Йәккә-йеганә Худаниң есил пәзиләтлирини чүшиниш

МУҚӘДДӘС ЯЗМИЛАР Худаниң әҗайип пәзиләтлирини бизгә ашкарә қилип, уларни чүшинишимиз үчүн ярдәм бериду. Мәсилән, Муқәддәс Язмилар Худаниң күч-қудрәт, адиллиқ, даналиқ вә меһир-муһәббәткә охшаш төрт асасий есил пәзиләтлирини ейтип бериду. Төвәндә, һәрбирини бир-бирләп көрүп чиқайли.

Күч-қудрити чәксиздур

Йәһва Худа Ибраһим пәйғәмбәргә: «Мән Һәммигә Қадир Худадурмән»,— дегән (Яритилиш 17:1). Униң күч-қудрити тәңдашсиз, чәксиз вә пүтмәс-түгимәстур. У Өз күч-қудрити арқилиқ барчә каинатни яратқан.

Худа Өз күч-қудритини һәргизму қалаймиқан ишләтмәйду, әксинчә һемишәм мәхсәтлик ишлитиду. У Өз күч-қудритини адиллиқ, даналиқ вә меһир-муһәббәт қатарлиқ есил пәзиләтлиригә маслаштуруп мукәммәл ишлитиду.

Йәһва күч-қудритини сехийлиқ билән ишлитип, Өз садақәтмән хизмәтчилиригә ярдәм қолини суниду. «Йәһва өзигә пүтүн қәлби билән садиқ қелишқа интилгәнләргә яр-йөләк болуш үчүн пүткүл йәр йүзигә нәзәр салиду» (Тарихнамә 2-язма 16:9, ЙД). Шундақ күч-қудрәтлик вә меһрибан Худаға йеқинлишишни халимамсиз?

Худаниң адиллиғи

«Йәһва адилни яхши көриду» (Зәбур 37:28). У һемишәм Өзиниң мукәммәл өлчәм-қаидилиригә асасән һәқ ишларни қилип, адиллиғида чиң туриду.

Худа наһәқликни өч көриду. «У үз хәтир қилмайду вә париларни алмайду» (Қанун шәрһи 10:17). У башқиларға зулум қилидиғанларға қарши чиқип, ғерип-ғурваларниң бешини силап, болупму «тул хотун билән житимларни» һәргиз ташлимайду (Чиқиш 22:22). Худа һечбир инсанға камситиш нәзәридә қаримайду. Мошу һәқтә Муқәддәс китап: «Худа һәммини тәң көридикән. Қайси милләттин болушидин қәтъийнәзәр, Униңдин қорқуп, тоғра ишларни қилидиған һәрқандақ кишини қобул қилидикән»,— дәп баян қилиду (Әлчиләр 10:34, 35, ЙД).

Йәһва Худаниң адиллиғи мукәммәл. У бәкму мулайим әмәс яки қаттиқму әмәс. У гунасиға товва қилмиғанларни җазалайду, бирақ товва қилғанларға көйүнүп, меһир-шәпқитини көрситиду. «Йәһва меһир-шәпқәтлик вә рәһимдилдур, ғәзәплинишкә алдиримайду вә садиқ сөйгүси мол. У һемишәм хаталиқлиримизни издәп жүрмәйду, мәңгү өч-адавәт сақлимайду. Бизгә гуналиримизға қарап муамилә қилмайду, бизни хаталиқлиримизға яриша җазалимайду» (Зәбур 103:8—10, ЙД). Худа йәнә Өз тәқвадар бәндилириниң садиқлиғини сақлаш үчүн көрсәткән тиришчанлиғини әскә алиду вә мукапатлайду. Худаниң шуниңдәк адиллиғи сизни Униңға ишәнч бағлашқа үндимәмду?

Худаниң даналиғи

Худа барлиқ илим-мәрипәтниң булиғи. «Аһ, Худа байлиғиниң һәм даналиғиниң, һәм илиминиң чәксиз чоңқурлуғи!» (Римлиқларға 11:33). Униң даналиғиниң тәңдиши йоқ вә чәксиздур.

Худаниң даналиғи Униң яратқан яратмилиридин рошән көрүнүп туриду. Зәбурда: «Қанчә көп Сениң ишлириң, Йәһва! Һәммидә данишмәнлигиң көрүниду»,— дәп хатириләнгән (Зәбур 104:24).

