آیا برای میراث روحانی‌تان ارزش قائلید؟‏

‏«خدا .‏ .‏ .‏ غیریهودیان را مورد لطف خود قرار داده،‏ از میان آنان قومی برای خود برگزیده است.‏»—‏اعما ۱۵:‏۱۴‏.‏

پاسخ به پرسش‌های زیر:‏

به تعلیمی کاذب اشاره کنید و توضیح دهید که رد کردن آن،‏ چگونه ما را محفوظ داشته است؟‏

چگونه از گناه و مرگ رهایی یافته‌ایم؟‏

در رابطه با حق حاکمیت یَهُوَه خدا و پای‌بندی به او به چه کاری مصممید؟‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ «خیمهٔ داود» چه بود و چگونه دوباره برپا شد؟‏ ب)‏ چه کسانی امروزه یَهُوَه را در اتحاد خدمت می‌کنند؟‏

یعقوب شاگرد در سال ۴۹ م.‏ در اورشلیم در جلسهٔ هیئت اداره‌کننده چنین گفت:‏ «شَمعون [پطرس] بیان کرد که چگونه خدا برای نخستین‌بار غیریهودیان را مورد لطف خود قرار داده،‏ از میان آنان [«قومی برای نام خود،‏» پاورقی] برگزیده است.‏ این با گفتار پیامبران مطابق است،‏ چنانکه نوشته شده:‏ ‹”‏پس از این،‏ بازخواهم گشت و خیمهٔ فروافتادهٔ داوود را از نو برپا خواهم داشت؛‏ ویرانه‌هایش را دیگر بار بنا خواهم کرد،‏ و آن را مرمّت خواهم نمود،‏ تا باقی افراد بشر جملگی خداوند را بطلبند،‏ همهٔ غیریهودیانی که نام من بر آنهاست.‏ چنین می‌گوید خداوندی که اینها را به انجام می‌رساند،‏ اموری را که از دیرباز معلوم بوده است.‏“‏›»—‏اعما ۱۵:‏۱۳-‏۱۸‏.‏

^۲ با سقوط صِدِقیّای پادشاه از تخت سلطنت،‏ «خیمهٔ داود» یا خانوادهٔ سلطنتی فرو افتاد.‏ (‏عا ۹:‏۱۱‏)‏ با این حال،‏ این ‹خیمه› دوباره در عیسای پادشاه که از نسل داود بود برپا شد.‏ (‏حز ۲۱:‏۲۷؛‏ اعما ۲:‏۲۹-‏۳۶‏)‏ همان گونه که یعقوب در آن جلسهٔ تاریخی نشان داد،‏ نبوّت عاموس با جمع‌آوری وارثان پادشاهی خدا از یهودیان و غیریهودیان تحقق می‌یافت.‏ امروزه باقی‌ماندهٔ مسح‌شدگان و میلیون‌ها ‹گوسفند دیگر› عیسی نیز حقایق کتاب مقدّس را در اتحاد اعلام می‌کنند.‏—‏یو ۱۰:‏۱۶‏.‏

یهودیان به اسارت برده شدند

۳،‏ ۴.‏ قوم یَهُوَه چگونه در بابل از لحاظ روحانی محفوظ ماندند؟‏

^۳ وقتی یهودیان به بابل به اسارت برده شدند،‏ کاملاً واضح بود که «خیمهٔ داود» افتاده است.‏ از آنجایی که دین کاذب،‏ بابل را فرا گرفته بود،‏ قوم خدا طی ۷۰ سال اسارت یعنی از سال‌های ۶۰۷ ق.‏م.‏ تا ۵۳۷ ق.‏م.‏ چگونه از لحاظ روحانی دوام آورد؟‏ به همان شکل که قوم یَهُوَه امروزه در دنیای تحت کنترل شیطان دوام آورده است.‏ (‏۱یو ۵:‏۱۹‏)‏ میراث روحانی غنی به خادمان یَهُوَه کمک کرده است وفادار بمانند.‏

^۴ بخشی از میراث ما کتاب مقدّس است.‏ درست است که یهودیانِ اسیر در بابل،‏ مجموعهٔ کامل کلام خدا را در اختیار نداشتند،‏ اما از شریعت موسوی و ده فرمان شناخت داشتند.‏ همچنین می‌توانستند بسیاری از امثال و «سرودهای صهیون را» به یاد آورند.‏ به علاوه،‏ با شرح حال خادمان اولیهٔ یَهُوَه آشنا بودند.‏ بلی آن اسرا وقتی صهیون را به یاد می‌آوردند می‌گریستند چرا که یَهُوَه را فراموش نکرده بودند.‏ ‏(‏مزمور ۱۳۷:‏۱-‏۶ خوانده شود.‏‏)‏ آنان بدین شکل از لحاظ روحانی در بابل که مرکز عقاید و اعمال کاذب بود محفوظ ماندند.‏

