Μέρος 1—Περιοδεύοντας τον Κόσμο με τον Αντιπρόεδρο

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ εννεαημέρου «καραντίνας» (υγειονομικής καθάρσεως) αμέσως μετά την άφιξι σε μια χώρα μακρινή απετέλεσε τη δυσάρεστη περιπέτεια του αντιπροέδρου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας το πρωί του Σαββάτου, 22ας Δεκεμβρίου 1956 στο μέγαρο του αεροδρομίου του Καράτσι, Πακιστάν. Ο Φ. Γ. Φραντς, συνοδεύοντας τον Ν. Ο. Νορρ, πρόεδρον της ιδίας Εταιρίας, είχε φθάσει εκεί από την Ισταμπούλ, Τουρκίας, δύο μέρες σχεδόν αργότερα από τον προγραμματισμένο χρόνο, λόγω καθυστερήσεως των αεροπλάνων που ωφείλετο σε κακοκαιρία, η οποία επικρατούσε στη Μεγάλη Βρεττανία. και στην Ευρώπη. Στην επείγουσα ανάγκη που ευρίσκοντο, κατώρθωσαν τελικά να επιβούν αεροπλάνου λίγες ώρες νωρίτερα του προκαθωρισμένου, από την Ισταμπούλ. Αλλ’ αυτό το αεροπλάνο είχε έλθει πριν από λίγες μέρες από τη ζώνη κιτρίνου πυρετού της Νοτίου Αφρικής. Όταν έφθασε με τους επιβάτας του στο Καράτσι, οι εκεί υγειονομικές αρχές εξήτασαν τα επίσημα έγγραφα του αεροπλάνου και απεφάνθησαν ότι το αεροπλάνο δεν είχε κατάλληλα απολυμανθή κατά του κιτρίνου πυρετού στο διεθνές αεροδρόμιο της πόλεως Νέας Υόρκης και στο αεροδρόμιο, της Βρεττανίας. Όλοι οι επιβάται φθάνοντας στο Καράτσι ήσαν έτσι εκτεθειμένοι στη μάστιγα του κιτρίνου πυρετού. Τέλος, ύστερ’ από μια σχεδόν δίωρη αναμονή ως το μεσημέρι, όσοι επιβάται είχαν έγκυρα, παραδεκτά πιστοποιητικά εμβολιασμού κατά του κιτρίνου πυρετού, επέρασαν από το τελωνείο και βγήκαν στην ελευθερία της πόλεως. Σ’ αυτό το μέτρον περιελήφθη και ο πρόεδρος της Εταιρίας, Αδελφός Νορρ.

Έγιναν προετοιμασίες για να μεταφερθούν οι κρατημένοι επιβάται, περίπου δεκαπέντε, περιλαμβανομένου και του αντιπροέδρου, με υγειονομικό αυτοκίνητο, στο μακρινό κτίριο του αεροπορικού λοιμοκαθαρτηρίου. Στις τέσσερες και μισή περίπου το απόγευμα ο αντιπρόεδρος με δύο άλλους ανέβηκαν στο υγειονομικό όχημα τελευταίοι. Αλλά μια περαιτέρω αναμονή τεσσάρων ωρών και πλέον επέτρεψε στον πρόεδρο να τον επισκεφθή δυο φορές, την πρώτη φορά μιλώντας από ένα γυάλινο παράθυρο, ως το οποίο είχε σκαρφαλώσει, και αργότερα δια μέσου του παραπετάσματος ενός παραθύρου που ήταν σ’ ένα διάδρομο, λίγο πριν επιβιβασθή του εσπερινού του αεροπλάνου για τη Λαχώρη, του Πακιστάν. Οι πρόχειρες αυτές επισκέψεις ήσαν πολύ ενθαρρυντικές για τον κρατούμενο αντιπρόεδρο με το αβέβαιο μέλλον του, αφού αυτός εστερήθη ήδη και του διαβατηρίου του και των αεροπορικών εισιτηρίων του και ήταν σχεδόν αβοήθητος. Οπωσδήποτε, ήταν εξαίρετο το ότι ο πρόεδρος της Εταιρίας ήταν ελεύθερος να πάη στη συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Λαχώρη προτού αυτή λήξη το βράδι της Κυριακής και κατόπιν να φθάση σε άλλα καθωρισμένα μέρη των Ινδιών και της Κεϋλάνης.

