Տունէ Տուն Ծառայենք Առանց Դանդաղելու
1 Վաղեմի Իսրայէլի մէջ, ամէն օր զոհեր կը մատուցուէին։ (Ել. 29։38-42) Զոհի սեղանին կրակը միշտ վառուած կը պահուէր. բարձրացած ծուխը Եհովայի հաճելի եղող «անոյշ հոտ» մըն էր։ (Ել. 29։18) Այսօր, մեզի յորդորանք տրուած է որ «Աստուծոյ օրհնութեան պատարագ մատուցանենք, այսինքն մեր շրթունքներուն պտուղը, որոնք իր անունը կը դաւանին»։ (Եբր. 13։15) Փոխանակ Օրէնքին նկարագրած զոհերը գործածելու, մենք Եհովան կը պաշտենք իր գովութիւնները պատմելով առանց դանդաղելու։—Եսայ. 43։21. Գործք 5։42
2 Յիսուս Քրիստոս, մեծագոյն Վկան որ այս երկրագունդին վրայ ապրած է, մեզի սորվեցուց թէ ինչպէս պէտք է մաքուր պաշտամունք գործադրենք օրհնութեան պատարագներ մատուցանելով։ Ան իր աշակերտներուն սորվեցուց որ իրենց քարոզած պատգամը ստիպողական է։ Ան գիտէր որ մարդոց տուներուն մէջ անոնց հետ անձամբ խօսիլը, ամենէն ազդեցիկ կերպն էր բարի լուրը անոնց հասցնելու։ (Մատթ. 10։7, 12) Ուստի կը նկատենք որ առաքեալները հետեւեցան Աստուծմէ ներշնչուած անոր ուղղութեան որ տունէ տուն քարոզեն։—Գործք 20։20, ՆԱ։
3 Այսօր պարագան տարբեր չէ։ Որպէս Յիսուսի աշակերտներ, ճշմարիտ Քրիստոնեաները իր օրինակին կը հետեւին, բարի լուրը տունէ տուն քարոզելով։ Թէեւ ատոր համար կրնանք քննադատուիլ ու հալածուիլ, միլիոնաւորներ ճշմարտութիւնը սորված են եւ իւրաքանչիւր տարի հարիւր հազարաւոր նոր աշակերտներ կը միանան մեծ բազմութեան շարքերուն, ապացուցանելով թէ ասիկա է Եհովայի կերպը իր կամքը կատարելու։ Ատոր համար է որ մեր ծառայութիւնը կը յարատեւենք։
4 Տունէ Տուն Քարոզելուն Օգուտները. «Աստուծոյ քով աչառութիւն չկայ . . . ոեւէ մարդ որ անկէ կը վախնայ ու արդարութիւն կը գործէ, իրեն ընդունելի է»։ (Գործք 10։34, 35) Մեր թաղամասին մէջ իւրաքանչիւր տուն ուղղակիօրէն երթալը յստակօրէն անաչառութիւն կ’ապացուցանէ, ամէն անհատի պատեհութիւն տալով որ կանոնաւորաբար Թագաւորութեան պատգամը լսէ։ Ետքը, ընդունողները կը ստանան անձնական օժանդակութիւն իրենց անհատական կարիքներուն համաձայն։
5 Գրեթէ բոլոր հրատարակիչները, մէջը ըլլալով պատանիները, տարեցները եւ նոյնիսկ նորեկները, կրնան մասնակցիլ տունէ–տուն գործին։ Այս կերպով ամէն անհատ կրնայ ‘խոստովանիլ փրկուելու համար’։ (Հռովմ. 10։10) Ուրիշներու հետ տունէ–տուն ծառայութեան մասնակցիլը, մեզ սիրոյ ու միութեան մէջ կը բերէ։ Միեւնոյն ժամանակ, առիթ կ’ունենանք մեր տոկալը յայտնաբերելու երբ անտարբերութիւն կամ հակառակութիւն կը դիմագրաւենք։ Այս հանրապէս հաւատք ցուցաբերելը մեզ «տեսարան» մը կը դարձնէ, որ անկեղծ անհատներուն կ’օգնէ որ գիտակցին թէ կազմակերպուած կարգադրութիւն մը ունինք Աստուածաշունչը ուսուցանելու եւ անկէ կրնան օգտուիլ։ (Ա. Կորն. 4։9) Ամէն բան յստակօրէն ցոյց կու տայ թէ Եհովա կ’օրհնէ տունէ–տուն գործը եւ զայն կը գործածէ մեծ բազմութիւնը հաւաքելու իր մաքուր պաշտամունքի «տան» մէջ։—Եսայ. 2։2-4
6 Հիմա պատմութեան մէջ որեւէ ժամանակէ աւելի, մարդիկ կարիք ունին Թագաւորութեան պատգամը լսելու։ Թող շարունակենք տունէ տուն քարոզել առանց դանդաղելու մինչեւ որ Եհովա ըսէ որ բաւարար է։ (Եսայ. 6։11) Այդպէս ընելով, պիտի վարձատրուինք այն ուրախութեամբ որ կու գայ բաժին բերելէն կարեւոր ու օգտակար տունէ–տուն ծառայութեան մէջ, վախճանին այս ժամանակին։—Ա. Կորն. 15։58