تثلیث عقیده‌ای جدید نیست

۵.‏ بابلیان و مصریان باستان به چه خدایان سه‌گانه‌ای اعتقاد داشتند؟‏

^۵ خدای سه‌گانه یا تثلیث یکی از عقاید اصلی در پرستش بابلیان بود.‏ یکی از خدایان سه‌گانه در بابل ترکیبی بود از سین (‏خدای ماه)‏،‏ شَمَش (‏خدای خورشید)‏ و عِشتَر (‏الٰههٔ باروری و جنگ)‏.‏ در مصر باستان تصوّر می‌شد که هر خدایی با الٰهه‌ای ازدواج کرده و از آنان پسری متولّد شده است و با هم «خدای سه‌گانه را تشکیل می‌دهند.‏ به علاوه،‏ پدر [در این خدای سه‌گانه] همیشه سر نبود بلکه نقش زوجهٔ الٰهه را داشت؛‏ در حالی که الوهیّت و مقام در دست الٰهه باقی می‌ماند.‏» (‏«دایرة‌المعارف جدید میتولوژی لاروس،‏» انگلیسی)‏ یکی از خدایان سه‌گانهٔ مصریان متشکل از خدای اوزیریس،‏ الٰههٔ ایزیس و پسرشان هوروس بود.‏

۶.‏ تثلیث را چگونه تعریف می‌کنید و ما چگونه از این تعلیم غلط محفوظ مانده‌ایم؟‏

^۶ جهان مسیحیت نیز تثلیث یا همان خدای سه‌گانه را به مردم تعلیم می‌دهد.‏ کشیشان تعلیم می‌دهند که پدر،‏ پسر و روح‌القدس یک خداست.‏ اما چنین سخنی اهانت به یَهُوَه است،‏ حاکم و سلطان عالم؛‏ در واقع آنان تعلیم می‌دهند که یَهُوَه یک‌سوم خدای سه‌گانه است.‏ قوم یَهُوَه از چنین عقاید اشتباهی محفوظ مانده‌اند چرا که با کلام الهامی خدا موافقند که می‌گوید:‏ «ای اسرائیل بشنو،‏ یَهُوَه،‏ خدای ما،‏ یَهُوَه واحد است.‏» (‏تث ۶:‏۴‏)‏ عیسی خود این آیه را نقل‌قول کرد و مسیحیان حقیقی به این سخن ایمان دارند.‏—‏مرق ۱۲:‏۲۹‏.‏

۷.‏ چرا کسی که به تثلیث معتقد است نمی‌تواند به نشان وقفش به یَهُوَه تعمید گیرد؟‏

^۷ عقیدهٔ تثلیث حتی با فرمان عیسی به پیروانش مغایرت دارد.‏ او گفت:‏ «همهٔ قومها را شاگرد سازید و ایشان را به نام پدر،‏ پسر و روح‌القدس تعمید دهید.‏» (‏مت ۲۸:‏۱۹‏)‏ کسی که می‌خواهد شاهد یَهُوَه شود و تعمید یابد باید برتری پدر یعنی یَهُوَه را و مقام و اختیارات پسر یعنی عیسی را تشخیص دهد.‏ داوطلب تعمید همچنین باید اعتقاد داشته باشد که روح‌القدس نیروی فعال خداست،‏ نه بخشی از تثلیث.‏ (‏پیدا ۱:‏۲‏)‏ کسی که به تثلیث اعتقاد داشته باشد نمی‌تواند خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده،‏ تعمید گیرد.‏ بسیار سپاسگزاریم که میراث روحانی،‏ ما را از این عقیدهٔ شرم‌آور محفوظ داشته است!‏

فالگیری و جادوگری

۸.‏ بابلیان چه تصوّری نسبت به خدایان و دیوها داشتند؟‏

^۸ تعالیم ادیان بابلیان پر از عقاید دروغ دربارهٔ خدایان چندگانه،‏ دیوها و سحر و نیروهای اسرارآمیز بود.‏ در «دایرة‌المعارف بین‌المللی و مستند کتاب مقدّس» انگلیسی آمده است:‏ «در کنار خدایان مهم دین [بابل] دیوها بودند که قدرت داشتند بدن و ذهن انسان را به بیماری‌های گوناگون مبتلا سازند.‏ بخش بزرگی از دین آنان مختص به کشمکش با دیوها بود و آنان هر جا برای کمک در برابر دیوها دعا می‌کردند.‏»‏

