Σύγχρονη Ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά

Μέρος ΙΒ΄—Αρχίζει μια Εποχή Προφητευμένης Ευτυχίας

ΑΠΟ 1926 και έπειτα οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπήκαν σε μια εποχή μεγάλης πνευματικής ευτυχίας, μακαριότητος και οργανωτικής ευημερίας. (Δαν. 12:12) Η Εταιρία, χωρίς να γνωρίζη τότε ότι καθεμιά από τη σειρά των επτά διεθνών συνελεύσεων που άρχισαν στο 1922 στο Σήνταρ Πόιντ (Οχάιο) είχε κάποια σημασία ως προς την εκπλήρωσι των Γραφικών προφητειών, έκαμε διευθετήσεις για να γίνη η πέμπτη συνέλευσις στο Λονδίνον της Αγγλίας, 25 έως 31 Μαΐου 1926, στο Αλεξάντρα Πάλας. Εν τούτοις, διετέθη το ευρύ Ρόγιαλ Άλμπερτ Χωλ για τη δημοσία συνάθροισι της Κυριακής. Η αίθουσα αυτή εγέμισε ένδεκα λεπτά μετά το άνοιγμα των θυρών της.a Ο πρόεδρος της Εταιρίας μίλησε στο πελώριο ακροατήριο με θέμα «Γιατί Κλονίζονται οι Παγκόσμιες Δυνάμεις—Η Θεραπεία». Ολόκληρη αυτή η διάλεξις εδημοσιεύθη την επομένη ημέρα στο Νταίηλυ Νιους του Λονδίνου, που είχε τότε μια τακτική κυκλοφορία 800.000 φύλλων. Στο τέλος της αυτή η διάλεξις περιείχε ψήφισμα με τίτλο «Μαρτυρία», που εδημοσιεύθη αργότερα σε σχήμα φυλλαδίου για παγκόσμια διανομή σε πενήντα εκατομμύρια αντίτυπα.b Εδίδετο προειδοποίησις για την αποσύνθεσι και πτώσι της Βρεττανικής Αυτοκρατορίας και διεκηρύσσετο επίσης η καταδίκη της Κοινωνίας των Εθνών. Αυτό το κατηγορητήριο επροξένησε ένα ούρλιασμα, όχι μόνο στη Μεγ. Βρεττανία, αλλά και παντού. Ίσαμε σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που υπενθυμίζουν στους μάρτυρας του Ιεχωβά ότι αυτοί ήσαν εκείνοι που στο έτος 1926 είπαν ότι το Λονδίνον είναι η «έδρα του θηρίου». (Αποκάλ. 16:10) Εκείνο το έτος επίσης ετέθη σε ενέργεια ένα οικοδομικό πρόγραμμα για την επέκτασι του οίκου Μπέθελ του Μπρούκλυν και των τυπογραφικών εγκαταστάσεων.c

Η έκτη μεγάλη συνέλευσις σ’ αυτή την περίοδο διακηρύξεως κρίσεως έγινε στο Τορόντο του Καναδά, 18 έως 25 Ιουλίου 1927. Οκτώ χιλιάδες άτομα παρευρέθησαν στις καθημερινές συνεδριάσεις· υπήρχε δε στην κορυφωτική δημοσία συνάθροισι της τελευταίας Κυριακής ορατό ακροατήριο 15.000 ατόμων. Μ’ αυτό το ακροατήριο συνεδέθη για πρώτη φορά σε συνέλευσι της Σκοπιάς ένα απέραντο αόρατο διεθνές ακροατήριο ραδιοφώνου, με τη μεγαλύτερη (έως τότε) αλυσίδα ραδιοφωνικών σταθμών—πενήντα τριών τον αριθμόν—που ετέθησαν σε λειτουργία ειδικά για κείνη την περίπτωσι από την Εθνική Ραδιοφωνική Εταιρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το θέμα της διαλέξεως ήταν «Ελευθερία για τους Λαούς».d Ταυτόχρονα η συνέλευσις ενέκρινε ένα ψήφισμα που απηυθύνετο «Στους Λαούς του ‘Χριστιανισμού’» το οποίον εδημοσιεύθη αργότερα σ’ ένα βιβλιάριο υπό τον τίτλο «Ελευθερία για τους Λαούς», διετέθη δε προς πέντε σεντς στη διάρκεια ειδικής εκστρατείας που διεξήχθη τον επόμενον Οκτώβριο.e Για να επιδοθή στους λαούς του «Χριστιανισμού» η ζωτική αυτή ειδοποίησις διενεμήθησαν 1.898.796 βιβλιάρια.f Αυτό το έτος 1927 ο αριθμός των παρόντων στην Ανάμνησι της ανοίξεως διεθνώς ήταν 88.544, αλλ’ απ’ αυτούς μόνον 18.602 περίπου ήσαν δραστήριοι ως διαγγελείς της βασιλείας από σπίτι σε σπίτι.g

