Uns dous anos despois de que os babilonios destruísen Xerusalén, o rei Nabucodonosor de Babilonia tivo un soño que o asustou moito no que viu unha estatua enorme. E ameazou con matar tódolos homes sabios, incluído Daniel, se non lle dicían o que soñara e tamén o seu significado (Dan. 2:3-5). Este fiel servo de Deus tivo que actuar moi rápido para evitar que moita xente morrese. Así que “acudiu onda o rei e suplicoulle que lle concedese un prazo para lle dar a coñece-la interpretación” (Dan. 2:16). Daniel demostrou ser moi valente e ter moita fe. Por que? A Biblia non di que el interpretase ningún soño antes. De feito, o relato di que lles pediu ós seus compañeiros “que implorasen misericordia do Deus do ceo para que lles revelase aquel segredo” (Dan. 2:18). Xehová contestou as súas oracións. Coa súa axuda, Daniel interpretou aquel soño e salvou tanto a súa vida coma a dos seus amigos. w23.08 páx. 2 par. 4

Pensa nos beneficios de ser paciente. Se somos pacientes seremos máis felices e estaremos máis tranquilos, e iso mellorará a nosa saúde mental e física. Tamén fará que nos levemos mellor cos demais e que a nosa congregación estea máis unida. Se non nos enfadamos rapidamente cando alguén nos provoca, contribuiremos a que o problema non vaia a peor (Sal. 37:8; Prov. 14:29). Pero, sobre todo, estaremos imitando o noso Pai celestial e acercándonos aínda máis a el. A paciencia é unha calidade moi atraente e que nos beneficia moito. Aínda que non sempre nos resulta fácil demostrala, coa axuda de Xehová podemos seguir mellorando. E, mentres esperamos con paciencia polo novo mundo, podemos estar seguros de que “os ollos do Señor miran polos seus fieis, polos que esperan na súa misericordia” (Sal. 33:18). Polo tanto, esteamos decididos a seguir demostrando paciencia. w23.08 páx. 22 par. 7; páx. 25 pars. 16, 17

Santiago indicou que poida que un home diga que ten fe, pero que demostran as súas obras? (Sant. 2:1-5, 9) Tamén falou dunha persoa que ve que un irmán necesita roupa e comida pero non lle axuda. Aínda que esa persoa diga que ten fe, non o demostra con feitos, polo tanto esa fe é inútil (Sant. 2:14-16). Santiago mencionou a Rahab como un exemplo de alguén que demostra cos seus actos a fe que ten (Sant. 2:25, 26). Ela escoitara falar de Xehová e dérase conta de que os israelitas tiñan o seu apoio (Xos. 2:9-11). Demostrou a súa fe con obras, xa que protexeu a dous espías israelitas cando estaban en perigo. Como resultado, esta muller imperfecta que ademais non era israelita foi declarada xusta, igual que fora Abrahán. O seu exemplo destaca a importancia de que a nosa fe quede demostrada polas nosas accións. w23.12 páx. 5 pars. 12, 13