayan—may katumbasan na isang mamamahayag sa 654.
17 Isaalang-alang ang isa pang halimbawa ng pagpapala ng Diyos. Noong Abril 1923 dalawang itim na mga Saksi ni Jehova na galing sa isla ng Trinidad sa Caribbean ang ipinadala upang maghayag ng mensahe ng Kaharian sa Kanlurang Aprika. Kaya sina Brother at Sister W. R. Brown ay naglingkod doon nang maraming taon, at ang lalaki’y nakilala bilang si “Bible Brown.” Sila’y “nagtanim” at “ang Diyos ang patuloy na nagpalago roon” samantalang ang iba’y gumagawa rin sa malawak na lugar na iyon. (1 Corinto 3:5-9) Sa ngayon, ang mga tagapagbalita ng Kaharian ay mayroong mahigit na 32,600 sa Ghana at mahigit na 133,800 sa Nigeria lamang.
18, 19. Magbigay ng mga halimbawa ng kung paano inaalalayan ng ating walang itinatanging Diyos ang kaniyang mga lingkod sa lahat ng lahi at bansa.
18 Si Jehova ay hindi lamang nagpapala sa kaniyang mga lingkod sa lahat ng bansa at lahi kundi inaalalayan din naman niya sila. Halimbawa, nariyan ang kaso ng dalawang Hapones na mga saksi ni Jehova. Noong Hunyo 21, 1939, si Katsuo Miura at ang kaniyang maybahay ay inaresto nang walang dahilan, ikinulong, at napahiwalay sa kanilang singko-anyos na anak na lalaki, na sa ganoo’y kinailangang alagaan ng kaniyang lola. Si Sister Miura ay pinalaya pagkaraan ng walong buwan, subalit si Brother Miura ay ikinulong nang mahigit na dalawang taon bago siya nilitis. Siya’y dumanas ng masamang trato, nasumpungang nagkasala, at sinintensiyahan ng limang taon. Sa piitan sa Hiroshima, siya’y inalalayan ng Diyos sa pamamagitan ng Kasulatan, na nagbigay sa kaniya ng kaaliwan at lakas na walang pagkabisala. Parang isang himala, si Brother Miura ay nakaligtas noong Agosto 6, 1945, nang ang kaniyang piitan ay mawasak dahil sa pagsabog ng bomba atomika. Dalawang buwan ang nakalipas, siya’y muling nakasama ng kaniyang maybahay at anak sa gawing hilaga ng Hapón.
19 Noong panahon ng Digmaang Pandaigdig II, matinding pag-uusig ang dinanas ng mga Saksi ni Jehova sa maraming bansa. Halimbawa, si Robert A. Winkler ay isang kapatid na Aleman na nagdusa sa mga kampong piitan ng mga Nazi sa Alemanya at sa Netherlands. Dahilan sa tumanggi siyang ipagkanulo ang kaniyang mga kapuwa Saksi, siya’y buong lupit na pinaggugulpi na anupa’t hindi mo siya makikilala. Subalit siya’y sumulat: “Ang pagsasaala-ala ng mga pangako ni Jehova na tutulong siya sa isang tao sa lahat ng uri ng kabagabagan ang nagbigay sa akin ng kaaliwan at lakas upang mapagtiisan ang lahat ng ito. . . . Noong Sabado ay ginulpi ako ng Gestapo, at noong sumunod na Lunes ako’y muling pinagtatanong nila. Ano ba ang mangyayari ngayon at ano ang gagawin ko? Ako’y bumaling kay Jehova sa panalangin, nagtitiwala sa kaniyang mga pangako. Naisip ko na ito’y kailangang gamitan ng teokratikong estratihiya sa pakikidigma alang-alang sa gawaing pang-Kaharian at sa ikaliligtas ng aking mga kapatid na Kristiyano. Iyon ay isang malaking pagsubok para sa akin upang pagtiisan at noong ikalabimpitong araw ay lubusang malatang-malata na ako, subalit pinasasalamatan ko si Jehova ng dahil sa kaniyang lakas na ibinigay sa akin ay napagtiisan ko ang pagsubok na ito at nanatili ako sa aking katapatan.”—Awit 18:35; 55:22; 94:18.
Nagpapasalamat Dahil sa Ating Kapatiran
20. Paano tayo magkakaroon ng higit na paggalang sa ating mga kapananampalataya sa bawat lahi at bansa?
20 Walang anumang duda, pinagpapala at inaalalayan ni Jehova ang kaniyang mga Saksi sa bawat bansa at lahi. Siya’y walang itinatangi, at bilang kaniyang nag-alay na mga lingkod, wala tayong maidadahilan o dahilan na magpakita ng pagtatangi. Isa pa, tayo’y magkakaroon ng higit na paggalang sa ating mga kapatid sa bawat lahi at bansa kung ating isasaalang-alang ang mga paraan na kung saan sila ay nakahihigit sa atin. Sila man ay nagkakapit din ng makalangit na karunungan, na hindi gumagawa ng pagtatangi-tangi subalit nagbubunga ng pinakamagagaling na bunga. (Santiago 3:13-18) Oo, ang kanilang kabaitan, kagandahang-loob, pag-ibig, at iba pang maka-Diyos na katangian ay nagsisilbing maiinam na halimbawa sa atin.
21. Ano ang disidido tayong gawin?
21 Anong laki ng ating pasasalamat, kung gayon, dahil sa ating pagkakapatiran na binubuo ng mga taong galing sa iba’t ibang lahi, iba’t ibang bansa! Sa tulong at pagpapala ng ating makalangit na Ama, tayo’y ‘maglingkod sa kaniya nang balikatan’ taglay ang pag-iibigang pangmagkakapatid at paggalang sa isa’t isa. Oo, dapat na maging taimtim na hangarin natin at matatag na layunin na maglingkod kay Jehova nang may pagkakaisa.
Ano ang Iyong Komento?
◻ Dahilan sa “dalisay na wika” ano ang nagagawa ng mga lingkod ni Jehova sa lahat ng lahi at bansa?
◻ Paano natutupad sa ngayon ang Hagai 2:7, at paano dapat maapektuhan nito ang ating pangmalas sa mga ibang lingkod ng Diyos?
◻ Paano maaapektuhan ng Filipos 2:3 ang ating relasyon sa mga tao ng bawat lahi at bansa?
◻ Kung tayo’y makikinig at magmamasid, ano ang mapapansin natin tungkol sa ating mga kapananampalataya buhat sa ibang bansa?
[Mga larawan sa pahina 17]
Mga tao sa bawat lahi at bansa ang nagpupuri kay Jehova nang may pagkakaisa
[Larawan sa pahina 18]
Makinig nang maingat at magmasid. Mababagbag ang damdamin mo ng pag-iibigan at pananampalataya na makikita sa mga pananalita at gawain ng mga ibang saksi ni Jehova