Sarong Pambihirang Kristianong Pamana

ISINAYSAY NI BLOSSOM BRANDT

Nag-ooran nin niyebe sa San Antonio, Texas, kan Enero 17, 1923, kan aldaw na ako mamundag. Malipot sa luwas, pero inako ako sa mahimbong na mga takyag nin mamomoton na Kristianong mga magurang, si Judge asin Helen Norris. Poon sa pinakaenot kong mga nagigirumdoman, an gabos na ginibo kan sakong mga magurang nakasentro sa saindang pagsamba ki Jehova Dios.

KAN 1910 kan otso anyos si Nanay, an saiyang mga magurang nagbalyo hale sa harani sa Pittsburgh, Pennsylvania, pasiring sa sarong oma sa luwas nin Alvin, Texas. Duman naggayagaya sinda na manodan sa sarong kataed an mga katotoohan kan Biblia. Ginamit ni Nanay an bilog niang buhay sa paghihingoa na mapukaw an interes nin mga tawo sa paglaom sa Kahadean. Nabautismohan sia kan 1912 pakabalyo kan pamilya sa Houston, Texas.

Enot na namidbid ni Nanay asin kan saiyang mga magurang si Charles T. Russell, an enot na presidente kan Watch Tower Bible and Tract Society, kan songkoon nia an saindang kongregasyon sa Houston. Parateng iniistimar kan pamilya sa saindang harong an nagbibiyaheng mga representante kan Sosyedad, na kaidto inaapod na mga pilgrim. Pakalihis nin pirang taon, nagbalyo si Nanay kaiba kan saiyang mga magurang sa Chicago, Illinois, asin sinosongko man ni Tugang na Russell an kongregasyon duman.

Kan 1918, si Lola nagkatrangkaso Española, asin huli sa pakapaluya kaiyan sa saiyang salud, irinekomendar nin mga doktor na sia mag-istar sa mas mainit na klima. Mantang si Lolo nagtatrabaho sa kompaniya nin tren na Pullman, kan 1919 naghagad siang ibalik sa Texas. Duman, sa San Antonio, nakamidbid ni Nanay an sarong hoben, mahigos na miembro kan kongregasyon na an ngaran Judge Norris. Nagkagustohan tolos sinda, asin pag-abot nin panahon sinda nagpakasal, asin si Judge nagin sakong ama.

Nakanood si Tatay kan Katotoohan sa Biblia

Si Judge (Huwes) tinawan kan saiyang pambihirang ngaran pagkamundag nia. Kan enot siang maheling kan saiyang ama, sia nagsabi: “An omboy na iyan arog kaseryoso nin sarong huwes,” asin iyan an inginaran saiya. Kan 1917, kan 16 anyos si Tatay, tinawan sia kan mga tract na Where Are the Dead? asin What Is the Soul? na inimprenta kan Watch Tower Bible and Tract Society. Duwa pa sanang taon na nagadan an ama ni Tatay, asin an mga tract nagtao saiya kan mga simbag na hinahanap nia manongod sa kamugtakan kan mga gadan. Dai nahaloy nagpoon siang umatender sa mga pagtiripon kan mga Estudyante sa Biblia, na apod kaidto sa mga Saksi ni Jehova.

Gusto na tolos ni Tatay na makikabtang sa mga aktibidad kan kongregasyon. Nagkua sia nin teritoryo na mahuhulitan nia, asin pagretira sa eskuwelahan nagbibisikleta sia pasiring duman sa pagwaras nin mga tract. Lubos siang nakikabtang sa pagdara sa iba kan paglaom sa Kahadean, asin kan Marso 24, 1918, sinimbolisaran nia an saiyang pagdusay ki Jehova paagi sa bautismo sa tubig.

Kan sumunod na taon kan si Nanay bumalyo sa San Antonio, naakit tolos si Tatay kan sabi nia “pinakamahamis na huyom asin pinakaasul na mga matang” naheling nia. Dai nahaloy ipinaisi ninda na gusto nindang pakasal, alagad ta nadepisilan sindang kombensiron an mga magurang ni Nanay. Pero, kan Abril 15, 1921, nangyari an kasal. Pareho nindang pasohan an bilog na panahon na ministeryo.

