Օգնություն, որ կարելի է հեշտությամբ ստանալ

¹ Աննա անունով մի քրոջ համար, որի ամուսինը չէր ընդունում իր հավատալիքները, և որը ծանր գրաֆիկով աշխատանք ուներ, դժվար էր կանոնավորաբար հաճախել քրիստոնեական հանդիպումներին, մասնակցել ծառայությանը և ուսումնասիրել Աստծու Խոսքը։ Թեև նա սիրում էր Եհովային, սակայն դարձավ ոչ ակտիվ քարոզիչ։ Բարեբախտաբար, նա ընդունեց հոգատար երեցների ցույց տված հոգևոր օգնությունը։

² Երբ անհատը ընդունում է քրիստոնեական ժողովի կողմից տրվող օգնությունը, ցույց է տալիս, որ ապավինում է Եհովային։ Սիրալիր հոգատարություն ցույց տալու մեջ Հիսուս Քրիստոսին ընդօրինակելով՝ ժողովի երեցները կերպեր են փնտրում, որ քաջալերեն և օգնեն նրանց, ովքեր դժվարություն ունեն հոգևոր գործունեություններին մասնակցելու հարցում (Ա Թեսաղ. 5։14)։ Հաճախ սիրով ասված քաջալերական խոսքը, որը հիմնված է Աստվածաշնչի վրա, կարող է լինել հենց այն, ինչի կարիքը ունի անհատը։ Որոշ ժամանակ հոգևորապես թույլ վիճակում գտնվող անհատներին օգնության ձեռք մեկնելը բոլոր քրիստոնյաների պարտականությունն է, ոչ թե միայն երեցների։ Անշուշտ բոլորս էլ սեփական փորձից գիտենք, թե որքան զորավոր է մտածված խոսքը, որն ասվում է «յարմար ժամանակին» (Առակ. 25։11; Ես. 35։3, 4)։

³ Նախաձեռնություն վերցնենք։ Օգնության կարիք ունեցողների հանդեպ սիրալիր հետաքրքրություն ցույց տալու համար հարկավոր է նախաձեռնություն վերցնել, կարեկից և անկեղծ լինել։ Երբ Հովնաթանը իմացավ, որ Դավիթը ծանր իրավիճակի մեջ է հայտնվել, «վեր կացաւ գնաց անտառը Դաւիթի մօտ, եւ նորա ձեռքը.... զօրացրեց» (Ա Թագ. 23։15, 16)։ Ուրիշներին օգնելիս մեղմ եղիր։ Անկեղծ հոգատարություն արտահայտող խոսքերը լավ արդյունքներ են բերում։ Բացի այդ, ինչպես հստակորեն ցույց տվեց Հիսուսը, հոգևոր եղբորը կամ քրոջը օգնելու համար եռանդուն և նպատակաուղղված ջանքեր են պահանջվում (Ղուկ. 15։4)։ Դիմացինին օգնելու անկեղծ ցանկություն ունենալը կմղի մեզ շարունակել օգնություն ցույց տալ, նույնիսկ եթե անմիջապես փոփոխություն չենք տեսնում։

⁴ Որքա՜ն քաջալերական է նախաձեռնություն վերցնել և ծառայության հրավիրել մյուսներին, օրինակ՝ մեր Գրքի ուսումնասիրության խմբի անդամներին։ Երբ մենք աջակցություն ենք ցույց տալիս Եհովայի ծառաներից որևէ մեկին՝ նրա հետ միասին մասնակցելով ծառայությանը, կարող ենք այդ առիթն օգտագործել խրախուսելու համար նրան, որ ավելին անի ծառայության մեջ։ Այդ ուրախ ժամանակը, որ անցկացնում ենք՝ միասին Եհովային ծառայելով, քաջալերական են հատկապես նրանց համար, ովքեր ցանկանում են վերականգնել իրենց հոգևոր վիճակը։

⁵ Սիրալիր օգնություն։ Նրանք, ովքեր արդեն որոշ ժամանակ չեն մասնակցում քարոզչական գործին կամ չեն հաճախում ժողովի հանդիպումներին, գուցե լրացուցիչ օգնության կարիք ունենան իրենց հավատը ամրացնելու համար։ Գուցե մեծ օգնություն լինի «Երկըրպագիր միակ ճշմարիտ Աստծուն», «Մոտեցիր Եհովային» կամ «Ի՞նչ է սովորեցնում Աստվածաշունչը իրականում» գրքերի օգնությամբ նրանց հետ Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն անցկացնելը։ Քանի որ այդպիսի անհատը մկրտված քրիստոնյա է, ուստի հարկ չկա նրանց հետ երկար ուսումնասիրել։ Ժողովի ծառայողական կոմիտեն պետք է հետևի տեսնելու համար, թե ում կարելի է նման օգնություն ցույց տալ (տե՛ս «Մեր թագավորական ծառայությունը» թերթիկի 1998 թ. նոյեմբերի և 2000 թ. նոյեմբերի համարներում գտնվող «Հարցերի արկղ» հոդվածները)։

⁶ Աննան, որի մասին խոսվեց սկզբում, սիրով ընդունեց երեցների առաջարկը, որ հոգևորապես հասուն մի քույր Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն անցկացնի իր հետ։ Ընդամենը չորս հանդիպում պահանջվեց, որ նա դարձյալ մոտենա Եհովային։ Նա սկսեց կանոնավորաբար հաճախել ժողովի հանդիպումներին և նրա սրտում նորից ցանկություն առաջացավ հանրայնորեն Եհովա Աստծուն փառաբանելու։ Այն հասուն քույրը նրան օգնեց նաև ծառայության մեջ՝ հրավիրելով Աստվածաշնչի ուրիշ ուսումնասիրությունների, մինչև որ նա բավականաչափ քաջություն ձեռք բերեց տնից տուն քարոզելու։ Աննան հենց այդպիսի օգնության կարիք ուներ իր հոգևոր վիճակը վերականգնելու համար։

⁷ Օգնության կարիք ունեցողներին աջակցություն ցույց տալը օրհնություններ է բերում բոլորին։ Երբ անհատին օգնություն է ցույց տրվում, նա մոտենում է Եհովային, ինչն էլ ուրախություն է պատճառում իրեն, և սկսում է մասնակցել կազմակերպության գործունեությանը։ Երեցները ուրախանում են, երբ այդպիսի անհատը առաջադիմում է հոգևորապես (Ղուկ. 15։5, 6)։ Ժողովում տիրում է միասնություն, քանի որ բոլորը սիրալիր հոգատարություն են ցույց տալիս միմյանց հանդեպ (Կող. 3։2–14)։ Իսկապես, մենք հիմնավոր պատճառներ ունենք նմանվելու Եհովային, որը միշտ պատրաստ է օգնության ձեռք մեկնել մեզ (Եփես. 5։1)։

[Հարցեր ուսումնասիրության համար]

1. Ինչպե՞ս կարող է քրիստոնյան հոգևորապես թուլանալ։

2. Ի՞նչ կերպերով կարող են բոլոր քրիստոնյաները ցույց տալ, որ պատրաստ են օգնության ձեռք մեկնել։

3, 4. Ի՞նչ է հարկավոր ուրիշներին օգնելու համար, և ինչպե՞ս կարող ենք անել դա։

5. Որոշ դեպքերում ինչպիսի՞ օգնություն կարող են առաջարկել երեցները։

6. Ինչպե՞ս մի քույր վերականգնեց իր հոգևոր վիճակը։

7. Ի՞նչ օգուտներ է բերում հոգևորապես թույլ անհատներին օգնության ձեռք մեկնելը։