۹.‏ الف)‏ بسیاری از یهودیان طی اسارت در بابل و بعد از رهایی از آن در دام چه عقایدی افتادند؟‏ ب)‏ چگونه از خطر درگیری با دیوها در امان می‌باشیم؟‏

^۹ بسیاری از یهودیان طی اسارت بابل و بعد از رهایی از آن در دام چنین عقایدی افتادند.‏ با نفوذ فلسفهٔ یونانی،‏ بسیاری از یهودیان این عقیده را پذیرفتند که دیوها می‌توانند بر زندگی انسان‌ها تأثیر بد یا خوب داشته باشند.‏ میراث روحانی،‏ ما را از خطر درگیری با دیوها محفوظ داشته است زیرا می‌دانیم که خدا اعمال سحر و جادو و هر گونه ارتباط با دیوها را محکوم کرده است.‏ (‏اشع ۴۷:‏۱،‏ ۱۲-‏۱۵‏)‏ به علاوه،‏ کلام خدا به ما می‌گوید از هر عملی که با ارواح و دیوها در ارتباط است اجتناب کنیم.‏—‏تثنیه ۱۸:‏۱۰-‏۱۲؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۸ خوانده شود.‏

۱۰.‏ در مورد اعمال و عقاید بابل عظیم چه می‌توان گفت؟‏

^۱۰ نه تنها بابلیان بلکه حامیان امپراتوری جهانی دین کاذب که بابل عظیم نامیده شده است نیز دست به اعمالی می‌زنند که با دیوها در ارتباط است.‏ (‏مکا ۱۸:‏۲۱-‏۲۴‏)‏ در «فرهنگ تفسیری کتاب مقدّس» آمده است:‏ «بابل [عظیم] بیش از یک امپراتوری یا فرهنگ را در بر دارد.‏ واژهٔ بابل عظیم در واقع نشانگر بُعد تسلّط آن در بت‌پرستی است،‏ نه محدودهٔ جغرافیایی یا تاریخی آن.‏» (‏جلد اول،‏ ص ۳۳۸،‏ انگلیسی)‏ بلی،‏ بابل عظیم به دلیل ارتباط با دیوها،‏ بت‌پرستی و دیگر گناهانش به زودی نابود می‌شود.‏—‏مکاشفه ۱۸:‏۱-‏۵ خوانده شود.‏

۱۱.‏ در رابطه با ارتباط با ارواح و سحر و جادو چه هشداری به ما داده شده است؟‏

^۱۱ یَهُوَه می‌گوید:‏ «فالگیری و جادوگری نکنید.‏» (‏لاو ۱۹:‏۲۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ فالگیری و جادوگری اعمالی است که بسیاری از مردم در قرن ۱۹ میلادی به آن دست می‌زدند.‏ از این رو،‏ در مجلّهٔ برج دیده‌بانی صهیون مه ۱۸۸۵ چنین آمده بود:‏ «این که مردگان در عالم یا وضعیتی دیگر به حیات خود ادامه می‌دهند اعتقادی جدید نیست.‏ این اعتقاد از تعالیم ادیان باستان است و تمام اسطوره‌ها یا افسانه‌ها از آن ریشه می‌گیرد.‏» در ادامهٔ این مقاله آمده است که عقیدهٔ کاذب ارتباط با مردگان «سبب شده است دیوها هویت خود را مخفی کنند.‏ آنان موفق شده‌اند انسان‌ها را به راحتی فریب دهند و وانمود کنند که ارواح مردگان هستند.‏ آنان شریرانه این روش را به کار می‌گیرند و موفق شده‌اند بر فکر و اعمال انسان‌ها نفوذ داشته باشند.‏» در یکی از اولین کتابچه‌های شاگردان کتاب مقدّس به نام «آنچه کتاب مقدّس در مورد سحر و جادو می‌گوید»‏a مانند نشریات اخیر هشدارهایی مشابه داده شد.‏

آیا مردگان در عالمی دیگر به سر می‌برند؟‏

۱۲.‏ سلیمان تحت الهام در مورد وضعیت مردگان چه نوشت؟‏

^۱۲ «همهٔ آنان که حقیقت را شناخته‌اند» می‌دانند که مردگان زجر و عذاب نمی‌کشند.‏ (‏۲یو ۱‏)‏ سلیمان نوشت:‏ «سگ زنده از شیر مرده بهتر است.‏ زآنرو که زندگان می‌دانند که باید بمیرند،‏ اما مردگان هیچ نمی‌دانند .‏ .‏ .‏ هر چه دستت به جهت عمل نمودن بیابد،‏ همان را با توانایی خود به عمل آور چونکه در عالَم اموات که به آن می‌روی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است.‏»—‏جا ۹:‏۴،‏ ۵،‏ ۱۰‏.‏