Amay na Pagpopoon sa Ministeryo

Kan si Nanay asin Tatay sibot sa pagplanong umatender sa kombension sa Cedar Point, Ohio, kan 1922, nadiskobre ninda na ipinagbabados ako ni Nanay. Dai nahaloy pagkamundag ko, kan si Tatay 22 anyos pa sana, ninombrahan siang direktor sa paglilingkod kan kongregasyon. An boot sabihon kaini sia an naggigibo kan gabos na areglo sa paglilingkod sa langtad. Pakalihis sana nin pirang semana, dinara na ako ni Nanay sa ministeryo sa harong-harong. An totoo, gusto man kan mga apoon ko na iiba ako sa ministeryo.

Kan ako dos anyos pa sana, nagbalyo an mga magurang ko sa Dallas, Texas, asin pinonan ninda an bilog na panahon na ministeryo bilang mga payunir pakalihis nin tolong taon. Pagkabanggi nagtotorog sinda sa sarong katre sa gilid nin tinampo asin pinahihigda ako sa tukawan sa likod kan kotse. Siyempre, para sa sako maogma ini, pero dai nahaloy narisa na dai pa sinda preparado para sa buhay nin payunir. Kaya pinonan ni Tatay an sarong negosyo. Pag-abot nin panahon, naggibo sia nin sadit na harong na de ruweda bilang pag-andam sa pagpopoon na magpayunir giraray.

Bago ako nagpoon na mag-eskuwela, tinokdoan ako ni Nanay sa pagbasa asin pagsurat, asin aram ko na an pagmultiplikar sagkod sa numero kuwatro. An atension nia perming sa pagtabang sako na makanood. Pinatutundaw nia ako sa sarong silya kataed nia tanganing makapagtrapo ako nin mga plato mantang hinuhugasan nia iyan, asin tinotokdoan nia ako na tuomon an mga teksto asin umawit nin mga kantang pan-Kahadean, o himno arog kan apod mi kaiyan kaidto.

Paglilingkod sa Dios Kaiba kan Sakong mga Magurang

Kan 1931 kami gabos nag-atender sa makaoogmang kombension sa Columbus, Ohio, na duman mi inako an ngaran na mga Saksi ni Jehova. Minsan ako otso anyos pa sana, para sa sako idto an kagayongayoning ngaran na nadangog ko. Dai nahaloy pagpuli mi, nasolo an negosyo ni Tatay, asin sinabot ini ni Tatay asin Nanay na “kabotan kan Kagurangnan” na sinda magpayunir giraray. Kaya, poon kan tig-init nin 1932, nagkamit kami nin dakol na taon sa bilog na panahon na ministeryo.

Nagpayunir an mga magurang ko sa sentral na Texas tanganing makarani sa mga magurang ni Nanay, na yaon pa sa San Antonio. An pagpabarobalyo sa mga destino nangahulogan na parate akong minabalyo nin eskuwelahan. Kun beses may daing konsiderasyon na mga katood na nagsasabing, “Taano ta dai kamo pumirme sa sarong lugar asin magkaigwa nin harong para sa aking iyan,” na garo dai ako naaataman nin igo. Alagad ta sa paghona ko maogma an samong buhay asin na tinatabangan ko si Tatay asin Nanay sa saindang ministeryo. An totoo, tinotokdoan asin inaandam ako para sa magigin pamumuhay ko sa huring panahon.

Sa dakol na bulan pinagpaparasabihan ko si Tatay asin Nanay na gusto kong pabautismo, asin parate ninda akong kinakaolay manongod dian. Boot nindang siertohon na aram ko kun gurano kaseryoso kan sakong desisyon. Kan Disyembre 31, 1934, uminabot an aldaw para sa importanteng okasyon na ini sa sakong buhay. Minsan siring, kan nakaaging banggi, sinierto ni Tatay na namibi ako ki Jehova. Dangan guminibo sia nin sarong bagay na magayonon. Pinaluhod nia kami gabos, asin namibi sia. Sinabi nia ki Jehova na ogmahon sia manongod sa desisyon kan aki nia na idusay an saiyang buhay sa Saiya. Masisierto nindo na sa gabos na panahon na maabot, nungka kong malilingawan an bangging idto!

Pagtotokdo kan Sakong mga Apoon

Sa pag-oltanan nin 1928 asin 1938, dakol akong panahon na ginamit sa pagsongko sa sakong mga apoon sa San Antonio. An ugale ninda kaparehong marhay kan sakong mga magurang. Si Lola dating colporteur, an dati nindang apod sa mga payunir, dangan nagin siang temporaryong payunir. Si Lolo ninombrahan na payunir kan Disyembre 1929, kaya an paglilingkod sa langtad perming ginigibo aroaldaw.

