Vaftiz

Tanım: “Vaftiz” sözcüğü, “batırmak, daldırmak” anlamına gelen Yunanca baptizein sözcüğünden gelmiştir (A Greek-English Lexicon, Liddell ve Scott). İsa’nın takipçilerinin suda vaftiz edilmesi, kişinin Yehova Tanrı’nın isteğini yapmak için İsa Mesih aracılığıyla kendini tam olarak ve kayıtsız şartsız adamasının bir simgesidir. Aynı zamanda, Kutsal Yazılar Yahya’nın vaftizinden, kutsal ruhla vaftizden, ateşle vaftizden ve başka tür vaftizlerden söz eder.

Tanrı’nın Sözüne gerçekten inanan kişiler vaftiz edilmek konusunda tereddüt eder mi?

Mat. 28:19, 20: “Bu nedenle, siz gidin bütün milletlerden insanları öğrencim olarak yetiştirin; onları Babanın, Oğlun ve kutsal ruhun adıyla vaftiz edin. Size emrettiğim her şeye uymalarını onlara öğretin.”

Elçi. 2:41: “Onun sözlerini yürekten kabul edenler vaftiz edildi.”

Elçi. 8:12: “Tanrı’nın krallığı ve İsa Mesih’in ismiyle ilgili iyi haberi bildiren Filipus’a inanan erkek ve kadınlar vaftiz ediliyorlardı.”

Elçi. 8:36-38: “Yolda giderlerken bir su kenarına geldiler ve [Habeş] saray görevlisi, ‘İşte su, vaftiz edilmeme ne engel var?’ diye sordu. Bunun üzerine, arabanın durmasını emretti; . . . . ve Filipus onu vaftiz etti.”

İsa’nın takipçileri üzerlerine su serpilerek mi, yoksa tamamen suya daldırılarak mı vaftiz edilmeli?

Mar. 1:9, 10: “İsa, . . . . Yahya tarafından Ürdün Irmağında vaftiz edildi. Sudan çıkar çıkmaz göklerin yarıldığını . . . . gördü.”

Elçi. 8:38: “Filipus ve saray görevlisi, ikisi de suya girdiler ve Filipus onu vaftiz etti.”

İlk yüzyıldaki Hıristiyanlar bebekleri vaftiz eder miydi?

Mat. 28:19: “Bu nedenle, siz gidin . . . . insanları öğrencim olarak yetiştirin; onları . . . . vaftiz edin.”

Elçi. 8:12: “Filipus’a inanan erkek ve kadınlar vaftiz ediliyorlardı.”

Ancak daha sonra Origenes (MS 185-254) şöyle yazdı: “Kilisenin âdeti, bebeklerin bile vaftiz edilmesidir” (Selections From the Commentaries and Homilies of Origen, Madras, Hindistan; 1929, s. 211). Bu uygulama Kartaca Konsili (MS 252) tarafından da onaylandı.

Din tarihçisi Augustus Neander şöyle yazdı: “İman ve vaftiz birbiriyle daima bağlantılıydı; ve bu nedenle [birinci yüzyılda] bebek vaftizinin bilinmediği . . . . kuvvetle muhtemeldir. . . . . Bu uygulamanın, üçüncü yüzyıl boyunca apostolik bir gelenek olarak kabul edilmeye başladığı gerçeği, apostolik kökenin lehinde değil, aleyhinde bir delildir” (History of the Planting and Training of the Christian Church by the Apostles, New York, 1864, s. 162).

İsa’nın takipçilerinin suda vaftiz edilmesi günahlarının bağışlanmasını sağlar mı?

1. Yuhn. 1:7: “O ışıkta olduğu gibi biz de ışıkta yürüyorsak . . . . Oğlu İsa’nın kanı bizi her günahtan arındırır.” (Öyleyse günahları arındıran, vaftiz suyu değil İsa’nın kanıdır.)

Mat. 3:11: “Ben [Vaftizci Yahya] sizi tövbenizden dolayı suyla vaftiz ediyorum, fakat benden sonra gelen [İsa Mesih] benden daha güçlüdür ve ben onun çarıklarını çıkarmaya bile layık değilim.” (5 ve 6. ayetler, ayrıca Elçiler 13:24 ayeti, Yahya’nın tüm milletlerden kişileri değil, sadece Yahudileri vaftiz ettiğini gösteriyor. Çünkü Yahudiler Kanun ahdine karşı günah işlemişlerdi ve onları Mesih için hazırlamak gerekiyordu.)

Elçi. 2:38: “Tövbe edin ve günahlarınızın bağışlanması için İsa Mesih’in adıyla vaftiz edilin.” (Vaftiz onların günahlarının bağışlanması için tek başına yeterli miydi? Bu sözler Mesih’in ölümünde payı olan Yahudilere söylenmişti [22 ve 23. ayetlere bakın]. Onların vaftizi artık İsa’ya Mesih olarak iman ettiklerinin kanıtı olacaktı. Ancak bunu yaptıktan sonra günahları bağışlanabilirdi [Elçi. 4:12; 5:30, 31].)

Elçi. 22:16: “Kalk, vaftiz edil ve onun ismiyle yakararak günahlarından arın” (Elçiler 10:43’e de bakın).

Kutsal ruhla kimler vaftiz edilir?