Το Ντητρόιτ της πολιτείας Μίτσιγκαν απετέλεσε τη σκηνή για την εβδόμη και τελική κατά σειράν διεθνή συνέλευσι, από τις 30 Ιουλίου ως τις 6 Αυγούστου 1928. Δώδεκα χιλιάδες άτομα παρηκολούθησαν αυτή τη συνέλευσι. Το κύριο σημείο της συνελεύσεως ήταν η Κυριακάτικη δημοσία διάλεξις του Δικαστού Ρόδερφορδ, που εξεπέμφθη παγκοσμίως από μια τηλεφωνική σύνδεσι 106 ραδιοφωνικών σταθμών που επραγματοποίησε η Εταιρία Σκοπιά και με θέμα «Άρχων για τους Λαούς». Στο τέλος το ακροατήριο ενέκρινε ενθουσιωδώς ένα βροντώδες ψήφισμα «Διακήρυξις Εναντίον του Σατανά και υπέρ του Ιεχωβά».h Αυτή η διάλεξις, μαζί με το ψήφισμα, εξετυπώθη στο βιβλιάριο Ο Φίλος των Λαών που διενεμήθη αργότερα σε πάνω από 5.400.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό.i Σ’ αυτή τη συνέλευσι εξεδόθη το βιβλίο Κυβέρνησις, που υπερήσπιζε τη θεοκρατική μορφή κυβερνήσεως του Ιεχωβά και εξέθετε την απατηλότητα και την καταδίκη των κυβερνήσεων του παλαιού αυτού κόσμου. Πρωτοφανής ήταν η μαρτυρία κατ’ αυτό το έτος 1928 και μεγάλη η αντίδρασις των αποστατών θρησκευομένων.

Έτσι, λοιπόν οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν σθεναροί, τολμηροί και ενεργητικοί στην αποκατάστασι της αληθινής λατρείας. Όχι μόνο εκαθαρίσθησαν πνευματικά και προσήρμοσαν τη Γραφική τους σκέψι στον τρόπο του σπέπτεσθαι του Ιεχωβά, αλλά και νέες οργανωτικές διατάξεις έθεσαν σε πορεία αναπτύξεως υπό την ηγεσία του αοράτου Βασιλέως Χριστού Ιησού. Στις αρχές του 1927 οι μάρτυρες του Ιεχωβά άρχισαν στην Αμερική το έργον διαθέσεως βιβλίων και βιβλιαρίων αντί μικρής συνεισφοράς από σπίτι σε σπίτι τις Κυριακές. (Βλέπε Σκοπιάν 15ης Φεβρουαρίου 1927, σελ. 63 και 1ης Αυγούστου 1927, σελ. 283, στην Αγγλική.) Ενώ οι κληρικοί είχαν κάπως ενοχληθή από την ενεργό δράσι των εργατών της Εταιρίας Σκοπιά στην περίοδο των αρχών του έτους 1900, εν τούτοις τώρα μετά το 1922, με την παγκόσμια διανομή των αποφάνσεων κρίσεως του Ιεχωβά, οι κληρικοί κατελήφθησαν από μια καταιγίδα και πλημμύρα που τους κατέκλυζε μέρα και νύχτα σε μια δημοσία και ιδιωτική έκθεσι των πλανερών διδασκαλιών των και της χονδροειδούς αποστασίας των. Τώρα ο «Χριστιανισμός» εκρίθη ελλιπής, απερρίφθη από τον Ιεχωβά και αναμένει την καταστροφή του. Φιλαγάθως ο Ιεχωβά υπεστήριξε τη μικρή του ομάδα πιστών μαρτύρων, καθώς αυτοί περνούσαν μέσ’ από τις ταραχώδεις θάλασσες της ανθρωπότητος για να εκπληρώσουν την αποστολή των διακηρύττοντας τις γραμμένες κρίσεις του Ιεχωβά. Επροχώρησαν γενναία για ν’ αποκαταστήσουν την αληθινή λατρεία επάνω στη γη, με τον θεοκρατικό, αποστολικό τρόπο.

