Πώς Αντιμετωπίζω τον Τραυλισμό

Όπως το αφηγήθηκε ο Σβεν Ζίβερς

ΤΡΑΥΛΙΖΩ από τότε που ήμουν παιδί. Αναπολώντας το παρελθόν, εκτιμώ πολύ τη στάση των γονέων μου απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Όταν τραύλιζα, εκείνοι πάντοτε προσπαθούσαν να συγκεντρωθούν για να ακούσουν τι ήθελα να πω αντί να διορθώνουν τον τρόπο που μιλούσα. Σύμφωνα με τους λογοθεραπευτές, οι γονείς που στρέφουν συνεχώς την προσοχή στον τραυλισμό του παιδιού τους μπορεί να επιδεινώνουν τη διαταραχή.a

Η μητέρα μου έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά όταν ήμουν τριών χρονών. Στην εφηβεία αποφάσισα να ακολουθήσω το παράδειγμά της και βοηθήθηκα να κάνω επισταμένη μελέτη της Αγίας Γραφής. Στις 24 Ιουλίου 1982, βαφτίστηκα ως αφιερωμένος υπηρέτης του Θεού σε μια συνέλευση στο Νόιμινστερ της Γερμανίας. Αργότερα, μετακόμισα στη Νότια Αφρική, όπου συνέχισα να παίρνω μέρος στο δημόσιο έργο κηρύγματος, στο οποίο όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν λάβει την εντολή να συμμετέχουν. (Ματθαίος 28:19, 20) Μπορεί να αναρωτιέστε πώς τα καταφέρνω ως τραυλός.

Ανταμοιβές της Θετικής Στάσης

Πρέπει να παραδεχτώ ότι μερικές φορές είναι δύσκολο για εμένα να διατηρώ θετική στάση, αλλά έχω διαπιστώσει ότι το να είμαι θετικός παίζει πραγματικά σημαντικό ρόλο. Το γεγονός είναι ότι με κάποιον τρόπο μπορώ πάντοτε να επικοινωνώ. Αν όχι μιλώντας, επικοινωνώ γράφοντας μηνύματα ή απλώς δείχνοντας σε άλλους τα Γραφικά έντυπα. Μια θετική προσέγγιση με βοηθάει να υπερνικώ τη δυσκολία τού να αρχίζω κάποια συζήτηση. Προσπαθώ να κρατώ τον πρόλογό μου πολύ απλό. Στην αρχή μιας συζήτησης, αφήνω τον οικοδεσπότη να μιλάει όσο το δυνατόν περισσότερο. Αρέσει στους ανθρώπους να μιλάνε, και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσω τον τρόπο σκέψης τους. Κατόπιν, συνεχίζω τη συζήτηση με πράγματα που τους ενδιαφέρουν, τονίζοντας το άγγελμα της Αγίας Γραφής. Το να συγκεντρώνομαι σε αυτά που λένε με βοηθάει να ξεχνάω το πρόβλημα της ομιλίας μου και έτσι τραυλίζω λιγότερο.

Μια θετική προσέγγιση με βοηθάει επίσης να δίνω σχόλια στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Έχω διαπιστώσει ότι όσο περισσότερο συμμετέχω στις Γραφικές συζητήσεις, τόσο περισσότερο το ακροατήριο και ο οδηγός με συνηθίζουν και ακούνε αυτό που λέω και όχι το πώς το λέω.

Για να νιώθω τη χαρά της επιτυχίας, πρέπει να εξακολουθώ να καταβάλλω προσπάθειες. Αυτό δεν με αφήνει να υποκύψω στην αυτολύπηση και να γίνω εσωστρεφής. Ο αγώνας κατά της αυτολύπησης είναι μια συνεχιζόμενη μάχη. Έχει λεχθεί ότι αν κάποιος πέσει από ένα άλογο, είναι σημαντικό να ανεβεί ξανά στο άλογο ώστε να μη χάσει την αυτοπεποίθησή του. Έτσι αν πρέπει να σταματήσω να μιλάω όταν δίνω κάποιο σχόλιο επειδή έχω «κολλήσει» εντελώς, προσπαθώ να ανεβώ ξανά στο άλογο, σαν να λέγαμε, με το να μιλήσω στην επόμενη ακριβώς ευκαιρία.