Όσοι έμπαιναν κατόπιν στο συρματόφρακτο κτίριο της λοιμοκαθάρσεως εψεκάζοντο εναντίον περαιτέρω μολύνσεως ή λόγω υπαρχούσης μολυσματικότητος. Ο αντιπρόεδρος ωρίσθη να μείνη σε μια κλίνη μέσα σ’ ένα θάλαμο με πέντε κλίνες. Εκάθησε σ’ ένα τραπέζι και ανέμενε, με πεποίθησι ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα επενέβαινε για να τον κάμη να μπορέση ν’ ανταποκριθή στις υπηρεσίες που είχε στις συνελεύσεις Νέου Δελχί και Καλκούττας των Ινδιών, και Ραγγούν της Βούρμας. Το σκοτάδι έπεσε με τη δύσι του ήλιου. Έγινε η ώρα έξη και τέταρτο. Εκτύπησε το κουδούνι της εξωθύρας. Ακούσθηκαν βιαστικοί βηματισμοί. Κατόπιν μια γυναικεία κραυγή! Ο αντιπρόεδρος ώρμησε στον διάδρομο. Μια φωνή τον εχαιρέτησε: «Είμεθα ελεύθεροι!» Επί οκτώ ώρες και πλέον ήμεθα κρατούμενοι, και τώρα ο Αμερικανός πράκτωρ ταξιδιών ήταν έξω με αυτοκίνητα για να μας παραλάβη και να μας περάση από το τελωνείον του αεροδρομίου και να μας πάη σε ξενοδοχείο και να λάβωμε ένα καλό φαγητό με ελευθερία. «Γκοτ ζάι Ντανκ!» («Δόξα τω Θεώ!») ανεφώνησε ένας επιβάτης από τη Γερμανία. Ναι, η απελευθέρωσίς μας αποτελούσε απάντησι σε μια νικηφόρο προσευχή στον Ιεχωβά. Όλη την ημέρα εμαίνετο μια μάχη μεταξύ των αρμοδίων υπαλλήλων, υγειονομικών, μεταναστευτικών και της συγκοινωνίας του Πακιστάν και της εταιρίας Αεροσυγκοινωνιών Παναμέρικαν και της Αμερικανικής Πρεσβείας. Αντηλλάγησαν τηλεγραφήματα μεταξύ του Πακιστάν και της Αμερικής και της Βρεττανίας, που εσχετίζοντο με υγειονομικές ενέργειες. Τελικά, οι αρχές του Πακιστάν εθεώρησαν ότι ήσαν ελεύθερες, σύμφωνα με τους Διεθνείς Υγειονομικούς Νόμους, να χαρακτηρίσουν τους κρατουμένους επιβάτας εκτός κινδύνου υγειονομικώς, και τότε αυτοί απηλλάγησαν από περαιτέρω «καραντίνα». Ο αντιπρόεδρος ήταν και πάλι σε θέσι ν’ ανταποκριθή στις επικείμενες υποχρεώσεις του μέσα στις επόμενες εννέα μέρες, χωρίς οιαδήποτε καθυστέρησι. Η είδησις της απελευθερώσεως ετηλεγραφήθη εκείνο το βράδι στον Πρόεδρο της Εταιρίας στη Λαχώρη, Πακιστάν.

