«Սա արեք» Հիշատակի երեկոն նշվելու է ապրիլի 5-ին
1. Ինչո՞ւ է Հիշատակի երեկոն նշելը կարևոր։
1 «Սա արեք ինձ հիշելու համար» (Ղուկ. 22։19)։ Այս խոսքերով՝ Հիսուսը իր հետևորդներին հանձնարարեց նշել իր մահը։ Քանի որ փրկանքը շատ մեծ նշանակություն ունի, քրիստոնյաների համար չկա ավելի կարևոր օր, քան Հիշատակի երեկոն։ Ապրիլի 5-ը մոտենում է, ուստի ինչպե՞ս կարող ենք մեր շնորհակալությունը հայտնել Եհովային (Կող. 3։15)։
2. Ինչպե՞ս կարող ենք մեր սրտերը նախապատրաստել Հիշատակի երեկոյին։
2 Պատրաստվիր։ Սովորաբար մենք նախապատրաստվում ենք մեզ համար կարևոր նշանակություն ունեցող բաներին։ Մենք կարող ենք մեր սրտերը պատրաստել Հիշատակի երեկոյին՝ ընտանիքով քննարկելով Հիսուսի երկրային կյանքի վերջին օրերին տեղի ունեցած դեպքերը և խորհրդածելով դրանց շուրջ (Եզր. 7։10)։ Օրացույցում և «Աստվածաշունչը քննենք ամեն օր» գրքույկում մասամբ տրված են սուրբգրային համարներ, որոնք վերաբերում են այդ օրերին։ Իսկ ամբողջական ցանկը կարող ենք գտնել «Դիտարանի» 2011թ. փետրվարի 1-ի համարում (էջ 23, 24) (այստեղ տրված են նաև համապատասխան գլուխներ «Մեծագույն մարդը» գրքից)։
3. Ուրիշ ինչպե՞ս կարող ենք ցույց տալ մեր երախտագիտությունը Եհովային Հիսուսի քավիչ զոհի համար։
3 Քարոզիր։ Մեր երախտագիտությունը կարող ենք նաև ցույց տալ՝ լիարժեքորեն մասնակցելով ծառայությանը (Ղուկ. 6։45)։ Մարտի 17-ին՝ շաբաթ օրը, մենք կսկսենք մարդկանց Հիշատակի երեկոյին հրավիրելու համաշխարհային քարոզարշավ։ Կարո՞ղ ես գրաֆիկդ այնպես կազմել, որ ավելի շատ մասնակցես ծառայությանը։ Գուցե կարողանաս ենթառահվիրա ծառայել։ Այդ հարցը քննարկիր ընտանիքիդ հետ առաջիկա ընտանեկան երկրպագությանը։
4. Ի՞նչ օգուտներ ենք քաղում՝ ներկա լինելով Հիշատակի երեկոյին։
4 Մենք շատ մեծ օգուտներ ենք քաղում՝ ամեն տարի ներկա լինելով Հիսուսի մահվան Հիշատակի երեկոյին։ Օրինակ՝ մեր ուրախությունը և Աստծու հանդեպ սերը մեծանում է, երբ խորհրդածում ենք, թե որքան առատաձեռն է Եհովան, որ իր միածին Որդուն փրկանք է տվել մեզ համար (Հովհ. 3։16; 1 Հովհ. 4։9, 10)։ Սա մղում է մեզ այլևս չապրելու մեզ համար (2 Կորնթ. 5։14, 15)։ Նաև լցնում է մեզ Եհովային հրապարակավ փառաբանելու ավելի մեծ ցանկությամբ (Սաղ. 102։19–21)։ Մենք՝ Եհովայի երախտապարտ ծառաներս, անհամբեր սպասում ենք ապրիլի 5-ին, որպեսզի «հռչակենք Տիրոջ մահը» (1 Կորնթ. 11։26)։