Ενώ ο λαός του Ιεχωβά ησχολείτο ενεργητικά από το 1922 ως το 1928 στην εκτέλεσι της Θεόδοτης αποστολής των να κηρύξουν την ‘εκδίκησιν του Θεού ημών’ και να γνωστοποιήσουν τις γραμμένες κρίσεις του εναντίον του αποστάτου «Χριστιανισμού», συγχρόνως ο Σατανάς και οι αόρατοι σύντροφοί του δημιουργούσαν δυνάμεις οι οποίες είχαν ως τελικό σκοπό να πολεμήσουν εναντίον εκείνων που ‘τηρούν τας εντολάς του Ιεχωβά’ και, μετά το 1928, ει δυνατόν, να τους συντρίψουν και πάλι. Επηκολούθησε ένας αποφασιστικός αγών, στον οποίον οι αγωνιζόμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά ανεδείχθησαν αναμφισβήτητοι, πρωταθληταί της ελευθερίας της λατρείας. Μετά την εποικοδομητική περίοδο των μαρτύρων (στη διάρκεια των 1.290 ημερών από το 1919 ως το 1922) η Αποκάλυψις εξακολουθεί να προφητεύη: «Και έρριψεν ο όφις [Σατανάς] οπίσω της γυναικός [που αντιπροσωπεύετο από τους ωργανωμένους κεχρισμένους μάρτυρας επάνω στη γη] εκ του στόματος αυτού ύδωρ (τους Φασίστας, Εθνικοσοσιαλιστάς και τις ομάδες Καθολικής Δράσεως, όπως είναι το Αμερικανικό «Χριστιανικό Μέτωπο»] ως ποταμόν, δια να κάμη να σύρη αυτήν ο ποταμός. Και εβοήθησεν η γη [οι δίκαια διακείμενοι άρχοντες των δημοκρατικών δυνάμεων] την γυναίκα [παρέχοντας προστασίαν και νομικάς νίκας στους μάρτυρας ως προς τον τρόπον της λατρείας των], και ήνοιξεν η γη το στόμα αυτής, και κατέπιε [σε πλήρη ήττα στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στα χέρια των δημοκρατικών δυνάμεων] τον ποταμόν (τον Φασισμό, τον Εθνικοσοσιαλισμό και το «Χριστιανικό Μέτωπο»], τον οποίον έρριψεν ο δράκων εκ του στόματος αυτού.»—Αποκάλ. 12:15, 16.

Στον κατάλληλο καιρό ο Σατανάς, συνοδευόμενος από μεγάλη προπαγάνδα, παρήγαγε τις νέες αυτές δυνάμεις, οι οποίες γοργά απέκτησαν ισχύν για να απειλήσουν τον δημοκρατικό κόσμο, τον «Χριστιανισμό». Στο 1919 ο Μπενίτο Μουσσολίνι ίδρυσε το Φασιστικό του κόμμα, το οποίον γρήγορα ανεπτύχθη σε βαθμό που αυτός μπόρεσε να ηγηθή της πορείας προς τη Ρώμη στο 1922 για να εγκαθιδρύση τη Φασιστική δικτατορία του σε ολόκληρη την Ιταλία. Στο 1929 υπεγράφη η Συνθήκη του Λατερανού μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του καθεστώτος του Μουσσολίνι, η οποία συνεπλήρωσε το πρόγραμμα συνεργασίας όσον αφορά τη δράσι του Βατικανού και της νέας ολοκληρωτικής κυβερνήσεως.j Επίσης στο 1919 ο Αδόλφος Χίτλερ ίδρυσε το Εθνικοσοσιαλιστικό του Κόμμα στη Γερμανία, κάνοντας μια ανεπιτυχή απόπειρα ν’ αναλάβη πολιτική εξουσία στο «Ζυθοπωλείον η Εξέγερσις» το 1923 στο Μόναχο. Εν τούτοις, με τις ραδιουργίες και τεχνάσματα των Γερμανοκαθολικών ο Χίτλερ τελικά έγινε καγκελλάριος της Γερμανίας στις 30 Ιανουαρίου 1933. Αμέσως το ίδιο εκείνο έτος διεξήχθησαν διαπραγματεύσεις για ένα «κονκορδάτον» από τον Καρδινάλιον Πατσέλλι (ο οποίος μετά έξη έτη εστέφθη ως Πάπας Πίος ΙΒ΄) και αυτό σύντομα υπεγράφη για την κυβέρνησι του Χίτλερ και για το Βατικανόν.k