Πώς Μπορούν να Βοηθήσουν οι Άλλοι

Όταν πρέπει να τηλεφωνήσω ή να ζητήσω από ξένους πληροφορίες, εκτιμώ τη διακριτική βοήθεια. Αλλά μερικά άτομα το παρακάνουν με την επιθυμία τους να βοηθήσουν και μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι παιδί ανίκανο να παίρνει αποφάσεις.

Εκτιμώ επίσης τη βοήθεια της στοργικής συζύγου μου, της Τρέισι. Προτού ενεργήσει ως το «στόμα» μου, συζητάμε την κατάσταση λεπτομερώς και ξέρει τι θα ήθελα να γίνει. (Παράβαλε Έξοδος 4:10, 14, 15.) Με αυτόν τον τρόπο, μου δείχνει σεβασμό ως σύζυγό της, και με κάνει να νιώθω ότι εξακολουθώ να ελέγχω τη ζωή μου.

Μια άλλη μεγάλη βοήθεια είναι η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Σε αυτή την εβδομαδιαία συνάθροιση, οι σπουδαστές συμμετέχουν στη δημόσια ανάγνωση της Αγίας Γραφής και στην εκφώνηση σύντομων ομιλιών πάνω σε Γραφικά θέματα. Ένιωσα έκπληξη όταν διαπίστωσα ότι πολλές φορές μπορώ να διαβάζω και να μιλάω αρκετά καλά μπροστά σε ακροατήριο. Αν δεν είχα γραφτεί στη σχολή, πιθανώς δεν θα είχα ποτέ αντιληφθεί αυτή την ικανότητα.

Όποτε είχα διορισμούς στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό όταν ο εκπαιδευτής συγκεντρωνόταν σε αυτά που έλεγα και όχι στο πώς τα έλεγα. Έχω ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από το Βιβλίο Οδηγιών Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας,b μολονότι ορισμένες πλευρές αυτού του βιβλίου παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη δυσκολία για εκείνους που τραυλίζουν παρά για εκείνους που μιλούν φυσιολογικά. Για παράδειγμα, μερικές φορές, εξαιτίας του σοβαρού τραυλισμού, δεν καταφέρνω να τελειώσω την ομιλία μου στον καθορισμένο χρόνο. Είναι πολύ ενθαρρυντικό για εμένα, όμως, όταν ο εκπαιδευτής επισημαίνει τα σημεία στα οποία έχω την ικανότητα να εργαστώ.

Μεγαλύτερα Προνόμια Υπηρεσίας

Στο παρελθόν, είχα το προνόμιο να κάνω δημόσια ανάγνωση από ένα Χριστιανικό έντυπο που μελετούμε στις συναθροίσεις μας. Είχα επίσης το προνόμιο να διεξάγω τη μελέτη όταν δεν παρευρισκόταν κανένας άλλος διάκονος που είχε τα προσόντα, και σήμερα το κάνω αυτό σε τακτική βάση. Αν και αρχικά νιώθω άγχος, έχω αισθανθεί τη βοήθεια του Θεού στην επιτέλεση αυτών των διορισμών.

Ωστόσο, επί πολλά χρόνια οι ευκαιρίες που είχα να διαβάζω ή να διδάσκω από το βήμα της εκκλησίας ήταν περιορισμένες. Αυτό ήταν ευνόητο, επειδή υπήρχαν φορές κατά τις οποίες έπαιρνα πολύ χρόνο μέχρι να γίνω κατανοητός. Έτσι χρησιμοποιούσα την ενεργητικότητά μου στο πλήρες για να χειρίζομαι άλλους διορισμούς. Στην αρχή, υπηρέτησα ως βοηθός εκείνου που φρόντιζε για τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! στην εκκλησία. Έπειτα, όταν διορίστηκα διακονικός υπηρέτης, φρόντιζα για τα αποθέματα Γραφών, βιβλίων και άλλων εντύπων. Αργότερα, διορίστηκα να ελέγχω τις κάρτες τομέων οι οποίες χρησιμοποιούνται στο δημόσιο έργο κηρύγματος που κάνουμε. Με το να συγκεντρώνομαι σε αυτούς τους διορισμούς και με το να προσπαθώ να εργάζομαι επιμελώς, βρήκα μεγάλη χαρά.