Την επομένη το πρωί ο Αδελφός Φραντς μπόρεσε να επιταχύνη την αναχώρησί του από το Δυτικό Πακιστάν κατά μίαν ημέραν, μεταβαίνοντας αεροπορικώς στις Ινδίες εκείνο το απόγευμα. Εν τω μεταξύ, ένας άνθρωπος καλής θελήσεως στο Καράτσι, ένας Κος Μπρίτεν, ειδοποιήθη τηλεφωνικώς από τη Λαχώρη για την παρουσία του αντιπροέδρου της Εταιρίας στο Καράτσι. Κατά πρόνοιαν Θεού μπόρεσε ν’ ανακαλύψη τα ίχνη του Αδελφού Φραντς αμέσως μετά την αναχώρησί του από τα γραφεία της Εταιρίας Ινδικών Αεροσυγκοινωνιών. Ήταν μια χαροποιός συνάντησις έξω στο πεζοδρόμιο, ο δε καλής θελήσεως Μπρίτεν διέθεσε μισή ώρα από τη βαριά του εργασία, η οποία και τον εμπόδισε να παρακολουθήση τη συνέλευσι της Λαχώρης, και περιέφερε τον Αδελφό Φραντς με αυτοκίνητο σε ωραία ενδιαφέροντα σημεία της πόλεως του Καράτσι και τελικά τον πήγε στο ξενοδοχείο του. Ο Αδελφός Φραντς τώρα κάπως λυπήθηκε που προώθησε την αναχώρησί του από την πρωτεύουσα, πράγμα που εμπόδισε την επίσκεψί του σε τρία άτομα που απεστερήθησαν του προνομίου να μεταβούν στη Λαχώρη για τη συνέλευσι. Εμμένοντας, όμως, τώρα στην αλλαγή των διευθετήσεων, επεβιβάσθη στο αεροπλάνο, που είχε έναν πυκνογένη, σαρικοφόρο και μελαχροινό πιλότο, κι επέταξε ψηλά πάνω από την κοίτη του Ποταμού Ινδού και τη βορειοανατολική Ινδική έρημο, που φαίνεται σαν καμμένη, προς το αεροδρόμιο του Νέου Δελχί. Η προσπάθειά του να έλθη σε επαφή με τους ιεραποστόλους της Σκοπιάς στην Ινδική πρωτεύουσα εκείνο το βράδι δεν είχε επιτυχία.

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ, ΙΝΔΙΑΙ

Ήταν μια μεγάλη έκπληξις όταν ο Αδελφός Φραντς επεσκέφθη τον υπηρέτη του ιεραποστολικού οίκου στο Νέο Δελχί στις 10 π.μ. περίπου της Δευτέρας, 24 Δεκεμβρίου. Οι ιεραπόστολοι και οι εντόπιοι αδελφοί του Δελχί είχαν διευθετήσει να τον συναντήσουν στο αεροδρόμιο στις 6.40΄ εκείνο το βράδι, αυτός δε ήταν ήδη μέσα στην πόλι, ενώ οι περισσότεροι των αδελφών δεν το εγνώριζαν αυτό και πιθανώς όλοι υπελόγιζαν ότι θα τον συναντούσαν στο αεροδρόμιο τη νύχτα. Τώρα, λοιπόν, τα πράγματα αντεστράφησαν. Ο Αδελφός Φραντς ξεκίνησε να πάη στο αεροδρόμιο για να συναντήση εκεί τους Ινδούς αδελφούς μας. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξις όταν ήλθε με το αυτοκίνητο ενός άτομου καλής θελήσεως και συνήντησε το πλήθος που θα τον υπεδέχετο. Κατά το σύνηθες Ινδικό έθιμο, μια νεαρή Ινδή αδελφή μικρής ηλικίας του εφόρεσε στο λαιμό ένα στεφάνι από εύοσμα ρόδα και χρυσάνθεμα σαν πατροπαράδοτο καλωσόρισμα στη μεγάλη υπο-ήπειρο των Ινδιών.

Ο αντιπρόεδρος, έχοντας πλεόνασμα χρόνου διαθέσιμο, απεφάσισε να το χρησιμοποιήση με τον καλύτερο τρόπο χάριν των αδελφών. Από το αεροδρόμιο, λοιπόν, ολόκληρη η ομάδα από τριάντα επτά αδελφούς, που είχαν συγκεντρωθή για την υποδοχή, επήγε στην Αίθουσα Βασιλείας, που δεν απείχε πολύ. Μια από τις εντόπιες οικογένειες είχε τη φιλοφροσύνη να παραχωρήση ένα μεγάλο δωμάτιο για να χρησιμοποιηθή ως Αίθουσα Βασιλείας. Εκεί όλοι οι παρόντες παρακολούθησαν με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι ευχαρίστησι την επίσημη από πρώτο χέρι αφήγησι της ανά τον κόσμον υπηρεσιακής περιοδείας ως τη μέρα εκείνη. Αναμφιβόλως όλοι ευχαριστήθηκαν πάρα πολύ και συγκινήθηκαν βαθιά που έλαβαν μέσω ενός αξιωματούχου της Εταιρίας τα μηνύματα της αγάπης από τον οίκον των κεντρικών γραφείων του Μπρούκλυν και τη Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» και από τις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά στην Πορτογαλία, Ισπανία. Ιταλία, Ελλάδα, Τουρκία και Λίβανο, και αισθάνθηκαν ζωηρότερα τον τέλειο δεσμό της ενότητος που μας συνδέει όλους μαζί σε ολόκληρη την υδρόγειο σφαίρα. Επρόκειτο για μια ευωχία που δεν την ανέμεναν εδώ οι αδελφοί, και καθώς άκουαν απ’ ευθείας το πώς οι συμμαχηταί τους στα άλλα μέρη της γης έστεκαν σταθεροί στο δικαίωμα των να «κηρύττουν τα αγαθά νέα της σωτηρίας αυτού [του Θεού]», αυτό ενίσχυσε την απόφασί τους να συνεχίσουν τη ζωοπάροχη αυτή δράσι. Οι αδελφοί κατόπιν ειδοποιήθησαν για τις διευθετήσεις που είχαν γίνει να συγκεντρωθούν όλοι την επόμενη μέρα πρωί, το πατροπαράδοτο πρωί των Χριστουγέννων, στις 8.30΄ για έργον με περιοδικά.