Kinukugos ako ni Lolo pagkabanggi asin tinotokdoan ako kan ngaran kan mga bitoon. Sinasabi nia sako an tuom niang mga berso. Nagbiyahe ako kaiba nia sa mga tren na Pullman kan sia nagtatrabaho sa perokaril. Permi ko siang madodolokan kun may problema ako; rinaranga nia ako asin pinapahid an sakong mga luha. Pero, kun ako dinidisiplina huli sa salang gibo asin minaduman sa saiya sa paghanap nin ranga, an sasabihon sana nia (mga tataramon na kaidto dai ko nasasabotan, pero malinaw na marhay an tono): “Nene, an dalan kan nagkasala talagang masakit.”

Mga Taon nin Paglamag

Kan 1939, nagpoon an Guerra Mundial II, asin an banwaan ni Jehova nag-agi nin paglamag asin kadahasan nin mga magkasururog. Sa katapusan nin 1939, grabe an helang ni Nanay asin sa huri kinaipuhan siang operaran, kaya nagbuwelta kami sa San Antonio.

Nagtitiripon an magkasururog mantang kami nagwawaras nin magasin sa mga kalye nin San Antonio. Pero serosemana, bilang pamilya, yaon kami duman, an kada saro sa kantong asignado sa samo. Parate kong pinagheheling an pagdara ninda ki Tatay sa istasyon nin pulisiya.

Pinagmaigotan ni Tatay na magpadagos sa pagpapayunir dawa kinaipuhan na pumondo si Nanay. Minsan siring, kulang an nakukua nia sa trabahong por ora, kaya kinaipuhan man niang pumondo. Naggraduwar ako sa pag-eskuwela kan 1939, asin ako nagtrabaho man.

An ngaran ni Tatay na Judge (Huwes) napakinabangan kan mga taon na idto. Halimbawa, an sarong grupo nin mga tugang naghulit sa sarong banwaan sa amihanan sana nin San Antonio, asin pinonan sindang ibilanggo gabos kan serip. Mga 35 an inarestar nia, pati an sakong mga apoon. Binaretaan ninda si Tatay, asin nagduman sia. Naglaog sia sa opisina kan serip asin nagsabi: “Ako si Judge Norris hale sa San Antonio.”

“Opo Sir, Judge, ano an ikapaglilingkod ko saindo?” an hapot kan serip.

“Nagdigdi ako tanganing paluwason sa bilanggoan an mga tawong ini,” an simbag ni Tatay. Huli kaiyan pinaluwas sinda kan serip na daing piyansa​—asin dai nang dugang na hapot!

Gustong-gusto ni Tatay na maghulit sa mga opisina sa sentro, asin nangorognang gustong-gusto niang songkoon an mga huwes asin abogado. Sinasabi nia sa resepsionista: “Ako si Judge Norris, asin nagdigdi ako tanganing kaolayon si Judge na Polano.”

Dangan, kun kaolay na nia an huwes, an permi niang sinasabi nguna: “Ngonyan, bago ko sabihon an katuyohan kan sakong pagsongko, boot kong ipaliwanag na mas haloy na akong Judge kisa saindo. Saro akong huwes sa bilog kong buhay.” Dangan ipaliliwanag nia kun paano sia nagkaigwa kan ngaran nia. Ini nagigin makikatood na introduksion, asin nakultibar nia an dakol na marahay na relasyon sa mga huwes kan mga panahon na idto.

Nagpapasalamat sa Paggiya nin mga Magurang

Nasa maribok akong mga taon nin pagtitin-edyer kaidto, asin aram ko na kadakol na beses na si Tatay asin Nanay dai makahangos mantang pinagmamasdan asin hinahalat ninda kun ano an masunod kong gigibohon. Kapareho nin gabos na aki, dakol na beses na prinobaran ko si Tatay asin Nanay, na naghahagad na gibohon an sarong bagay o magduman sa sarong lugar mantang dati ko nang aram na an magigin simbag ninda dai. Kun beses may mga pagluha. An totoo, maraot na marhay an boot ko kun sinabi nindang: “Sige, giboha an gusto mo. Dai kaming labot saimo.”