۱۳.‏ عقاید دینی و فرهنگی یونان چه تأثیری بر یهودیان گذاشت؟‏

^۱۳ کتاب مقدّس وضعیت مردگان را برای یهودیان شرح داده بود.‏ وقتی سرزمین‌های تحت کنترل یونان بین ژنرال‌های اسکندر کبیر تقسیم شد آن حاکمان یونانی برای متحد ساختن یهودا با سوریه تلاش کردند عقاید دینی و فرهنگی یونان را در میان یهودیان رواج دهند.‏ در نتیجه یهودیان تعلیماتی کاذب را پذیرفتند،‏ از قبیل فناناپذیری روح انسان و عذاب در جهان زیرین.‏ یونانیان اولین کسانی نبودند که به عقیدهٔ عذاب روح مردگان اعتقاد داشتند.‏ در کتاب انگلیسی به نام «دین بابل و آشور» آمده است که بابلیان اعتقاد داشتند خدایان و دیوهای پرقدرت و بی‌رحم در جهان خوفناک زیرین بر مردگان تسلّط دارند.‏ بلی،‏ بابلیان به فناناپذیری روح انسان اعتقاد داشتند.‏

۱۴.‏ ایّوب و ابراهیم در بارهٔ مرگ و رستاخیز چه می‌دانستند؟‏

^۱۴ ایّوب صالح و درستکار کتاب مقدّس را نداشت اما می‌دانست که مردگان در چه وضعیتی می‌باشند.‏ ایّوب همچنین درک کرده بود که یَهُوَه خدای مهربان مشتاق است که او را پس از مرگ رستاخیز دهد.‏ (‏ایو ۱۴:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ ابراهیم نیز به رستاخیز ایمان داشت.‏ ‏(‏عبرانیان ۱۱:‏۱۷-‏۱۹ خوانده شود.‏‏)‏ ایّوب و ابراهیم به هیچ وجه به فناناپذیری روح اعتقاد نداشتند چرا که شخص فناناپذیر نیازی به رستاخیز ندارد.‏ مطمئناً روح خدا به ایّوب و ابراهیم کمک کرد که وضعیت مردگان را درک کنند و به رستاخیز ایمان ورزند.‏ این حقایق نیز بخشی از میراث روحانی ماست.‏

فدیه یا «بهای رهایی» ضروری است

۱۵،‏ ۱۶.‏ چگونه از گناه و مرگ رها شده‌ایم؟‏

^۱۵ بسیار سپاسگزاریم که خدا بر ما آشکار ساخته است چگونه ما را از چنگال گناه و مرگ موروثی رهایی می‌دهد.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ ما می‌دانیم که عیسی «نیامد تا خدمتش کنند،‏ بلکه آمد تا خدمت کند و جانش را چون بهای رهایی به جای بسیاری بدهد.‏» (‏مرق ۱۰:‏۴۵‏)‏ جای شکرگزاری است که عیسی مسیح ‏«بهای رهایی» را با فدیهٔ خود پرداخته است!‏—‏روم ۳:‏۲۲-‏۲۴‏.‏

^۱۶ در قرن اول،‏ یهودیان و غیریهودیان لازم بود از گناهانشان توبه کنند و به فدیهٔ قربانی عیسی مسیح ایمان ورزند.‏ در غیر این صورت گناهانشان بخشیده نمی‌شد.‏ امروزه نیز چنین است.‏ (‏یو ۳:‏۱۶،‏ ۳۶‏)‏ اگر شخصی به عقاید کاذب مانند تثلیث و فناناپذیری روح بچسبد نمی‌تواند از فدیهٔ قربانی مسیح فایده برد.‏ اما ما حقیقت را در مورد عیسی،‏ عزیز خدا می‌دانیم «که در او از رهایی،‏ یعنی از آمرزش گناهان برخورداریم.‏» به همین دلیل از فدیه فایده می‌بریم.‏—‏کول ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

همواره یَهُوَه را خدمت کنید

۱۷،‏ ۱۸.‏ از کجا می‌توانیم اطلاعاتی مفید در بارهٔ تاریخ‌مان بیابیم و چگونه می‌توانیم از آن فایده ببریم؟‏