Στις Ινδίες, οι Ινδουισταί μαζί με τους κατ’ όνομα Χριστιανούς επωφελούνται πάρα πολύ από την 25η Δεκεμβρίου για ν’ ανταλλάξουν ευχετήρια δελτάρια και ν’ αποκτήσουν το λεγόμενο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Όπως και στις Δυτικές χώρες, Χριστούγεννα σημαίνει καλές δουλειές για πολλούς καταστηματάρχας. Σε καμμιά χώρα δεν ακολουθούν αυτό το υπόδειγμα οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Μαζί με τους αδελφούς κάθε άλλης χώρας όπου η δράσις των καθορίζει την ταυτότητά των, οι αδελφοί του Δελχί επωφελήθησαν από την εορτή για ν’ ασχοληθούν σε έργο με περιοδικά, κι έτσι με τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! εφιστούσαν την προσοχή των Ινδών της Ανατολής στο μόνο πράγμα που θα επιφέρη πλήρως την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων καλής θελήσεως, δηλαδή, στην κυβέρνησι Νέου Κόσμου του Ιεχωβά. Εκείνο, λοιπόν, το πρωί, στην Αίθουσα Συνελεύσεων του C.P.W.D., η οποία είχε μισθωθή για την ημέρα εκείνη, έγινε μια ευχάριστη ημίωρη συνάθροισις, ο δε Αδελφός Φραντς εχειρίσθη την εξέτασι του εδαφίου της ημέρας, και εξετελέσθησαν λίγες επιδείξεις για να παρασταθούν τρόποι παρουσιάσεως των περιοδικών. Κατά τις 9.15΄ έγινε η έξοδος στον αγρό είκοσι οκτώ αδελφών, αρρένων και θηλέων. Ο αντιπρόεδρος εργάσθηκε σε κάθε δεύτερο σπίτι με τον υπηρέτη του ιεραποστολικού οίκου επί μια ώρα. Στο τέλος της δράσεως όλων, η καταμέτρησις απέδειξε ότι στη διάρκεια της μιας ώρας οι είκοσι οκτώ ευαγγελιζόμενοι διέθεσαν 145 περιοδικά και 36 βιβλιάρια, δηλαδή κάτι περισσότερο από πέντε περιοδικά ο καθένας μεταξύ του μικτού αυτού θρησκευτικού πληθυσμού, εκτός από τη διανομή φυλλαδίων. Αυτό κατέδειξε και την ικανότητα πολλών μέσα στην εκκλησία να φθάσουν πάνω από το μισό της μηνιαίας των αναλογίας διαθέσεως περιοδικών μέσα σ’ ένα μόνο βραχύ διάστημα, αν εργάζωνται με θέλησι και επωφελούνται από κάθε ευκαιρία για να διευρύνουν την απόδοσι αυτής της μορφής διαφημίσεως της Βασιλείας.