1. Kor. 1:2; 12:13, 27: “Efendimiz olan Mesih İsa’yla birlik içine getirilerek kutsal kılınmış, kutsal kişiler olmak üzere çağrılmış sizlere.” “Gerçekten, ister Yahudi ister Yunanlı, ister köle ister özgür kişiler olalım, hepimiz tek ruh aracılığıyla tek bir beden oluşturmak üzere vaftiz edildik, hepimize aynı ruhtan içirildi. . . . . Sizler Mesih’in bedenisiniz.” (Daniel 7:13, 14, 27’nin de gösterdiği gibi, bu “kutsal” kişiler Krallıkta İnsanoğluyla, yani İsa Mesih’le birlikte yer alacaklar.)

Yuhn. 3:5: “Bir kişi sudan ve ruhtan doğmadıkça Tanrı’nın krallığına giremez.” (Bir kişi bu ruhla vaftiz edildiği zaman ‘ruhtan doğmuş’ olur. Luka 12:32 yalnızca ‘küçük sürünün’ bu ayrıcalığa sahip olduğunu gösterir. Vahiy 14:1-3’e de bakın.)

Kutsal ruhla vaftiz edilenlerin hepsi farklı diller konuşma ve şifa verme yeteneğine sahip olur mu?

1. Kor. 12:13, 29, 30: “Gerçekten . . . . hepimiz tek ruh aracılığıyla tek bir beden oluşturmak üzere vaftiz edildik . . . . Peki onların hepsi elçi mi? . . . . Hepsi etkileyici işler yapar mı? Hepsinin şifa verme yeteneği var mı? Hepsi farklı diller konuşur mu?”

Ayrıca “Şifa Vermek” ve “Farklı Diller Konuşmak” başlıklı bölümlere bakın.

‘Ölüler için vaftiz’ ne anlama gelir?

1. Kor. 15:29, YÇ: “Diriliş yoksa, ölüler için vaftiz edilenler ne olacak? Ölüler gerçekten dirilmeyecekse, insanlar neden ölüler için vaftiz ediliyorlar?”

Burada “için” olarak çevrilen Yunanca hyper edatı, aynı zamanda “üzerine,” “uğruna,” “yerine,” “amacıyla” gibi anlamlara da gelir (A Greek-English Lexicon, Liddell ve Scott). Peki bu metindeki anlamı nedir? Pavlus vaftiz edilmeden ölmüş kişiler yerine, yaşayanların vaftiz edilmesinden mi söz ediyordu?

Vaftizden doğrudan ölümle bağlantılı olarak söz eden diğer ayetler kişinin ölmüş olan başka birinin yerine vaftiz edilmesinden değil, bizzat kendisini etkileyen bir vaftizden söz eder

Rom. 6:3: “Mesih İsa ile birlik içinde olmak üzere vaftiz edilen bizlerin onun ölümüne de ortak olmak üzere vaftiz edildiğini bilmiyor musunuz?” (Ayrıca Markos 10:38, 39).

Kol. 2:12: “Çünkü onun vaftiziyle siz [Kolose’deki cemaatin hayattaki üyeleri] de onunla gömüldünüz; ve onunla ilişkiniz sayesinde, kendisini ölüyken dirilten Tanrı’nın etkin gücüne olan imanınızla, siz de onunla birlikte diriltildiniz.”

“Yeni Dünya Çevirisi” bu ifadeyi dilbilgisi açısından doğru tercüme eder ve bu tercüme Kutsal Kitaptaki diğer ayetlerle uyum içindedir

1. Kor. 15:29: “Aksi halde, ölüler olmak üzere vaftiz edilenlerin durumu ne olur? Ölüler diriltilmeyecekse, neden bu amaçla vaftiz ediliyorlar?” (Dolayısıyla onlar, Mesih gibi, sadakatlerini koruyarak ölmeleriyle sonuçlanan bir yaşam yolu izlemek üzere vaftiz edildiler, yani suya batırıldılar. Sonra Mesih gibi onlar da gökte ruh olarak diriltileceklerdir.)

Ateşle vaftiz neyle sonuçlanır?

Luka 3:16, 17: “O [İsa Mesih] sizi . . . . ateşle vaftiz edecek. Yabası elinde bekliyor; harman yerini tertemiz edip . . . . samanı sönmez bir ateşte yakıp yok edecek.” (Bu sonsuz yok oluş anlamına gelir.)

Mat. 13:49, 50: “Bu ortamın sonunda da böyle olacak. Melekler gidip kötüleri doğru kişilerden ayıracak. Kötü olanları ateşli fırına atacaklar.”

Luka 17:29, 30: “Lût’un Sodom’dan çıktığı gün, gökten ateş ve kükürt yağdı ve hepsini yok etti. İnsanoğlunun ortaya çıkacağı gün de böyle olacaktır.”

Ateşle vaftiz, İsa’nın öğrencileri için olan kutsal ruhla vaftizle aynı şey değildir

Elçi. 1:5: “Yahya su ile vaftiz etmişti, fakat siz [İsa’nın sadık elçileri] çok geçmeden kutsal ruh ile vaftiz edileceksiniz.”

Elçi. 2:2-4: “Ansızın gökten, sert bir rüzgârı andıran bir ses geldi ve oturdukları evin her yanına yayıldı. Alevi andıran diller gördüler; bunlar dağılıp her birinin üzerine kondu [alev onları kaplamadı ya da onun içine daldırılmadılar]. Hepsi kutsal ruhla dolup farklı diller konuşmaya başladı; ruh hangi dili konuşmalarını sağlamışsa onu konuşuyorlardı.”