Ուրախությամբ միաբանված՝ Եհովայի և նրա Որդու հետ
Տարվա ամենակարևոր իրադարձությունը տեղի կունենա մարտի 28–ին
1 2002 թ. մարտի 28–ին՝ մայրամուտից հետո, Տերունական ընթրիքը նշելով՝ մենք ցույց ենք տալիս, որ ուրախությամբ միաբանված ենք Եհովա Աստծո և Հիսուս Քրիստոսի հետ։ Այս շատ կարևոր իրադարձության ժամանակ օծյալ քրիստոնյաների մնացորդը կվայելի այն հատուկ «հաղորդակցությունը», որ ունի Թագավորության մյուս ժառանգակիցների, Հոր և նրա Որդու հետ (Ա Յովհ. 1։3; Եփես. 1։11, 12)։ «Այլ ոչխարներից» միլիոնավոր անհատներ առիթ կունենան խորհրդածելու Եհովայի և նրա Որդու հետ միաբանված լինելու, նրանց հետ մեկ սրտով ու մեկ մտքով Աստծո գործը կատարելու իրենց ունեցած առանձնաշնորհման շուրջ (Յովհ. 10։16)։
2 Գործել միասին՝ մտերիմ փոխհարաբերության մեջ։ Եհովան ու Հիսուսը միշտ ուրախությամբ միաբանված են եղել։ Դեռ մինչև մարդուն արարելը միլիարդավոր տարիներ նրանք սերտ հաղորդակցության մեջ են եղել (Միք. 5։2)։ Այսպիսով՝ նրանց միջև մտերմության ամուր կապեր են հաստատվել։ Հանդես գալով որպես անձնավորված իմաստություն՝ այս առաջնեկ Որդին իր նախամարդկային գոյության մասին կարող էր ասել. «Նորա [Եհովայի] ուրախութիւնն էի ամեն օր՝ զուարճանալով նորա առաջին ամեն ժամանակ» (Առակ. 8։30)։ Սիրո Աղբյուրի հետ անթիվ տարիների մտերմությունը խոր ազդեցություն է թողել Աստծո Որդու վրա (Ա Յովհ. 4։8)։
3 Քանի որ մարդկությունը մեղքերի թողության կարիք ուներ, Եհովան ընտրեց իր միածին Որդուն, որն առանձնահատուկ սեր էր տածում մարդկանց հանդեպ՝ իր կյանքը տալու որպես քավիչ զոհաբերություն, որի հիման վրա էլ հաստատված է մեր միակ հույսը (Առակ. 8։31)։ Ինչպես Եհովան ու իր Որդին են միաբանված միևնույն նպատակն իրագործելու մեջ, այնպես էլ մենք սիրո ամուր կապերով միաբանված ենք մեկս մյուսի, ինչպես նաև նրանց հետ՝ ուրախությամբ կատարելով Աստծո կամքը։
4 Ցույց տանք մեր անկեղծ գնահատանքը։ Հիշատակի երեկոյին ներկա լինելով և ուշադիր լսելով՝ ցույց կտանք մեր անկեղծ գնահատանքը Եհովայի՝ մեր հանդեպ դրսևորած սիրո և նրա Որդու զոհաբերության համար։ Այնտեղ հատկապես կխոսվի Հիսուսի սիրո օրինակի մասին, թե ինչպես նա մինչև մահ հավատարիմ մնաց՝ տալով փրկանքը, նրա ունեցած իշխանության մասին՝ որպես Աստծո կողմից հաստատված Թագավորության Թագավորի, ինչպես նաև այն օրհնությունների մասին, որոնք կբերի այդ Թագավորությունը մարդկության համար։ Նաև հիշեցում կտրվի շարունակ հավատ դրսևորելու և որպես ‘ճշմարտության գործակիցներ’ Եհովայի կամքը եռանդորեն կատարելու անհրաժեշտության մասին (Գ Յովհ. 8; Յակ. 2։17)։