Στις 11 π.μ. η συνάθροισις επανήρχισε για τακτική ομιλία, που θα απηύθυνε ο αντιπρόεδρος. Οι καλής θελήσεως άνθρωποι προσεκλήθησαν σ’ αυτή τη συνεδρίασι, και ήταν μια τέρψις να βλέπωμε ένα σύνολο εβδομήντα πέντε ατόμων στην αίθουσα. Λόγω του γεγονότος ότι οι ευρισκόμενοι στις Ινδίες απέχουν πολύ από τα Κεντρικά γραφεία της κοινωνίας του Νέου Κόσμου στο Μπρούκλυν, όλοι οι παρόντες ένοιωσαν πραγματική ευλογία από την προσεκτική διαδοχική έκθεσι που έκαμε ο ομιλητής για το πρότυπον των πραγμάτων που αποτελεί την ασύγκριτη ορατή οργάνωσι του Ιεχωβά επάνω στη γη. Εμεσολάβησε τότε ένα υλικό γεύμα, αλλά στις 4 μ.μ. το ακροατήριο, μεγαλωμένο τώρα, ήταν πάλι στις θέσεις του, αυτή τη φορά για ν’ ακούση τη δημοσία διάλεξι από τον επισκέπτη ομιλητή με θέμα «Η Ειρήνη του Νέου Κόσμου στην Εποχή μας—Γιατί;» Μεταξύ των ακροατών υπήρχαν άνθρωποι διαφόρων θρησκειών, Ινδουισταί, Ζαϊνισταί, Σικ, Μωαμεθανοί και καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί παρά δε το γεγονός ότι ήταν Ημέρα των Χριστουγέννων οι ακροαταί ανήρχοντο σε ογδόντα πέντε. Παρόντες ήσαν και μερικοί που είχαν προσκληθή στη συνάθροισι την ώρα της επισκέψεως στα σπίτια των στη διάρκεια της πρωινής διαθέσεως περιοδικών. Στη διάρκεια της ομιλίας, που εδόθη στην Αγγλική μόνο, απεδείχθη σαφώς ότι η προφητεία του Ιησού περί της σημερινής παγκοσμίου στενοχωρίας αποτελούσε μια βέβαιη διεκδίκησι αυτού ως αληθινού προφήτου του Θεού, αξίου αποδοχής από ανθρώπους όλων των εθνών, άσχετα με τη σημερινή τους θρησκεία. Η ειρήνη του νέου κόσμου που θα επακολουθήση τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος θα είναι εγγυημένη απ’ αυτόν ως τον ανάσσοντα Άρχοντα της Ειρήνης. Τώρα είναι καιρός να μπούμε στη θεία οργάνωσι των ειρηνοποιών για να επιζήσωμε από το τέλος του παρόντος κόσμου των μαχομένων εθνών που επίκειται στον Αρμαγεδδώνα και να μπούμε στον νέο κόσμο της ειρήνης.

Μετά την ομιλία, ο ομιλητής ανεμίχθη ελεύθερα με το ακροατήριο και ήταν πολύ ευτυχής που συνεστήθη σε άτομα καλής θελήσεως, τα οποία είχαν έλθει για ν’ ακούσουν αυτή τη διεθνούς σημασίας ομιλία. Συνεζήτησε μαζί τους λεπτομερώς κι άλλα σημεία για τα οποία ενδιαφέροντο. Υπάρχουν πολλές ευφυείς, σκεπτόμενες διάνοιες εκεί στην Ανατολή. Ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, έχει το μόνο επαρκές άγγελμα γι’ αυτούς.

