Hakikatte İş Arkadaşları Olarak Yürüyün

İkinci ve Üçüncü Yuhanna’dan Önemli Noktalar

YEHOVA’NIN tapıcılarının tanıtıcı bir özelliği hakikat bilgisidir. (Yuhanna 8:31, 32; 17:17) Tanrı’nın hakikatinde yürümek, kurtuluş için hayatidir. Tanrı’nın hizmetçileri hakikatte iş arkadaşları olmalıdır.

Resul Yuhanna’nın ilhamla yazdığı ikinci ve üçüncü mektuplar, “hakikatte yürümek”ten söz ederler. (II. Yuhanna 4; III. Yuhanna 3, 4) Üçüncü Yuhanna “hakikatte iş arkadaşları” olarak işbirliği yapmayı da teşvik eder. (III. Yuhanna 5-8) Bu iki mektup herhalde yaklaşık olarak M.S. 98 yılında Efesos’ta veya civarında yazıldı. Her iki mektubun içeriği bugün Yehova’nın kavmine yarar sağlayabilir.

İkinci Yuhanna Hakikati Vurgular

İkinci Yuhanna ilk olarak, hakikat ve sevgiyi vurgular ve “Mesih muhalifi”ne karşı uyarır. (1-7 ayetleri) Mektup belki bir birey olan “seçilmiş hanım”a hitap eder. Fakat eğer bir cemaate yöneltilmişse, onun “çocukları”, Tanrı tarafından gökteki hayat için “seçilmiş” olan ruhla meshedilmiş tapıcılardır. (Romalılar 8:16, 17; Filipililer 3:12-14) Yuhanna, bazılarının “hakikatte yürü”yerek irtidata karşı koymasından ötürü sevinir. Bununla beraber, onlar İsa’nın bedende geldiğini inkâr eden “Mesih muhalifi”ne karşı uyanık olmalıdırlar. Bugün Yehova’nın Şahitleri de irtidat konusunda yapılan uyarılara kulak verirler.

Yuhanna ondan sonra irtidat edenlere karşı nasıl davranılması gerektiği hakkında öğüt verir ve mektubunu kişisel bir dilek ve selamlarla bitirir. (8-13 ayetleri) Yuhanna’nın bu mektubu gönderdiği kişiler, resul ve başkaları tarafından yürütülen vaaz etme ve diğer bina edici işlerin sonucu elde edilen semerelerdi. Onlar, sadece ruhi bakımdan kendilerine ‘dikkat ederek’, herhalde sadık meshedilmiş olanlara saklanmış olan gökteki “tacı” kapsayan “dolgun ücret”i alacaklardı. (II. Timoteos 4:7, 8) ‘Mesih’in öğretiminde kalmayan bir adam’ onlara gelirse, “kötü işlerine” ortak olmaktan kaçınmak için onu ne ‘evlerine kabul etmeli, ne de ona selam’ vermeliydiler. İman kardeşleriyle yüz yüze konuşmak üzere yanlarına gelme ümidini dile getirdikten sonra, Yuhanna, mektubunu selamla bitirir.

Üçüncü Yuhanna İşbirliğini Vurgular

Yuhanna’nın Gayus’a yazdığı üçüncü mektup ilk olarak onun iman kardeşleri için yaptığı şeylere dikkati çeker. (1-8 ayetleri) Gayus, Hıristiyan öğretilerinin tümüne bağlı kalmakla “hakikatte yürü”yordu. Ziyarete gelen kardeşlere yardım ederek “sadık bir iş yapıyor”du. Yuhanna şöyle yazar: “Biz hakikatte iş arkadaşları olalım diye, bu gibileri iyi kabul etmeğe borçluyuz.” Yehova’nın Şahitleri bugün seyahat eden nazırlara benzer şekilde konukseverlik gösterirler.

Diotrefis’in kötü davranışını Dimitrios’unkiyle karşıtlaştırdıktan sonra Yuhanna mektubunu bitirir. (9-14 ayetleri) Ün peşinde olan Diotrefis Yuhanna’ya saygı göstermedi ve kardeşleri konukseverlikle kabul edenleri cemaatten atmaya bile çalıştı. Dimitrios adlı bir kişiden ise, iyi örnek olarak söz edilir. Yuhanna Gayus’u yakında göreceğini ümit ederek mektubunu selamla bitirir ve Gayus’a barış diler.

[Sayfa 21’deki çerçeve/resim]

Kağıt, Kalem ve Mürekkeple: Yuhanna birçok şeyi “kağıt ve mürekkeple yazmak”tansa “seçilmiş hanım”ı ve “çocukları”nı ziyaret etmek istedi. Gayus’a “mürekkep ve kalemle yazma”ya devam etmektense resul onu da yakında görmeyi ümit etti. (II. Yuhanna 1, 12; III. Yuhanna 1, 13, 14) Kalem olarak tercüme edilen Yunanca kelime (kalamos) kamışa veya saza değinir ve “yazma kamışı” olarak tercüme edilebilir. Yunanlı ve Romalılar arasında yaygın olan kamış kalem, sonraki zamanlarda kullanılan tüy kalem gibi sivri uçluydu ve boylamasına kesilirdi. Yunanca melan kelimesi “mürekkep” olarak tercüme edilir ve “siyah” anlamına gelen eril sıfatı melas’ın nötr şeklidir. Eski mürekkeplerin boya maddesi olan karbonumsu siyah, odun veya yağın yakılmasından elde edilen bir tür is ya da bitkisel veya hayvansal kaynaklı kristal yapıda bir kömürdü. Mürekkepler genellikle kuru kalıplar halinde saklanılır ve kâtipler tarafından ıslatılıp fırçası veya kamışıyla kullanılırdı. O zamanlarda kullanılan kağıt, papirus bitkisinden kesilen şeritlerden yapılan ince bir malzemenin sayfalar haline getirilmesiyle elde edilirdi. İlk Hıristiyanlar bu gibi kağıtları mektup, tomar ve kodeksleri yazmak için kullanırlardı.