«Խաղաղություն ունեցեք բոլոր մարդկանց հետ»
1. Սուրբգրային ո՞ր խորհուրդը պետք է կիրառենք, երբ տնետան ժամանակ մարդիկ խիստ են արձագանքում։
1 Եհովայի ծառաները խաղաղասեր են, և մեր քարոզչական ծառայությունը խաղաղ բնույթ է կրում (Ես. 52։7)։ Սակայն երբեմն տնետան ժամանակ հանդիպում ենք մարդկանց, որոնք խիստ են արձագանքում։ Նման դեպքերում ինչպե՞ս կարող ենք խաղաղություն պահպանել (Հռոմ. 12։18)։
2. Ինչո՞ւ է կարևոր ըմբռնողական լինել։
2 Ըմբռնողական եղիր։ Բոլորը չէ, որ խիստ են արձագանքում այն պատճառով, որ դեմ են ճշմարտությանը։ Ոմանք բարկանում են ուրիշ պատճառներով։ Հնարավոր է՝ անհարմար ժամի ենք եկել։ Կամ գուցե նա անձնական խնդիրներ ունի։ Եթե նույնիսկ մեր բերած լուրն է բնակչին զայրացնում, պետք է հիշենք, որ նա, հավանաբար, ապատեղեկացված է (2 Կորնթ. 4։4)։ Եթե ըմբռնողական լինենք, ապա կկարողանանք հանդարտ մնալ և սրտին մոտ չենք ընդունի նրա արձագանքը (Առակ. 19։11)։
3. Ինչպե՞ս կարող ենք հարգանք ցուցաբերել բնակչի հանդեպ։
3 Հարգանք ցուցաբերիր։ Շատերը խոր համոզմունքներ ունեն (2 Կորնթ. 10։4)։ Նրանք իրավունք ունեն մեզ լսելու կամ չլսելու։ Մենք երբեք չպետք է արհամարհանքով վերաբերվենք նրանց հավատալիքներին և չպետք է վերևից նայենք նրանց։ Եթե բնակիչը խնդրում է հեռանալ, մենք պետք է հարգենք նրա խնդրանքը։
4. Ի՞նչ է նշանակում խոսել բարեհամբույր կերպով։
4 Եղիր բարեհամբույր։ Նույնիսկ երբ մեզ վիրավորում են, մենք պետք է լինենք մեղմ և բարեհամբույր (Կող. 4։6; 1 Պետ. 2։23)։ Վիճաբանելու փոխարեն՝ փորձիր ընդհանուր եզրեր գտնել։ Բարեհամբույր կերպով հարցրու, թե ինչու է նա այդպես արձագանքում։ Երբեմն, սակայն, լավ կլինի չփորձել շարունակել զրույցը և հեռանալ, որպեսզի բնակիչը ավելի չզայրանա (Առակ. 9։7; 17։14)։
5. Ի՞նչ օգուտներ է բերում խաղաղարար լինելը ծառայության ժամանակ։
5 Մեր խաղաղ պահվածքը գուցե տպավորի բնակչին, և երբ հաջորդ անգամ Վկաները այցելեն նրան, գուցե լսի նրանց (Հռոմ. 12։20, 21)։ Չի բացառվում, որ մի գեղեցիկ օր նա նույնիսկ դառնա մեր հավատակիցը (Գաղ. 1։13, 14)։ Եթե ինքնատիրապետում դրսևորենք և լինենք խաղաղարար, ապա անկախ նրանից՝ ճշմարտությունը կհետաքրքրի մարդուն, թե ոչ, մենք պատիվ կբերենք Եհովային և կզարդարենք այն լուրը, որ տանում ենք մարդկանց (2 Կորնթ. 6։3)։