Στις αρχές του 1920, επίσης, κινήματα της Καθολικής Δράσεως, που περιελάμβαναν πολυάριθμες ημιθρησκευτικές ομάδες, ωργανώθησαν τολμηρά και ενήργησαν σε διάφορες χώρες για να επηρεάσουν με Ρωμαιοκαθολικές ιδέες τις κοινωνικές και πολιτικές κατευθύνσεις. Διάφορα παρόμοια κινήματα εξεδηλώθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το 1921. Ένα Φασιστοειδές κίνημα γνωστό ως «Χριστιανικό Μέτωπο», στο 1930 ετέθη υπό την ηγεσία ενός ιερέως του Ντητρόιτ (Μίτσιγκαν), του «Πατρός» Κάφλιν, και ανέπτυξε μια ακολουθία από 15.000.000 περίπου άτομα.l Όλα εκείνα τα διασκορπισμένα στον κόσμο και εμπνεόμενα από το Βατικανό κινήματα ‘εμηχανεύοντο αδικίαν δια νόμου’ διαπομπεύοντας οχλοκρατικά και φυλακίζοντας τους μάρτυρας του Ιεχωβά, διότι οι μάρτυρες, ακλόνητοι σαν τον Δανιήλ των αρχαίων χρόνων, ηρνούντο να κάμουν συμβιβασμό στην ελευθερία τους να λατρεύουν τον ζώντα Θεόν με υπακοή στις γραμμένες εντολές του.—Δαν. 6:16-18.

Τώρα στο 1928 οι οργανώσεις εκκλησιαστικής υπηρεσίας του λαού τον Ιεχωβά ανεπτύχθησαν ως το σημείο να παραδεχθούν την Κυριακή ως την πιο κατάλληλη ημέρα για συμμετοχή στο κήρυγμα της Βασιλείας του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι.a Στα περασμένα χρόνια η Κυριακάτικη εθελοντική υπηρεσία ανελαμβάνετο τακτικά για δωρεάν διανομή «φυλλαδίων των Σπουδαστών της Γραφής» τις Κυριακές πρωί κάτω από τις θύρες των κατοικιών κι εμπρός στις εισόδους των εκκλησιών. Αλλά το τακτικό προφορικό κήρυγμα της Κυριακής στις θύρες του λαού δεν αποτελούσε συνήθειαν. Ηγέρθη αμέσως νομική εναντίωσις κατά του ανεπτυγμένου αυτού Κυριακάτικου έργου, όταν, στο 1828, έγιναν οι πρώτες συλλήψεις μαρτύρων του Ιεχωβά που εκήρυτταν Κυριακή στο Νότιον Αμπόυ της Πολιτείας Νέας Ιερσέη. Αυτό έδωσε αρχή στη δεκαετή «μάχη της Νέας Ιερσέης», η οποία γρήγορα εξηπλώθη στο Κοννέκτικατ, στην Πενσυλβανία και σε άλλες πολιτείες, όπου ομάδες της Καθολικής Δράσεως προσπαθούσαν να ‘μηχανευθούν αδικίαν’ με κάθε νόμιμο δυνατό μέσον για να θέσουν τέρμα στο αυξανόμενο έργο δημοσίας μαρτυρίας της Εταιρίας Σκοπιά. Επίκαιρο ήταν το νέο φως αληθείας πάνω στο θέμα περί «υπερεχουσών εξουσιών», που εδημοσιεύθη στη Σκοπιά της 1ης και 15ης Ιουνίου 1929 (στην Αγγλική) και που κατεδείκνυε σαφώς ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς αποτελούν τις αληθινές «υπερέχουσες εξουσίες», στις οποίες πρέπει ν’ αποδίδεται υπακοή.b (Ρωμ. 13:1, Κείμενον) Η νέα αυτή κατανόησις εξήψε τον ζήλον των μαρτύρων να μείνουν σταθεροί στις θέσεις των εναντίον της επιθέσεως που τους εγίνετο με δικαστικές μάχες οι οποίες περιελάμβαναν την ελευθερία της λατρείας των.