Худаниң даналиғи һәм Униң Муқәддәс Язмилиридиму ашкарә қилинған. Қедимқи Исраил падишаси Давут: «Йәһваниң гувалиғи тоғридин-тоғра, тәҗрибисизни дана қилиду»,— дәп язған (Зәбур 19:7). Худаниң пүтмәс-түгимәс илим-һекмитини үгинәләйдиғанлиғиңизни тәсәввур қилип беқиңа! Мошу пурсәтни қолдин берип қоюшқа қандақму көңлиңиз чидайду?

«Худа Өзи меһир-муһәббәттур»

Меһир-муһәббәт — Йәһва Худаниң асасий есил пәзилити. Муқәддәс Язмиларда: «Худа Өзи меһир-муһәббәттур»,— дәп йезилған (Йоһанниң 1-хети 4:8). Шуңа меһир-муһәббәт Униң барчә ишларни вуҗутқа чиқиришида, һәрикәтләндүргүчи күч вә йолбашчилиқ болған.

Худа бизгә болған сөйгү-муһәббитини ейтип түгәткүсиз йоллар билән изһар қилиду. У бизгә яхши нәрсиләрни бериду. «Яхшилиқ қилип, асмандин ямғурларни һәм һосул дәвирләрни берәтти вә жүрәклириңларни таам һәм хошаллиқ билән қанаәтләндүргән» (Әлчиләр 14:17). Һәқиқәтән, «Яхши һәм мукәммәл һәдийәләрниң һәммиси — жуқуридин, сәвәви улар асман йоруқлуқлириниң Атисидин чүшиду» (Яқуп 1:17). Муқәддәс Язмилардин ибарәт қиммәт баһалиқ соғат арқилиқ Худа меһрибанлиқ билән Өзи тоғрисидики һәқиқәтни вә Өзиниң қанун вә өлчәм-қаидилирини бизгә үгитиду. Әйса пәйғәмбәр өз дуасида «Сениң сөзүң һәқиқәттур» дегән (Йоһан 17:17).

Биз қийинчилиқларға дуч кәлгәндә, Худа ярдәм қолини суниду. «Өз жүкүңни Йәһваға артқин, У сени йөләйду. Һечқачан У һәқ инсанниң тәвринишигә йол бәрмәйду» (Зәбур 55:22). У гуналиримизни кәчүриду. «Йәһва меһрибан вә рәһим. Сениң вапа меһриң Сени чақирған барлиғиға йетиду» (Зәбур 86:5). Һәтта У бизгә мәңгүлүк һаятлиққа еришиш пурситини бериду. «Худа уларниң көзидики һәрқандақ яшни сүртиду вә өлүм әнди болмайду йә қайғу, йә жиға-зар, йә ағриқ башқа болмайду» (Вәһий 21:4). Ундақта, Худаниң сөйгү-муһәббитигә қандақ җавап қайтурмақчисиз? Сизму Уни сөйәмсиз?

Худаға йеқинлишиш

Худа сизниң Уни яхширақ билишиңизни халайду. Муқәддәс китап бизни: «Худаға йеқинлишиңлар, һәм Уму силәргә йеқинлишиду»,— дәп үндәйду (Яқуп 4:8). Худаниң садақәтмән хизмәтчиси Ибраһим пәйғәмбәр Өз Пәрвәрдигари билән наһайити йеқин мунасивәттә болғач, Худаниң дости дәп аталған (Яқуп 2:23). Йәһва Худа сизниңму Униңға йеқинлишип, Униң дости болушиңизни халайду.

Худа һәққидә көпирәк билимгә егә болғансири, өзүңизни Униңға йеқин һис қилип, көңлиңиз хурсәнлик тапиду. «Бәхитлик киши... Йәһваниң Қануниға чаплишип, Униң Қануни һәққидә кечә-күндүз ойлайду» (Зәбур 1:1, 2). Шуңа Муқәддәс Язмиларни давамлиқ үгинип, Яратқучиниң есил пәзиләтлири вә Униң яратмилири һәққидә чоңқур ойлиниш зөрүр. Сиз үгәнгәнлириңизни турмушиңизда әмәлий ишлитиш арқилиқ Худаға болған сөйгү-муһәббитиңизни ипадиләң. Әмәлийәттә, «Худани сөйүш дегинимиз — Униң әмирлиригә әмәл қилиш вә Униң әмирлири еғир әмәс» (Йоһанниң 1-хети 5:3, ЙД). Сиз худди Зәбур язғучисидәк: «Йәһва, йоллириңни көрсәткинә һәм Сениң мәзкүр йолуңда маңа меңишни үгәткинә. Һәқтә жүрүшкә тәлим бәргинә»,— дәп дуа қилиң (Зәбур 25:4, 5). Шундила Худаниң бизләрдин жирақ әмәс екәнлигини һис қилип йетәләйсиз (Әлчиләр 17:27).