Ήταν μόνο μιας ημέρας συνέλευσις. Γι’ αυτό η επόμενη μέρα επέτρεψε ατούς ιεραποστόλους και σ’ έναν ιθαγενή σκαπανέα να πάρουν τον αντιπρόεδρο σε ταξίδι για να ιδή μερικά από τα φημισμένα αξιοθέατα μέρη του Δελχί. Η ομάς βγήκε και πήγε πρώτα στο Κιουτάμπ Μινάρ, έναν ωραίο πανύψηλο, καλλιτεχνικά σχεδιασμένο πύργο, κτισμένον σταδιακώς μεταξύ του δωδεκάτου και του δεκάτου τετάρτου αιώνος (μ.Χ.). Περιγράφεται ως το έβδομο θαύμα των Ινδιών, και κείται σχεδόν ένδεκα μίλια νοτιοδυτικά του Δελχί. Λέγεται ότι η αρχική ιδέα πίσω από το κτίσιμο αυτού του πύργου ήταν η επιθυμία της συζύγου του Μαχαραγιά Πρίθβι Ραζ Χαουχάν να βλέπη τον ιερό ποταμό Τζούμνα από τα ύψη του κάθε μέρα. Έγινε επίσκεψις και στο περίφημο Κόκκινο Φρούριο του Δελχί, κατόπιν δε η ομάς επισκέψεως αξιοθεάτων πήγε σ’ έναν από τους πιο συγχρόνους ναούς του Δελχί, που λέγεται Μπίρλα Τεμπλ κατά το όνομα του πλουσίου μεγιστάνος που τον εχρηματοδότησε. Εδώ, εκείνοι που αποτελούσαν την ομάδα παρέστη ανάγκη να βγάλουν τα παπούτσια των και να περιέλθουν ολόγυρα τον ναό με ειδικές κάλτσες, τις οποίες επρομηθεύθησαν προτιμώντας αυτές αντί να φορέσουν μεταχειρισμένες παντόφλες, τις οποίες οι αρχές του ναού επρομήθευαν σε επισκέπτας οι οποίοι δεν επρόκειτο να πάνε γυμνόποδες. Από άποψι υγιεινής ήταν πιο ασφαλές να περάση κανείς από τα σκαλοπάτια του ναού και τους διαδρόμους με φθηνές καινούργιες κάλτσες παρά με παλιές παντόφλες που τις είχαν φορέσει πολλά άλλα πόδια προηγουμένως. Εδώ ήσαν εκτεθειμένοι οι θεοί των Ινδουιστών, περιελαμβάνοντο δε ο Βράχμας, ο Βισνού, ο Σίβας, η θεά Ντούργκα και άλλοι.

Η ομάς ειδικά εσταμάτησε για να διαβάση μια μαύρη επιγραφή με κεφαλαία όλα τα γράμματα, ζωγραφισμένη στη δεξιά πλευρά της κεντρικής κυρίας εισόδου του Μπίρλα Τεμπλ, στη Σανσκριτική, Ινδική και Αγγλική γλώσσα, που έλεγε: «Εκείνος που είναι γνωστός ως Βισνούa είναι πραγματικά ο Ρούντρα,b κι εκείνος που είναι ο Ρούντρα είναι ο Βράχμας,c μια οντότης που λειτουργεί ως τρεις θεοί, δηλαδή Ρούντρα, Βισνού και Βράχμας.» Αυτό προεκάλεσε από την ομάδα το άμεσο σχόλιο του πόσο καταπληκτικά ωμοίαζε αυτό με το περί τριάδος δόγμα του «Χριστιανισμού» και την ομοιότητα εκφράσεως που χρησιμοποιείται στην προσπάθεια του ορισμού του. Ο ναός ήταν επίσης διακοσμημένος με τον αγκυλωτό σταυρό («σβάστικα») που είχε γίνει το σύμβολο του Χιτλερικού Εθνικοσοσιαλισμού, με τις αγκύλες εστραμμένες προς τα δεξιά, ωρολογιακώς. Κάτω από τον τίτλο «Σβάστικα» το βιβλίο οδηγός του ναού λέγει: «Αυτό το σύμβολο (Σβάστικα) είναι πολύ ιερό και αρχαίο. Τουλάχιστον στα τελευταία 8.000 χρόνια και πλέον, υπήρξε το σήμα του πολιτισμού και της παιδείας των Αριανών Ινδουιστών. Αυτό το σύμβολο σημαίνει μια υπονοούμενη προσευχή για επιτυχία, εκπλήρωσι και τελειότητα, σε κάθε βήμα της ζωής, υπό την καθοδηγία του Παντοδυνάμου. Βρίσκεται όχι μόνο στις Ινδίες αλλά και στις Βουδδιστικές και σε άλλες ξένες χώρες.» (Σελίς 20). Ήταν επίσης αξιοσημείωτο να παρατηρήση η ομάδα μας το πώς οι λάτρεις του ναού εδίπλωναν τα χέρια τους σε προσευχή και γονυπετούσαν στις εικόνες του ναού των, το ίδιο ακριβώς όπως και οι Ρωμαιοκαθολικοί ενώπιον των εικόνων των στα κτίρια των εκκλησιών των.

