হেৰুৱা পুত্ৰৰ দৃষ্টান্ত

১৫:১১-৩২

এই দৃষ্টান্তৰপৰা আমি কিছুমান কথা শিকিব পাৰোঁ।

• স্বৰ্গত থকা আমাৰ মৰমিয়াল পিতৃৰ আশ্ৰয় আৰু তেওঁৰ লোকসকলৰ মাজত আমি সুৰক্ষিত হʼব পাৰোঁ

• ঈশ্বৰে দেখুৱা বাটৰপৰা যদি আমি বিচলিত হওঁ, তেনেহʼলে আমি নম্ৰতাৰে উভতি অহা উচিত। আমি সম্পূৰ্ণ ভৰসা ৰাখিব পাৰোঁ যে যিহোৱা ঈশ্বৰে আমাক ক্ষমা কৰিব

• যিসকলে অনুতাপ কৰি মণ্ডলীলৈ উভতি আহে, আমি তেওঁলোকক যিহোৱা ঈশ্বৰৰ দৰে আন্তৰিকতাৰে আদৰণি জনোৱা উচিত