An pakaaram na dai ko sinda mapipirit na liwaton an saindang mga pamantayan nagtao sako nin katiwasayan. An totoo, huli kaini nagin mas pasil para sa sako kun an ibang hobenes nagsusuherir nin aling-alingan na dai ikararahay, ta nasasabi kong: “Dai ako totogotan ni Tatay.” Kan ako 16 anyos na, sinierto ni Tatay na makanood akong magmaneho asin makakua nin lisensia sa pagmaneho. Saro pa, kan panahon na idto tinawan nia ako nin liyabe sa harong. Naghanga akong marhay na pinaniwalaan nia ako. An pagmate ko nasa edad na ako, asin tinawan ako kaiyan nin pakamate nin responsibilidad asin nin pagmawot na dai ko basangbasangon an pagtiwala ninda.

Kan mga panahon na idto daing gayo nin sadol na itinatao manongod sa pag-agom, pero tatao si Tatay sa Biblia asin sa sinasabi kaiyan manongod sa pag-agom sana “dian sa Kagurangnan.” (1 Corinto 7:39) Lininaw nia sa sako na kun padudumanon ko sa harong an sarong kinabanon na soltero, o makikiamigo ako, makuri an saiyang magigin kamondoan. Aram ko na tama sia, ta naheling ko an kaogmahan asin pagkakasaro sa saindang pag-inagoman ta sinda nag-agom “dian sa Kagurangnan.”

Kan 1941, kan ako 18 anyos, paghona ko namomoot ako sa sarong soltero sa kongregasyon. Sia payunir asin nag-aadal sa abogasiya. Ogmahon ako. Kan sabihan mi an mga magurang ko na boot ming magpakasal, imbes na dai umoyon o papanluyahon an boot mi, an sinabi sana ninda: “Boot ming humagad saimo nin saro sanang bagay, Blossom. Para sa samo akion ka pa, asin boot ming ipakiolay saimo na maghalat nin sarong taon. Kun talagang nagkakaminootan kamo, daing epekto an sarong taon.”

Dakula an pasalamat ko na naghinanyog ako sa madonong na hatol na idto. Sa laog kan taon, medyo guminurang an isip ko asin naheling ko na an solterong ini mayo kan mga kuwalidad na kaipuhan sa sarong marahay na agom. Kan huri tuminalikod sia sa organisasyon, asin nadulagan ko an nagin kutanang kapahamakan sa sakong buhay. Marahayon nanggad na magkaigwa nin madodonong na magurang na masasarigan an paghusgar!

Pag-agom Asin Gibong Pagbibiyahe

Kan tiglipot nin 1946, pakaanom kong taon sa pagpapayunir asin pagtrabaho nin por ora, luminaog sa samong Kingdom Hall an pinakamaboot na solterong namidbid ko. Si Gene Brandt naasignaran na kaibaiba kan samong nagbibiyaheng lingkod sa mga tugang, na apod kaidto sa paraataman sa sirkito. Nagkagustohan kami pareho, asin kan Agosto 5, 1947, kinasal kami.

Dai nahaloy, binuksan ni Tatay asin ni Gene an sarong opisina sa akaunting. Alagad ta sinabihan ni Tatay si Gene: “Oras na olangon kita kan opisinang ini sa sarong pagtiripon o teokratikong asignasyon, babaratan ko an pinto asin iaapon ko an liyabe.” Binendisyonan ni Jehova an espirituwal na punto-de-vistang ini, asin an opisina nagtao nin bastante para sa samong materyal na mga pangangaipo asin nagtao nin panahon sa pagpayunir. Si Tatay asin si Gene matibay na mga negosyante, asin pasil sana kutana kaming yumaman, alagad ta nungka na ini an nagin pasohan ninda.

Kan 1954, inimbitaran si Gene sa gibong pansirkito, na nangahulogan nin dakulang pagkaliwat sa samong buhay. Ano daw an reaksion kan sakong mga magurang? Liwat, pinagmamakolgan ninda bakong an saindang sadiri kundi an intereses kan Kahadean nin Dios asin an espirituwal na ikararahay kan saindang mga aki. Nungka sindang nagsabi samo na: “Taano ta dai nindo kami tinatawan nin mga makoapo?” Imbes, an permi nindang sinasabi: “Ano an magigibo mi tanganing matabangan kamo sa bilog na panahon na paglilingkod?”

