Արցունքներ՝ կաշվե տկի մեջ

ԵՐԻՏԱՍԱՐԴ մի տղամարդ փախստական էր դարձել։ Նա չափազանց ընկճված և հուսալքված վիճակում էր։ Արցունքներն աչքերին՝ աղերսում էր իր Եհովա Աստծուն, որ բարի ու կարեկից լինի իր հանդեպ. «Իմ արտասուքները դիր քո տկի մէջ» (Սաղմոս 56։8)։ Այդ մարդը Դավիթն էր, որը ավելի ուշ դարձավ Իսրայելի թագավորը։ Իսկ ի՞նչ տկի մասին նա հիշատակեց։ Ինչպե՞ս կարող է Աստված դնել մեր արցունքները տկի մեջ։

Դավիթը գիտեր, թե ինչ է կաշվե տիկը։ Դա մի բան էր, որի մեջ կարող էին պահել ջուր, ձեթ, գինի և նույնիսկ կարագ։ Սահարա անապատի քոչվորները, օրինակ՝ տուարեգները, մինչև օրս օգտագործում են տիկեր, որոնք պատրաստված են այծի կամ ոչխարի կաշվից։ Այսպիսի տիկերը կարող են շատ ջուր պարունակել. դա կախված է այն բանից, թե ինչ չափի կենդանուց են պատրաստել այն։ Կաշվե տիկերի մեջ անապատի կիզիչ արևի ջերմության տակ կարող են պահել նաև սառը ջուր։ Հին ժամանակներում այս տիկերը հիմնականում ավանակները կամ ուղտերն էին փոխադրում։ Այսօր դուք կարող եք դրանք տեսնել անհարթ ճանապարհներով անցնող մեքենաների առաջամասերում դրված։

Կաշվե տիկը, որի մասին խոսեց Դավիթը, մեզ համար նույնպես կարող է նշանակություն ունենալ։ Ի՞նչ իմաստով։ Տեսնենք։ Աստվածաշունչը բացատրում է, որ Սատանան այս աշխարհի իշխանն է և «մեծ բարկությամբ է լցված»։ Այդ պատճառով էլ երկրի վրա աղետալի դեպքեր են տեղի ունենում (Հայտնություն 12։12)։ Հետևաբար, Դավթի պես՝ այսօր շատերն են տառապում էմոցիոնալ, մտավոր կամ ֆիզիկական առումով, հատկապես նրանք, ովքեր ջանում են հաճեցնել Աստծուն։ Դո՞ւ էլ ես նույն իրավիճակում։ Այսպիսի հավատարիմ մարդիկ «լաց լինելով», բայց և քաջությամբ՝ միշտ պահում են իրենց անարատությունը (Սաղմոս 126։6)։ Ուստի նրանք կարող են համոզված լինել, որ երկնային Հայրը տեսնում է ոչ միայն իրենց կրած փորձությունները, այլև գիտի, թե ինչ են նրանք զգում այդ փորձությունների ժամանակ։ Եհովան տեսնում է իր ծառաների կրած ցավը, կարեկցում է նրանց, հիշում է, թե ինչ տառապանքներ են կրել, թե ինչպես են արտասվել, և ասես «հավաքում» է նրանց արցունքները կաշվե տկի մեջ։