Στη μάχη που παρεσκευάζετο το 1980, η εκτενής χρήσις της ραδιοφωνίας από την Εταιρία κατείχε εξέχουσα θέσι. Η σύγχρονη ραδιοφωνική επικοινωνία ανεφάνη στο 1920. Όπως οι πρώτοι Χριστιανοί μάρτυρες του πρώτου αιώνος, που ενεστερνίσθησαν γρήγορα την εφεύρεσι της βιβλιοποιήσεως τύπου κώδικος για να διαδώσουν τον γραπτό λόγο του Ιεχωβά, έτσι και οι σύγχρονοι μάρτυρες σύντομα διέκριναν στη ραδιοφωνία ένα θαυμαστό μέσον διαδόσεως της προφορικής διακηρύξεως των γραμμένων κρίσεων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Η πρώτη εκπομπή της Εταιρίας από δημόσιον βήμα απετέλεσε είδησι με μεγάλους τίτλους και να πώς εδημοσιεύθη στην εφημερίδα Ρέκορντ της Πενσυλβανίας, της 17ης Απριλίου 1922:

Το Ραδιόφωνο Λέγει στον Κόσμο ότι Επίκειται η Χιλιετηρίς. Η Διάλεξις του Δικαστού Ρόδερφορδ Ραδιοφωνείται από τον Οίκον Μητροπολιτικού Μελοδράματος. Ομιλίες στον Πομπόν. Το Άγγελμα Μεταφέρεται με Μιλίων Τηλεφωνικά Σύρματα της Εταιρίας Μπελ προς τον Σταθμόν Χάουλετ [WGL].c

Μετά από λίγον καιρό, προς το τέλος του 1922, η Εταιρία αγόρασε ένα γήπεδο στο Στάτεν Άιλαντ της πόλεως Νέας Υόρκης, όπου άρχισε η κατασκευή του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού της. Αφού τελικά συνεπληρώθη ο σταθμός και ενεκρίθη από την κυβέρνησι ως σταθμός WBBR με ισχύν 500 βαττ, έγινε η πρώτη επίσημη εκπομπή το βράδυ της Κυριακής, 24 Φεβρουαρίου 1924, ο δε Δικαστής Ρόδερφορδ εξεφώνησε την εγκαινιαστική ομιλία, με θέμα «Η Ραδιοφωνία και η Θεία Προφητεία.»d Επί τρεις ως τώρα δεκαετηρίδες και πλέον, ο μη εμπορικός, εκπαιδευτικός αυτός σταθμός εξακολούθησε να εκπέμπη το άγγελμα της Βασιλείας, που φθάνει σε πλήθη ακροατών οι οποίοι το εκτιμούν. Οι τωρινοί του θάλαμοι εκπομπών είναι μέσα στο κτίριο του Μπέθελ, Κολόμπια Χάιτς 124, Μπρούκλυν, Νέας Υόρκης.e Η συγχρονισμένη του χαλύβδινη, πυργοειδής κατευθυντήριος κεραία και ο πομπός του, ισχύος 5.000 βαττ, βρίσκονται στην αρχική τοποθεσία του σταθμού στο Στάτεν Άιλαντ, στο γήπεδο της ιδιοκτησίας Σκοπιάς.

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]