Minṙöinylen ök Pītör inrē ngaich lōnu anga-aṅ tö yip tahëng minṙöinylen nö ‘haṙūötken minë sīṅp ngam Tēv.’ (1 Pīt. 5:1-4.) Yěm töhěng tak më-eṅ öm minṙöinylen, akahalōn in tö meh öm hangenlōn tö meh prötör sistör hēk chumkūöken cha inrē öm sā inlahen öp yōm sīṅp. Hēṙu pöri lohten öm ngölōn töre öm pōyen la-en hēk laraḵ inrē töp lökten meh min öt teungten in ngih la-en. Asūp mihôiṅ inlahen meh? Keuheūtnyôre man vënyö nup kanihngenre in Yāvē. Ngö ṙô ang Pītör: “Yĕn tarīku mameukṙen, sā ap kanô-òṅ kahëtö ngam Tēv.” (1 Pīt. 4:11) Lohten yip holmaneuk meh nö la-al nup kanihngen töt kinheūtu nö ikūö ngih panam. Köplōn, öp töng kanò-òṅ yīö meukṙen më holmaneukre, mööḵngöre inlahen tī ngam yöngkūö më yōmsīṅp tö yīö. Pön mihôiṅ anga-aṅ nö töngamuh hēk ip tufömngöre panam min nö hayööken cha. Köplōn inrē tö Yāvē nö lōnu tö më minṙöinylen nö hangenlōn tö më prötör sistör, chumkūöken cha nö sā inlahen öp yōm sīṅp hēk ‘vītöre nö tövai nö inchōten më sīṅp.’ w23.09 pěch 29-30 përa 13-14

ö ötlinëken.Ötkô in hayönglenre i mikah tarik. Yē hī min öi sā mufē yip tarik aṅkūö ngih panam, ngaich mihôiṅ min öi marôvat tö Yāvē hēk öt chumkūöṙen inrē tö minë tölöök chööngö ò. (1 Kòr. 3:19) Ngam “Mikah ngih panam” tö ngö manah nö pōyen yip tarik tö ngö mufē töre nöng hòṅ hateungngö nup kuilōnre. Ngatī mufē yik tarik misī aṅ Pörkamöm hēk Taitiriā. Töng ha-ehëten ngam vinë-ekūö insātēv hēk kinëken minë tötlöng la-en nö in e. Ngaich ōt yik Kristīön tö lökngöre tö minë mufē cha hēk lōmngö inrē nö in minë tötlöng la-en. Lökten ang Yēsū nö kētö inlēnö yik aṅ elngam māṅ. (Inm. 2:14, 20) Ngatī in ayī-ö inrē töngamuh öi mihôiṅ timlöng alaha öi hōtu sā mufē ngih panam. Mihôiṅ min nö ngöṙô yip aṅ minë mikūönö hēk mikahkūö hī inrē, höng yahlö inlahen yin kòl öi hang minë chöngö, yěn töng öt uroh anū-ö. Tö sā cha mihôiṅ nö ngöṙô, ‘Asūp vanāichö hī yěi hateungngö nup kuilōnre? Ngaich ön ngih panam töngamuh nö kū-ö urěh ngaich römöng ṙātö-ellōnre më-eṅ öm i ṙô ngam Paipöl.’ Lohten min öi hēṙu ngölōn tö minë tökētu inlēnö lamöktö in Yāvē, nö öt fūra inlahen. Ngaich lohten min öi fēkö inlahenre öi hòṅ “havāngngöre röön tö nup tö kūchi” hēk vī nup tahëng chööngöre inrē.—1 Kòr. 4:6. w23.07 pěch 16 përa 10-11

Lōnu ang Mariā ök yöng Yēsū tö nganöönöre. Pön öl rēhěn anga-aṅ nö pīhivö, ngaich pöri anga-aṅ nö hòṅ puyōsö. Tö öl anga-aṅ nö heuveū-en nö haruklö nyīö, kē-ěkūö pöri anga-aṅ nö haruklö öp nyīö min ngam tö kaheukö nö Mesayā. Öt rēhěn anga-aṅ nö hěngheuh nö i kikōnyö, ngaich pöri anga-aṅ nö hòṅ kūönu. Sitih inlahen pöri anga-aṅ nö vë-eny nang Yôsěf ngam pīhö ò min? (Lūk. 1:26-33) Sitih inlahen taneūngen anga-aṅ tö nganöönöre? Kē inyöökenre anga-aṅ nö in yip tahëng. Tö sā ò nö ngöṙô nö in Kēprīl tö ò nö hòṅ ṙūöhtö mikahkūöre tö ngam la-enre. (Lūk. 1:34) Unôichrit e ngaich anga-aṅ nö kiröönngöre nö chuh kui ök ‘rôngö’ Yūtā nö meukkūö ök hanöngkisanöre ang Ēlisöpet. Löng ngam kuilōn Mariā nö chuh in e. Lökten ang Ēlisöpet nö eū-eu ò hēk hang ngam inkòlô ò lamöktö in Yāvē tö Mariā min nö kūönu. (Lūk. 1:39-45.) Ngöṙô ngaich ang Mariā tö Yāvē nö “hameuktö kumlēḵre An nö im këlre.” (Lūk. 1:46-51) Löktö in nā Kēprīl hēk Ēlisöpet tī ang Yāvē nö kētö nganöönö Mariā. w23.10 pěch 14-15 përa 10-12