5 Օգնենք ուրիշներին մեզ միանալ։ Երեցների խորհուրդը պետք է ջանքեր գործադրի՝ քաջալերելու իրենց ժողովի տարածքի բոլոր ոչ ակտիվ դարձած Վկաներին ներկա լինել Քրիստոսի մահվան Հիշատակի երեկոյին (Մատթ. 18։12, 13)։ Խորհուրդ է տրվում նշել այն մարդկանց անունները, որոնց հարկավոր է այցելել, որպեսզի ոչ ոք ուշադրությունից դուրս չմնա, և յուրաքանչյուրն անհատապես հրավիրվի։
6 Ճանաչո՞ւմ եք ուրիշ այնպիսի մարդկանց, ում կարելի է հրավիրել Հիշատակի երեկոյին։ Օգնեք նրանց հասկանալ այս իրադարձության նշանակությունը։ Սրտանց հրավիրեք նրանց՝ այնպես, որ նրանք զգան, որ իրենց ներկայությունը ցանկալի է այնտեղ։ Եկեք ոչ մի առիթ բաց չթողնենք՝ տարվա այս ամենակարևոր իրադարձությանը հրավիրելու Աստվածաշունչն ուսումնասիրող և հետաքրքրվող բոլոր մարդկանց, այդ թվում նաև մեր ընտանիքի անդամներին ու ծանոթներին։ Փրկանքի օգուտները մատչելի են ցանկացած անհատի, ով ստանում է «Յիսուս Քրիստոսի գերազանց գիտութ[յունը]» (Փիլիպ. 3։8)։ Նրանք, ովքեր հավատ են ընծայում Քրիստոսի զոհաբերությանը, կարող են հավիտենական կյանքի հաստատուն հույսն ունենալ (Յովհ. 3։16)։
7 Երբեք մի թերագնահատեք այն ազդեցությունը, որ կարող է թողնել Հիշատակի երեկոն անկեղծ մարդկանց վրա։ Երկու տարի առաջ Պապուա Նոր Գվինեայում 11 հետաքրքրվող անհատներ նավակով 17 ժամ նավարկեցին փոթորկալից ծովով, որպեսզի ներկա գտնվեին այդ Երեկոյին։ Ինչո՞ւ։ «Մենք ուզում էինք Քրիստոսի Հիշատակի երեկոն տոնել Եհովայի երկրպագուների հետ միասին,— ասացին նրանք,— այնպես որ արժեր այդ ճանապարհն անցնել»։ Ինչպիսի՜ նախանձախնդրություն ցուցաբերեցին այս մարդիկ և ի՜նչ գնահատանք այն բանի հանդեպ, որ միաբանված են Եհովայի, նրա Որդու և քրիստոնեական եղբայրության հետ։
8 Բոլոր հետաքրքրվող մարդկանց Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն առաջարկեք։ Քաջալերեք նրանց կանոնավորաբար հաճախել ժողովի հանդիպումներին և պատմել ուրիշներին այն ճշմարտության մասին, որ սովորում են։ Օգնեք նրանց ‘քայլել լույսի մեջ’ և ‘կատարել ճշմարտությունը’՝ Աստվածաշնչի սկզբունքները իրենց կյանքում կիրառելով (Ա Յովհ. 1։6, 7)։ Օգնեք նաև Եհովայի հետ մտերիմ փոխհարաբերություն զարգացնել և էլ ավելի գնահատել Աստծո կամքը միաբանված կատարելու առանձնաշնորհումը։
9 Իրոք որ մեծ առանձնաշնորհում է «մէ՛կ հոգով» ուրախությամբ միաբանված լինելը, և «որպէս մէ՛կ շունչ պայքար[ելը] Աւետարանի հաւատի համար» (Փիլիպ. 1։27, 28)։ Եկեք սրտի բերկրությամբ սպասենք մարտի 28–ին կայանալիք Հիշատակի երեկոյին, երբ մեր եղբայրությունը մեկտեղ կհավաքվի՝ արտահայտելու իր երախտագիտությունը Եհովայի և նրա Որդու հանդեպ (Ղուկ. 22։19)։