3-сентябрь, чаршәнбә
Йүсүп Йәһваниң пәриштиси буйруғандәк қил[ди]. У өз аялини әмригә ал[ди] (Мәт. 1:24).
Йүсүп Йәһва Худаниң көрсәтмисини әмәлий қоллинишқа тәйяр болған вә бу уни техиму яхши әргә айландурған. Кам дегәндә үч қетим у Йәһвадин аилисигә мунасивәтлик көрсәтмиләрни қобул қилған. Һәр қетим чоң өзгиришләрни қилишқа тоғра кәлгәндә, у дәрһал шу көрсәтмиләргә бойсунған (Мәт. 1:20; 2:13—15, 19—21). Йүсүпниң әшу иш-һәрикәтлири Мәрийәмниң униңға болған муһәббити вә һөрмитини чоңқурлаштурғанлиғини тәсәввур қилип көрүң. Әрләр, силәр өз аиләңларға ғәмхорлуқ қилишта Муқәддәс китаптики нәсиһәткә қулақ селиш арқилиқ Йүсүпни үлгә қилалайсиләр. Бу нәсиһәткә қулақ салғиниңларда, бәзи өзгәртишләрни қилишқа тоғра кәлсиму, аялиңларға болған муһәббитиңларни нәмаян қилип, нека риштиңларни күчәйтиңлар. Вануатуда яшайдиған, той қилғиниға 20 жилдин ашқан қериндаш мундақ дәйду: «Ерим Йәһваниң көрсәтмисини издигәндә вә уни әмәлий қолланғанда, мән уни техиму һөрмәтләймән. Өзүмни бехәтәр һис қилимән вә униң қарарлирини қоллап-қувәтләймән». w23.05 21-б., 5-абз.
4-сентябрь, пәйшәнбә
У йәрдә йоған түзләңгән йол болуп, у Муқәддәс йол дәп атилиду (Йәшая 35:8).
Жутиға қайтип кәлгән йәһудийлар Худа үчүн муқәддәс бир хәлиқ болатти (Қ. шәр. 7:6). Бу йәһудийлар һечқандақ өзгәртишләрни қилмисиму, давамлиқ Йәһваниң қобул қилишиға еришидиғанлиғини билдүрмигән. Бабилда туғулған йәһудийларниң көпинчиси бабиллиқларниң ой-пикир қилиш усули вә дуния қаришини өзигә сиңдүргән еди. Биринчи бир топ йәһудийлар Исраил зиминиға қайтип келип, нәччә он жилдин кейин валий Нәһәмия йәнә Исраилда туғулған балиларниң ибранийчә сөзләшни үгәнмигәнлигини көрүп, чөчигән еди (Қ. шәр. 6:6, 7; Нәһ. 13:23, 24). Әгәр улар Худаниң сөзлири йезилған ибраний тилни чүшәнмисә, қандақму Йәһвани сөйүп, Униңға ибадәт қилишни үгинәләйду?! (Әзра 10:3, 44). Шуңа, йәһудийлар зөрүр өзгәртишләрни қилиши керәк еди. Исраил зиминида аста-аста пак ибадәтниң әслигә кәлтүрүшигә әгишип, хәлиқниң шу өзгәртишләрни қилиши техиму асанирақ болатти (Нәһ. 8:8, 9). w23.05 15-б., 6, 7-абз.
5-сентябрь, җүмә
Йәһва жиқиливатқан инсанларни қоллап-қувәтләп, көңли сунған сәмимийләрни чоқум тикләйду (Зәб. 145:14).
Бәкму әпсус, арзу-истигимиз қанчилик күчлүк болсун яки өзүмизни тутувалған болайли, биз оңушсизлиққа учришимиз мүмкин. Мәсилән, күтүлмигән вақиәләр мәхсәтлиримизгә йетиш үчүн сәрип қилидиған вақтимизни оғурлиши мүмкин (Вәз 9:11). Бәлким, биз үмүтсизләндүридиған яки күчсиз һис қилдуридиған қийинчилиққа дуч келимиз (Пәнд н. 24:10). Намукәммәл болғачқа, хаталиқ өткүзүп, мәхсәтлиримизгә йетишимиз техиму қийинлишип кетиши мүмкин (Рим. 7:23). Яки биз һарғинлиқ һис қилимиз (Мәт. 26:43). Дуч кәлгән оңушсизлиқни йеңишимизгә немә ярдәм берәләйду? Есиңиздә болсунки, оңушсизлиқ мәғлуп болғанлиғиңизни билдүрмәйду. Муқәддәс китапта бизниң қайта-қайта қийинчилиқларға дуч келидиғанлиғимиз тилға елинған болсиму, қайта орнимиздин туралайдиғанлиғимизму ениқ көрситилгән. Шундақ оңушсизлиқларға қаримай алға илгириләш арқилиқ өзүңизниң Йәһвани хурсән қилишни халайдиғанлиғиңизни Униңға испатлайсиз. Мәхситиңизгә йетиш үчүн давамлиқ тиришиватқанлиғиңизни көргәндә, Йәһва чоқум наһайити хошал болиду! w23.05 30-б., 14, 15-абз.