Kaya kan umabot an aldaw kan samong paghale, an yaon sana mga tataramon nin pagpakosog asin paggayagaya sa samong dakulang pribilehiyo. Nungka na ipinamate ninda sa samo na inaabandono mi sinda kundi 100 porsiento sindang perming nagsusuportar samo. Pagkahale mi, nagmasibot sinda sa pagpapayunir sa laog nin sampulo pang taon. Si Tatay ninombrahan na paraataman sa siudad nin San Antonio, katongdan na kinaptan nia sa laog nin 30 taon. Naggayagaya siang maheling an pagtalubo poon sa sarong kongregasyon sa siudad kan mga taon nin 1920 sagkod sa 71 bago sia nagadan kan 1991.

Para samo ni Gene, pano nin kaalingan an samong buhay. Nagkamit kami kan dakulaon na kagayagayahan na maglingkod sa namomotan na mga tugang na lalaki asin babae sa labing 31 estado asin, seguro an pinakatampok sa gabos, kan pribilehiyo na umatender sa ika-29 klase kan Paadalan sa Biblia kan Watchtower sa Gilead kan 1957. Dangan nagbuwelta kami sa gibong pagbibiyahe. Kan 1984, pakalihis nin 30 taon sa gibong pansirkito asin pandistrito, mabooton na idinestino si Gene kan Sosyedad sa sirkito sa San Antonio, ta an mga magurang ko labi nang 80 anyos asin maluya an salud.

Pag-ataman sa mga Magurang

Sarong taon may kabanga pa sana na kami nagpuli sa San Antonio kan si Nanay namugtak sa haros koma asin nagadan. Idto biglang nangyari kaya dai ko ikinasabi an ibang bagay na gusto kong sabihon saiya. Naleksionan ako kaini na kaolayon na marhay si Tatay. Pakalihis nin 65 taon na pagkainagoman, napupungaw siang marhay ki Nanay, pero yaon kami sa pagtao nin pagkamoot asin pagtabang.

An parasiyempreng halimbawa ni Tatay na pag-atender sa Kristianong mga pagtiripon, pag-adal, asin paglilingkod nagpadagos sagkod sa saiyang kagadanan. Gustong-gusto niang magbasa. Mantang kaipuhan siang magsolo mantang naglilingkod kami, pagpuli ko hinahapot ko sia, “Ano napungaw kamo?” Nagin sibot-sibot sia sa pagbasa asin pag-adal na dai man lamang iyan suminabong sa isip nia.

Igwa pa nin sarong parasiyempreng ugale na ipinagpadagos mi. Poon pa kaidto nag-iinsister si Tatay na an pamilya durungan na magkakan, nangorogna kun pamahaw, kun pinag-oorolayan an pan-aroaldaw na teksto sa Kasuratan. Nungka na ako tinogotan na humale sa harong na dai iyan ginigibo. Kun beses sinasabi ko: “Pero Tatay, mahuhuri na ako sa klase (o sa trabaho).”

“Bakong an teksto an nagpapahuri saimo; dai ka buminangon sa tamang oras,” an sasabihon nia. Asin kaipuhan akong magdanay asin dangogon iyan. Sineguro nia na an marahay na halimbawang ini yaon sagkod sa huring mga aldaw kan saiyang buhay. Ini saro pang pamana nia sako.

Alisto an isip ni Tatay sagkod sa katapusan. An dahelan na mas madali siang atamanon iyo na nungka siang nag-alboroto o nagreklamo. Iyo, kun beses nananabihan nia an saiyang artritis, pero ipinagigirumdom ko saiya na an talagang namamatean nia “Adamitis,” asin nagngingisi sia. Mantang kami ni Gene nagtutukaw sa kataed nia, toninong na natorog si Tatay kan aga nin Nobyembre 30, 1991.

Ako ngonyan labi nang 70 anyos asin sagkod ngonyan nakikinabang pa ako sa marahay na halimbawa kan sakong mamomoton na Kristianong mga magurang. Asin odok kong ipinamimibi na patutunayan ko an lubos kong pag-apresyar sa pamanang ini paagi sa tamang paggamit kaiyan sa gabos na panahon na maabot.​—Salmo 71:​17, 18.

[Ritrato sa pahina 5]

Kami ni Nanay

[Mga ritrato sa pahina 7]

1. An enot kong kombension: San Marcos, Texas, Setyembre 1923

2. An ultimong kombension ni Tatay: Fort Worth, Texas, Hunyo 1991 (nakatukaw si Tatay)

[Ritrato sa pahina 9]

Si Gene asin Blossom Brandt