Gikan sa Among mga Magbabasa
Pakiglabot sa Kamatayon Sa miaging tuig, ang minahal kong igsoong lalaki, nga 18 anyos lamang, namatay sa aksidente sa dalan. Mahanduraw mo kon unsa ka dako sa akong apresasyon sa mga seryal sa mga artikulong “Kon ang Usa ka Minahal Mamatay.” (Hulyo 22, 1992) Ilabinang giapresyar ko ang ideya nga ang usa nga wala magpakitag grabeng kasubo dili buot ingnon nga walay-pagbati o dili-mahigugmaon. Tungod sa akong malipayong disposisyon, gituyo kong dili magpakita sa akong kasubo. Ang uban sa ingon nakabaton ug sayop nga mga hunahuna bahin kanako. Bisag ang mga Kristohanon dunay paglaom sa pagkabanhaw, kinahanglan gihapon nilang mabati ang mahigugmaong pagsabot sa mga tawo sa ilang palibot.
L. R., Italya
Mga Langyaw Kanunay kong giapresyar ang matahom, makapukaw nga obra sa arte sa inyong mga hapin. Apan, ako ilabinang natandog sa hapin sa isyu sa Mayo 8, 1992, “Tabang! Kami mga Langyaw.” Samtang nagdako, sagad akong makakitag pagpihig diha sa mga langyaw—mga pagbugalbugal ug kapintasan sa rasa. Mahinumdoman pa gani nako ang tawo nga miingon sa akong amahan nga mas maayo pang mopauli siya sa iyang gigikanan. Ang kataw-anan mao, kami maoy mga Indiyan sa Amihanang Amerika ug kami ang unang mga tawong namuyo dinhi! Asa man kami moadto? Nanghinaot ako nga kon basahon kining artikuloha sa mga tawo nga bukas ang hunahuna, sila makadangat sa pag-apresyar nga ang tanang mga tawo managsama sa panan-aw sa Diyos.
T. B., Canada
Pagkawalhon Ingong walhon ug maikagong tigbasa sa Pagmata!, buot kong pahalipayan kamo sa inyong ekselenteng paagi sa pagsulat sa ulohan diha sa inyong artikulong “Pagkawalhon—Kakulian o Bentaha?” (Hunyo 8, 1992) Apan, mahimo bang ipatin-aw ninyo kanako kon nganong gitanding sa Bibliya ang “wala” uban sa kawalay-kahimuot?
S. J. M., New Zealand
“Ang Diyos walay pinalabi,” busa siya sa dayag walay pagpihig sa mga tawong walhon. (Buhat 10:34) Ang paggamit sa Bibliya sa tuo ingong kiliran sa pag-uyon daw nagagikan sa kamatuoran nga ang kinabag-ang tawo maoy tuohon. Ang tuong kamot sa ingon nagsilbing haom nga simbolo sa gipadapat nga gahom o pag-uyon. Makataronganon nga ang walang kamot nagpunting sa kabaliskaran. Apan, kini ginahimo lamang diha sa mahulagwayong diwa ug walay katuyoan nga ipaubos ang mga tawong walhon.—ED.
Pagkahimong Lahi Buot ko gayod nga pasalamatan kamo sa inyong artikulo “Sa Unsang Paagi Makabaton Akog Kaisog nga Malahi?” (Hunyo 22, 1992) Ang mga estudyante sa akong klase kanunay nga magparti ug nagasunod gayod sa kinaulahiang mga uso. Ang ilang asosasyon dili maayo alang kanako. Naipit kaayo ako nga nawad-an akog kaisog sa pagsulti. Ang artikulo nakatabang kanako sa pagbuntog sa akong kahadlok. Uban sa tabang ni Jehova, sa misunod nga higayon, nakapatin-aw ako sa akong hunahuna. Karon wala na ang pagpiit. Daghang salamat.
M. E., Alemanya
Kining artikuloha mao gayoy gikinahanglan sama kanamo nga nagatungha. Sa hataas nga panahon, naningkamot gayod ako nga dili makapukaw ug kagubot, nga wala magpaila. Dihay daghang tintasyon, ug wala ako makaarang sa paghatag ug pamatuod. Apan sa pagsugod sa akong ikaduhang tuig sa hayskol, gipailaila ko ang akong kaugalingon sa klase pinaagi sa pag-ingon: “Usa ako sa mga Saksi ni Jehova. Ang akong pasatiyempo mao ang pagtuon sa Bibliya.” Kay nakapahayag niana, dili ako makasulti o makabuhat ug mga butang nga kuwestiyonable. Dako gihapong pagsulay kanako ang pagpamatuod sa akong mga higala sa eskuylahan, ug naglagot ako sa akong pagkahimong lahi. Apan usa ka adlaw usa ka dalagita miingon nga siya nasina sa akong paagi sa kinabuhi ug sa akong pagtuo. Kini ang nagpausab sa akong panghunahuna. Karon akong naamgohan nga dili ako ang lahi—ang mga tawo ang lahi. Normal ang pag-alagad sa Diyos!
M. A., Hapon