^۱۷ میراث روحانی ما امروزه شامل تعالیم دیگر کتاب مقدّس،‏ تجربیات خواهران و برادرانمان و برکات روحانی و مادی است.‏ ده‌ها سال است که در مجلّات ما گزارشات هیجان‌انگیز فعالیت‌هایمان در سراسر زمین و زندگی‌نامه‌های هم‌ایمانان به چاپ رسیده است.‏ در این زمینه اطلاعات بیشتری در نشریاتی مانند «سالنامه‌ها،‏» کتاب «شاهدان یَهُوَه—‏اعلام‌کنندگان ملکوت خدا،‏» و فیلم‌های «ایمان شاهدان یَهُوَه در عمل،‏ قسمت اول و دوم» به زبان‌های بسیار موجود است.‏

^۱۸ درست همان طور که قوم اسرائیل از یادآوری رهایی از مصر فایده برد،‏ ما نیز از بررسی تاریخ شاهدان یَهُوَه فایده می‌بریم.‏ (‏خرو ۱۲:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ وقتی موسی سالخورده شد در بارهٔ اعمال خارق‌العادهٔ خدا شهادت داد و اسرائیلیان را چنین ترغیب کرد:‏ «ایّام قدیم را به یاد آور؛‏ در سال‌های دهر به دهر تأمّل نما.‏ از پدر خود بپرس تا تو را آگاه سازد،‏ و از مشایخ خویش تا تو را اطلاع دهند.‏» (‏تث ۳۲:‏۷‏)‏ ما که ‹قوم یَهُوَه و گوسفندان مرتع› او هستیم،‏ با شادی او را ستایش و اعمال خارق‌العاده‌اش را اعلام می‌کنیم.‏ (‏مز ۷۹:‏۱۳‏)‏ به علاوه،‏ با مطالعهٔ تاریخ قوم خدا می‌توانیم از آن درس بگیریم و به خدمت خود ادامه دهیم.‏

۱۹.‏ از آنجایی که در نور روحانی گام برمی‌داریم چه باید کنیم؟‏

^۱۹ خدا را شکر می‌کنیم که در تاریکی تعالیم کاذب حیران و سرگردان نیستیم بلکه در نور روحانی خدا گام برمی‌داریم.‏ (‏امث ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ پس بیایید کلام خدا را با سعی و تلاش مطالعه کنیم و حقایق آن را با غیرت به مردم اعلام نماییم.‏ ما نیز همچون مزمورنویس سلطان عالم،‏ یَهُوَه را چنین می‌سراییم:‏ «از عدالت تو و بس خبر خواهم داد.‏ ای خدا از طفولیتم مرا تعلیم داده‌ای و تا الآن،‏ عجایب تو را اعلان کرده‌ام.‏ پس ای خدا،‏ مرا تا زمان پیری و سفیدمویی نیز ترک مکن،‏ تا این طبقه را از بازوی تو خبر دهم و جمیع آیندگان را از تواناییِ تو.‏»—‏مز ۷۱:‏۱۶-‏۱۸‏.‏

۲۰.‏ دو موضوع عالمگیر چیست و در این رابطه به چه کاری مصممید؟‏

^۲۰ ما قوم وقف‌شدهٔ یَهُوَه از دو موضوعِ حق حاکمیت خدا و پای‌بندی بشر به او آگاهیم.‏ بلی،‏ ما این حقیقت را اعلام می‌کنیم که یَهُوَه سلطان عالم است و شایستهٔ است با تمام دل از او اطاعت کنیم.‏ (‏مکا ۴:‏۱۱‏)‏ همچنین خبر خوش را با کمک روح خدا به مردم اعلام می‌کنیم،‏ شکسته‌دلان را التیام می‌بخشیم و ماتمیان را تسلّی می‌دهیم.‏ (‏اشع ۶۱:‏۱،‏ ۲‏)‏ شیطان تمام تلاش خود را می‌کند تا بر قوم خدا و همهٔ انسان‌ها تسلّط یابد.‏ اما میراث روحانی به ما کمک می‌کند به یَهُوَه سلطان عالم وفادار بمانیم و او را تا ابد بستاییم.‏—‏مزمور ۲۶:‏۱۱؛‏ ۸۶:‏۱۲ خوانده شود.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۸]‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۱]‏

چگونه از عقاید کاذب محفوظ مانده‌ایم؟‏

‏«ای اسرائیل بشنو،‏ یَهُوَه،‏ خدای ما،‏ یَهُوَه واحد است.‏»—‏تث ۶:‏۴

‏«فالگیری و جادوگری نکنید.‏» —‏لاو ۱۹:‏۲۶‏،‏ تفس.‏

‏«مردگان هیچ نمی‌دانند.‏» —‏جا ۹:‏۵،‏ ۱۰

‏[تصویر]‏

‏[تصویر]‏

‏[تصویر]‏