200 Χρόνια Ανεξαρτησίας

ΣΤΙΣ 4 Ιουλίου 1776, «γεννήθηκαν» οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Εκείνη την ημέρα οι δεκατρείς αποικίες στη Βόρειο Αμερική διεκήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη Μεγάλη Βρεταννία.

Η 4η Ιουλίου 1976 εσημείωσε τη 200ή επέτειο αυτού του γεγονότος. Το γεγονός αυτό ωνομάσθηκε «Διακοσιετηρίς.»

Μέσα σε διακόσια χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η τετάρτη χώρα του κόσμου σε έδαφος και πληθυσμό. Ο πληθυσμός της ανέρχεται τώρα σε 215 περίπου εκατομμύρια.

Αλλά από ηθικής απόψεως, η χώρα είναι σχετικά νέα. Ο πρώτος μόνιμος Ευρωπαϊκός οικισμός ιδρύθηκε από Βρεταννούς στο Τζαίημσταουν της Βιργινίας το 1607. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους πρώτους αποίκους ήλθαν αναζητώντας θρησκευτική ή πολιτική ελευθερία, ή προσπαθώντας να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάστασι.

Η Επανάστασις Αρχίζει

Μέχρι το 1776 υπήρχαν δεκατρείς αποικίες με συνολικό πληθυσμό περίπου 2.600.000. Αλλά πολύ πριν απ’ αυτό το έτος, είχε αρχίσει ο ανταγωνισμός μεταξύ των αποίκων και της Βρεταννικής κυβερνήσεως του βασιλέως Γεωργίου του Γ΄. Οι περισσότεροι άποικοι απαιτούσαν περισσότερη πολιτική και οικονομική ελευθερία. Όταν οι ελευθερίες αυτές δεν τους δόθηκαν, εστασίασαν και σχημάτισαν το δικό τους Ηπειρωτικό Κογκρέσσο.

Η πρώτη επιτυχής επιθετική στρατιωτική ενέργεια από τους Αμερικανούς επαναστάτες έγινε τον Μάιο του 1775. Ο Έθαν Άλλεν και οι «Πράσινοι Ορεινοί» του από το Βέρμοντ επετέθησαν στο Βρεταννικό Φρούριο της Τικοντερόγκα στη Νέα Υόρκη. Ο Άλλεν απήτησε κι επέτυχε να παραδοθούν οι Βρεταννοί «εν ονόματι του μεγάλου Ιεχωβά και του Ηπειρωτικού Κογκρέσσου.»

Τον επόμενο χρόνο, το Ηπειρωτικό Κογκρέσσο συνεδρίασε στην Αίθουσα της Ανεξαρτησίας στη Φιλαδέλφεια. Εκεί, στις 4 Ιουλίου 1776, ενεκρίθη η Διακήρυξις της Ανεξαρτησίας.

Επιθυμητές Ελευθερίες

Η Διακήρυξις αυτή εξέθετε τις επιθυμητές ελευθερίες. Περιείχε υψηλά και ευγενή ιδανικά και ανέφερε εν μέρει τα εξής: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι εδημιουργήθηκαν ίσοι, ότι επροικίσθηκαν από τον Δημιουργό τους με ωρισμένα αναπαλλοτρίωτα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι η Ζωή, η Ελευθερία και η επιδίωξις της Ευτυχίας.—Ότι για να εξασφαλισθούν αυτά τα δικαιώματα, θεσπίζονται μεταξύ των ανθρώπων Κυβερνήσεις, οι οποίες λαμβάνουν τη δικαία ισχύ των με τη συγκατάθεσι των κυβερνωμένων,—Ότι οποτεδήποτε κάποια Μορφή Κυβερνήσεως καταστή καταστρεπτική όσον αφορά τους σκοπούς, είναι Δικαίωμα του Λαού να την αλλάξη ή να την καταργήση και να θεσπίση μια νέα Κυβέρνησι.»

Η Διακήρυξις περιείχε επίσης διαμαρτυρίες εναντίον ‘της αρνήσεως της Βρεταννίας να ψηφίση νόμους για τα δικαιώματα των ανθρώπων, εναντίον της παρεμποδίσεώς της για μια δίκαιη διοίκησι, της αρνήσεώς της σε πολλές περιπτώσεις του οφέλους της εκδικάσεως μιας υποθέσεως από ένα ορκωτό δικαστήριο, της λεηλασίας των θαλασσών μας, του αφανισμού των ακτών μας, της πυρπολήσεως των πόλεών μας, της καταστροφής της ζωής του λαού μας και της αιχμαλωτίσεως των πολιτών μας για να υπηρετήσουν δια της βίας τον Βασιλέα.’

Τελικά, μετά από οκτώ πικρά χρόνια πολέμου, υπεγράφη το 1783 μια συνθήκη ειρήνης. Όλες οι Βρεταννικές δυνάμεις αποσύρθηκαν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήσαν πλέον κύριοι του εαυτού των.

Τι συνέβη από τότε και στο εξής; Τι έφεραν στο έθνος τα διακόσια χρόνια της διακηρυχθείσης ελευθερίας; Είναι το μέλλον του λαμπρό; Ποιες είναι οι προοπτικές για μια «Τριακοσιετηρίδα;»