Αυτά ως προς τα αξιοθέατα μέρη. Το ίδιο βράδι ήταν διαθέσιμο για μια τελική συνάθροισι με τους αδελφούς στην Αίθουσα Βασιλείας, διότι την επομένη πρωί ο Αντιπρόεδρος έπρεπε ν’ αναχωρήση νωρίς για την Καλκούττα. Στη συμφωνημένη ώρα, 6.30΄ μ.μ., οι αδελφοί πρόθυμα συγκεντρώθηκαν, τριάντα εννέα τον αριθμόν, ο δε επισκέπτης των από το Μπρούκλυν τους ωμίλησε για τα νοήματα που εμπεριέχονται στον Ψαλμ. 96:1, 2. Οι ακροαταί απερροφήθησαν με βαθύτατο ενδιαφέρον γι’ αυτή τη διεγερτική παράταξι των γεγονότων που παρετάσσοντο έμπροσθεν της διανοίας των με σαφείς, ζωηρές λεπτομέρειες, για να τους καταστήσουν ικανούς να «ψάλουν εις τον Ιεχωβά άσμα νέον» με τον καλύτερο τρόπο. Όλοι τους εστάθηκαν με εντεταμένη προσοχή επί ενενήντα περίπου λεπτά της ώρας κι ελυπήθησαν που ετελείωνε η ομιλία. Τελικά το ακροατήριο έλαβε οδηγίες να παρακολουθή κάθε συνάθροισι, περιλαμβανομένης και της σχολής θεοκρατικής διακονίας. Αυτό, είπε ο ομιλητής, θα μας βοηθήση να ψάλλωμε το «νέον άσμα» χωρίς ραγισμένες φωνές, κι έτσι να μην παρεμβάλωμε εμπόδιο στην ακρόασι του λαού. Η συνάθροισις έληξε κατάλληλα με τον ύμνο «Το Νέον Άσμα!» Η μικρή εκκλησία παρεκάλεσε, επίσης, τον αντιπρόεδρο να διαβιβάση την αγάπη των στους αδελφούς μας της Καλκούττας και σε όλους τους άλλους σε όλη τη διαδρομή του ως την επιστροφή του στο Μπρούκλυν, Νέας Υόρκης.

Το τελικό του γεύμα της ημέρας με υλική τροφή έφαγε κατόπιν ο Αδελφός Φραντς με πραγματική Ινδική μορφή, με το συνηθισμένο ρύζι, κρέας και τηγανόπιττες, απολαμβάνοντας έτσι τη φιλοξενία μιας από τις ευγενικές οικογένειες του τόπου που έλαβε τη στάσι της υπέρ της καθαρής λατρείας και παρεχώρησε επίσης το μεγάλο της δωμάτιο για την Αίθουσα Βασιλείας. Η εκκλησία του Δελχί τότε είχε ένα μέσον όρον τριάντα τεσσάρων ευαγγελιζομένων εκκλησίας μαζί με επτά σκαπανείς, που αποτελούν ένα σύνολο σαράντα ενός για την τοπική ομάδα. Αυτοί αποτελούσαν μέρος των ανά τας Ινδίας αδελφών που εργάσθηκαν για μια αύξησι 9 τοις εκατό σε αριθμό ευαγγελιζομένων πέρυσι.

Το ξυπνητήρι εσήμανε στις 4 π.μ. Πέμπτη, 27 Δεκεμβρίου. Αλλά δεν ήταν και πολύ νωρίς για τον υπηρέτη του ιεραποστολικού οίκου, Αδελφό Στέφεν Σμιθ, για να ετοιμασθή και να πάρη το πρωινό τραίνο για τη Βομβάη, είκοσι τεσσάρων ωρών ταξίδι προς νότον, ταξιδεύοντας τρίτη θέσι, για να παρακολουθήση την εκεί συνέλευσι, στην οποία επρόκειτο να υπηρετήση ο πρόεδρος της Εταιρίας, Αδελφός Νορρ. Κι ο αντιπρόεδρος επίσης ετοιμάσθηκε εγκαίρως για να πάη στο μακρινό αεροδρόμιο του Πααλάμ για να προφθάση το αεροπλάνο των 7.45΄ π. μ. για την Καλκούττα. Μια ευχάριστη συνομιλία διεξήχθη με μια άλλη ομάδα φίλων προτού επιβιβασθή στο αεροπλάνο, πλουτισμένη με ευλογητές αναμνήσεις της βραχείας επισκέψεως του αντιπροέδρου στους αδελφούς των βορειοδυτικών Ινδιών. Σε λίγο το αεροπλάνο του ανυψώθη, φέρνοντάς τον προς τα νοτιοανατολικά, προς το δέλτα του Γάγγη, σε απόστασι 850 μιλίων.

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]