Հոգեւորապէս Զօրաւոր Ընտանիքներ՝ Ի՞նչպէս

¹ Քրիստոնեայ ընտանիքներ գովեստի կ’արժանանան, քանի որ ‘իրենց տանը մէջ աստուածպաշտութիւն կը ցուցնեն’։ (Ա. Տիմ. 5։4, ՆԱ) Սակայն, շրջապատուած ըլլալով բազմաթիւ գէշ ազդեցութիւններով, որոնք կրնան մեր հաւատքը տկարացնել, կենսական է որ ընտանիքներ ծանր աշխատին հոգեւորապէս զօրաւոր մնալու համար։ Ասիկա ի՞նչպէս կարելի է իրագործել։

² Քրիստոսանման Գլխաւորութիւն Ի Գործ Դրէք. Ընտանիքներու գլուխներ պէտք է Յիսուս Քրիստոսը ընդօրինակեն իրենց ընտանիքները զօրացնելու պատասխանատուութիւնը կրելու կերպին մէջ։ Իր զոհագործական մահով մեզի հանդէպ իր սէրը ցոյց տալէ զատ, Յիսուս ժողովքը շարունակաբար «կը սնուցանէ ու կը խնամէ»։ (Եփ. 5։25-29) Սիրալիր ծնողներ իր քնքուշ հոգածութեան օրինակին կը հետեւին, օրը օրին հոգալով իրենց ընտանիքին հոգեւոր կարիքները։ Ասիկա կը պարփակէ ամէն շաբաթ ընտանեկան ուսումնասիրութիւն մը վարել, երբ կարելի ըլլայ՝ հոգեւոր ճոխ խօսակցութիւններ ունենալ, եւ երբ խնդիրներ ծագին՝ զանոնք անմիջապէս ձեռք առնել։—Բ. Օր. 6։6, 7

³ Դաշտի Ծառայութեան Մէջ. Ընտանիքի բոլոր անդամները պէտք է գնահատեն թէ Եհովայի ու իր նպատակներուն մասին ուրիշներուն վկայելը, իրենց պաշտամունքին կարեւոր մէկ մասն է։ (Եսայ. 43։10-12) Ո՛վ ծնողներ, եթէ կ’ուզէք որ ձեր զաւակները Եհովայի հաւատարիմ Վկաներ ըլլան, պէտք է շատ կանուխէն սկսիք անոնց սիրտը պատրաստել ծառայութեան համար։ Նկատի առէք պատճառները թէ ինչո՛ւ կարիքը կայ ծառայութեան մէջ անձնուէր ըլլալու եւ ամէն շաբաթ անոր մէջ բաժին բերելու։ (Մատթ. 22։37-39) Ապա անոնց համար կարգադրութիւններ ըրէք, որ ձեր հետ կանոնաւորաբար մասնակցին դաշտի ծառայութեան։

⁴ Քարոզչութեան հանդէպ գնահատութիւն կերտեցէք, ընտանեկան շաբաթական ուսումնասիրութեան ընթացքին ազդու ներկայացում մը պատրաստելու եւ փորձ ընելու համար ժամանակ յատկացնելով։ Ծառայութեան մէջ ձեր զաւակներուն անհատական մարզում տուէք, անոնց օգնելով որ իրենց տարիքին ու կարողութեան համաձայն յառաջդիմեն։ Ծառայութեան մասնակցելէ ետք, խօսակցեցէք թէ ի՛նչպէս անձամբ շօշափեցին Եհովայի բարութիւնը։ Հաւատք զօրացնող փորձառութիւններ պատմեցէք։ Ընտանիքներ ո՛րքան ‘Տէրոջը քաղցր ըլլալուն համը առնեն’, ա՛յնքան Եհովայի մօտիկ պիտի ըլլան, զիրենք զօրացնելով որ ‘ամէն չարութեան’ դէմ դնեն։—Ա. Պետ. 2։1-3

⁵ Ժողովներուն Մէջ. Որքա՜ն սքանչելի բան մըն է, երբ ընտանիքի անդամներ իրարու կ’օգնեն որ կարենան ժողովներուն ներկայ գտնուիլ, մանաւանդ եթէ անոնցմէ մէկը յոգնած, վհատած կամ ջախջախուած կը զգայ։ «Երբ հայրս գործէն տուն կու գայ, յոգնած կ’ըլլայ», ըսաւ պատանուհի քոյր մը։ «Բայց ես իր հետ հաճելի կէտ մը կը բաժնեմ, որ այդ երեկոյ ժողովին մէջ պիտի յիշուի, եւ ասիկա զինք կը քաջալերէ որ երթայ։ Իսկ երբ ե՛ս յոգնած զգամ, ինք զիս կը քաջալերէ որ երթամ»։—Եբր. 10։24, 25

⁶ Միասնաբար Բաներ Ընել. Ընտանիքը պէտք է միասնաբար բաներ ընէ, ինչպէս՝ տան պարտականութիւնները կատարելու մէջ իրարու օգնել։ Նաեւ ժամանակ պէտք է տրամադրուի լաւ ընտրուած զբօսանքի համար։ Զբօսախնճոյքը, քալելով պտըտիլը, խաղեր խաղալը, եւ ազգականներու կամ բարեկամներու այցելելու համար ճամբորդելը, կրնան ուրախ պահեր եւ հաճելի յիշատակներ հայթայթել։—Ժող. 3։4

⁷ Զօրաւոր Քրիստոնեայ ընտանիքներ իրենց հոգեւորականութեան սպառնացող առօրեայ մարտահրաւէրները կը յաղթահարեն։ Եհովայի ա՛լ աւելի մօտենալով, անոնք իր հայթայթած զօրութիւնը կը վայելեն։—Եփ. 6։10