Τα περασμένα οχτώ χρόνια, υπηρέτησα επίσης ως ολοχρόνιος κήρυκας των καλών νέων με την Τρέισι. Ο Ιεχωβά ασφαλώς με έχει ευλογήσει και από αυτή την άποψη. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές αναρωτιέμαι αν ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την αδυναμία του τραυλισμού που έχω. Από τα πέντε άτομα τα οποία είχα το προνόμιο να βοηθήσω να γίνουν αφιερωμένοι Χριστιανοί, οι δύο είναι τραυλοί.

Ακόμη θυμάμαι με χαρά την ημέρα που διορίστηκα να υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην εκκλησία. Μολονότι η ικανότητα που έχω να διδάσκω από το βήμα είναι περιορισμένη, προσπαθώ να επικεντρώνω τις προσπάθειές μου στην υποβοήθηση άλλων σε προσωπική βάση. Ο τραυλισμός δεν περιορίζει την ικανότητά μου να κάνω Γραφική έρευνα για να βοηθάω τα μέλη της εκκλησίας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Τα περασμένα πέντε χρόνια, μου ζητούσαν να χειρίζομαι όλο και περισσότερους διορισμούς για ομιλίες. Εκτός από το να εκφωνώ ομιλίες στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, μπορούσα να χειρίζομαι σύντομες ανακοινώσεις σε άλλες συναθροίσεις. Σιγά-σιγά η ευχέρειά μου βελτιώθηκε. Αλλά τότε είχα μια άσχημη υποτροπή. Με αγωνία, είπα μέσα μου: “Δεν θα μου δοθούν άλλοι διορισμοί”, αλλά προς έκπληξή μου, το όνομά μου ήταν στο επόμενο πρόγραμμα! Ο προεδρεύων επίσκοπος της εκκλησίας μας είπε ότι αν «κολλάω» τόσο πολύ ώστε να μην μπορώ να συνεχίσω, μπορώ απλώς να τον κοιτάζω και εκείνος θα ανεβαίνει στο βήμα και θα συνεχίζει την ομιλία. Επωφελήθηκα από αυτή τη στοργική προσφορά μια ή δυο φορές, αλλά δεν χρειάστηκε να το κάνω αυτό τους τελευταίους μήνες. Καθώς η ομιλία μου βελτιώθηκε, μου ανατέθηκαν μεγαλύτερα μέρη, περιλαμβανομένων και δημόσιων ομιλιών. Συνειδητοποίησα πλήρως την πρόοδο που είχα κάνει μόνο όταν πρόσφατα μου ζητήθηκε να συμμετάσχω σε δύο επιδείξεις που θα γίνονταν σε μια συνέλευση περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πλήρως γιατί η ομιλία μου έχει βελτιωθεί. Επίσης, θα μπορούσε να χειροτερεύσει πάλι στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, ενώ φαινόταν ότι έχω κάνει ξεκάθαρη πρόοδο μιλώντας από το βήμα, είχα άσχημες υποτροπές όταν μιλούσα στους ανθρώπους σε προσωπική βάση. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι τα έχω καταφέρει τελείως να υπερνικήσω τον τραυλισμό. Όταν παθαίνω υποτροπή, προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πρέπει να αποδέχομαι τους περιορισμούς μου και “να είμαι μετριόφρων καθώς περπατώ με τον Θεό”.—Μιχαίας 6:8.

Ό,τι και αν φέρει το μέλλον, θα εξακολουθώ να καταβάλλω προσπάθειες, γνωρίζοντας ότι στο νέο κόσμο του Θεού που πλησιάζει ο τραυλισμός θα υπερνικηθεί εντελώς. «Η γλώσσα των τραυλών», λέει η Αγία Γραφή, «θα είναι γρήγορη στο να μιλάει καθαρά». Είμαι βέβαιος ότι αυτό θα εκπληρωθεί με κατά γράμμα αλλά και με πνευματική έννοια και ότι ακόμη και “ο άλαλος θα βγάζει κραυγές ευφροσύνης”.—Ησαΐας 32:4· 35:6.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Με τη σύζυγό μου, την Τρέισι