Йеңи бир хил йемәклик

УЛАРНИҢ йәрдин немини жиғип еливатқанлиғини дәп берәләмсиз? У нәрсә қируға охшаш аппақ һәм непиз. Амма у қиру әмәс, бәлки йәйдиған нәрсә.

Исраиллар Мисирдин айрилғили әндила бир айчә вақит болған еди. Улар һазир чөлдә болуп, бу йәрдә йемәклик издәп тепиш бәкму қийин еди. Шуңа, кишиләр ағринип: “Йәһва бизни Мисирда өлтүрүвәтсә болмасмиди. Һеч болмиғанда, у йәрдә биз халиған йемәкликни тойғидәк йәттуқ”, дейишти.

Шуниң билән, Йәһва: “Мән асмандин йемәклик яғдуримән”, деди. У дәл шундақ қилди. Әтиси әтигәндә, исраиллар асмандин чүшкән бу аппақ нәрсини көргәндә, улар бир-биридин: “Бу немә?”, дәп сорашти.

Муса пәйғәмбәр уларға: “Бу Йәһва силәргә бәргән йемәклик”, деди. Кишиләр уни манна, дәп атиди. Униң тәми һәсәл қошулған непиз нанға охшатти.

Муса пәйғәмбәр кишиләргә: “Силәр һәр бириңлар өзәңлар тойғидәк жиғивелишиңлар керәк”, деди. Шуңа, һәр күни сәһәрдә улар шундақ қилди. Амма, қуяш нури йәрни қизитқанда, йәр йүзидә ешип қалған манна ерип кетәтти.

Муса уларға йәнә: “Һеч қайсиңлар, маннини әтиси үчүн ашуруп қоймаңлар”, деди. Бирақ, бәзиләр қулақ салмиди. Шуниң билән немә иш йүз бәрди, биләмсиз? Улар әтиси әтигәнгә қалдуруп қойған манна қурутлап сесип кәтти!

Лекин, һәптиниң мәлум бир күни, Йәһва кишиләргә бир һәссә артуқ манна жиғивелишни ейтти. У күн болса алтинчи күни еди. Йәһва уларға әтиси үчүн қалдуруп қоюшни ейтти. Чүнки, у йәттинчи күни асмандин һеч қандақ манна яғдурматти. Улар йәттинчи күни үчүн маннини ашуруп қойғанда, қурутлап сесип кәтмиди! Бу йәнә бир мөҗүзә!

Исраиллар чөлдә мусапир болуп жүргән шу жилларда, Йәһва давамлиқ уларни манна арқилиқ тойғузди.