Նահանգային Համաժողովները՝ Ուրախութեան Ժամանակ մը

¹ Եհովայի Վկաներու նահանգային համաժողովները մեծ ուրախութեան առիթներ են։ Աւելի քան հարիւր տարիէ ի վեր, այս հաւաքոյթները մեր կազմակերպութեան մէջ տեղի ունեցող յաւելումին նպաստած են։ Պզտիկ սկզբնաւորութիւններէ, մեր համաշխարհային գործին վրայ Եհովայի ճոխ օրհնութիւնը տեսած ենք։ Շիքակոյի մէջ, Իլլինոյ, 1893–ին տեղի ունեցած մեր առաջին համաժողովին, 360 ներկաներէն 70–ը մկրտուեցան, Եհովայի ըրած իրենց նուիրումը խորհրդանշելով։ Անցեալ տարուան «Աստուծոյ Խօսքը Կատարողներ» խորագրով Նահանգային Համաժողովներուն, համայն աշխարհի մէջ ներկաներուն ընդհանուր թիւն էր՝ 9,454,055, իսկ 129,367 անհատներ մկրտուեցան։ Ուրախանալու ի՜նչ հոյակապ պատճառ մը։

² Աստուածաշունչի ժամանակներէն ի վեր, Աստուծոյ ժողովուրդին համախմբումները աչքառու միջոց մը հայթայթած են, Եհովայէ եկած հրահանգներ հաղորդելու համար։ Եզրասի ու Նէեմիայի ժամանակ, ժողովուրդը «առտուընէ մինչեւ կէսօր» Օրէնքին ընթերցումին մտիկ ըրաւ։ (Նէեմ. 8։2, 3) Քանի որ ժողովուրդը այդ առթիւ Օրէնքին մասին աւելի լաւ հասկացողութիւն ձեռք ձգեց, անոնք «մեծ ուրախութիւն» ունեցան։ (Նէեմ. 8։8, 12) Մենք ալ կ’ուրախանանք որ համաժողովները մեզի հոյակապ պատեհութիւն մը կը հայթայթեն, «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ»ին միջոցաւ Եհովայէն լաւ ցուցմունք եւ «ատենին» հոգեւոր սնունդ ստանալու։ (Մատթ. 24։45) Քանի որ Յիսուս ըսաւ թէ մարդ կ’ապրի «այն ամէն խօսքով՝ որ Աստուծոյ բերնէն կ’ելլէ», համաժողովները մեր հոգեւոր բարօրութեան համար կենսական են։—Մատթ. 4։4

³ Ներկայ Գտնուելու Համար կ’Արժէ Ամէն Ջանք Թափել. Բոլորս նպատակակէտ պէտք է դնենք որ այս տարուան «Աստուծոյ Խօսքը Ուսուցանողներ» Նահանգային Համաժողովի բոլոր նիստերուն ներկայ գտնուինք։ Պէտք է ծրագրենք ամէն օր կանուխ հասնիլ եւ մնալ մինչեւ որ փակման աղօթքին «Ամէն» ըսենք։ Ասիկա իրագործելու համար, թերեւս ստիպուինք մեր յայտագիրը փոփոխութեան ենթարկել։ Համաժողովին ներկայ գտնուելու համար մեր գործէն արձակուրդ առնելը կրնայ որոշ դժուարութիւններ յարուցանել։ Հաստատ կեցուածք մը պէտք է առնենք, երբեք բան մը դիպուածի չձգելով։ Եթէ իջեւանի եւ/կամ փոխադրութեան կարիքը ունինք, կանուխէն պէտք է կարգադրութիւններ ընենք։ Մեր թափած ջանքերը ի՛նչ որ ալ ըլլան, ի զուր չեն։

⁴ Եհովայի ժողովուրդը համաժողովի մը ներկայ գտնուելու օրհնութիւնները դրամով չի չափեր։ Նկատի առէք կարգ մը անհատներու օրինակները, որոնք վճռած էին ներկայ գտնուիլ 1958–ին, Նիւ Եորք Սիթիի մէջ տեղի ունեցող Եհովայի Վկաներու Աստուածային Կամքը բնաբանով Միջազգային Համաժողովին։ Եղբայր մը իր շինարարական առեւտուրը երկու շաբթուան համար փակեց, օգնութեան ձեռք տալու եւ այս համաժողովին ներկայ գտնուելու համար։ Վերժինեան Կղզիներէն եղբայր մը երկու հեկտար հողամաս մը ծախեց, որպէսզի վեց անդամներէ բաղկացած իր ամբողջ ընտանիքը կարենար ներկայ գտնուիլ։ Երիտասարդ ամոլ մը իրենց շարժանաւը ծախեցին, որպէսզի կարենային իրենց երեք զաւակներն ալ՝ երկու ամսու նորածինէն մինչեւ եօթը տարեկանը՝ այդ համաժողովին տանիլ։ Քալիֆորնիայէն երեք հարազատ եղբայրներու ըսուեցաւ որ, եթէ իրենց գործերէն բացակայէին, վերադարձին զանոնք պիտի կորսնցնէին։ Սակայն, ասիկա արգելք չհանդիսացաւ որ անոնք այդ անմոռանալի համաժողովին ներկայ գտնուէին։

⁵ Եհովա Մեր Անկեղծ Ջանքերը կը Վարձատրէ. Եհովա իր ժողովուրդին ջանքերը կը տեսնէ եւ կ’օրհնէ։ (Եբր. 6։10) Որպէս օրինակ, 1950–ի Աստուածպետութեան Յաւելումը բնաբանով Համաժողովին, ներկաները մտիկ ըրին «Իրերու Նոր Դրութիւններ» խորագրով պատմական դասախօսութիւնը։ Եղբայր Ֆրետերիք Ֆրանզ բոլորին հետաքրքրութիւնը արթնցուց, հարցնելով. «Այս միջազգային համաժողովի ներկաները ուրախ պիտի ըլլա՞ն գիտնալով, թէ այս գիշեր, հո՛ս, մե՛ր մէջ, նոր երկրին ապագացու իշխաններէն ոմանք ներկայ են»։ Աւելի քան 50 տարի ետք, տակաւին կ’ուրախանանք Սաղմոս 45։16–ի այս բացատրութեամբ։

⁶ Անցեալ տարուան նահանգային համաժողովին ներկայ գտնուելէ ետք, գնահատող ընտանիքի հայր մը հետեւեալը գրեց. «Եղբայրնե՛ր, երբեք պիտի չկարենաք երեւակայել թէ այս համաժողովը մեր կեանքը փրկելու որքա՜ն նպաստեց։ Ընտանեօք քաղաք փոխադրուեցանք գործի պատճառներով, սակայն, մեր հոգեւորականութիւնը սկսաւ երերալ։ . . . Մեր քրիստոնէական պարտականութիւնները անտեսեցինք։ Նոյնիսկ ժողովներու յաճախելէ եւ ծառայութեան մասնակցելէ դադրեցանք։ . . . Այս համաժողովը մեզ վերակենդանացուց, եւ այժմ անգամ մը եւս հոգեւոր նպատակակէտեր կը դնենք եւ զանոնք իրագործելու համար կը կազմակերպուինք»։

⁷ Եհովա մեզի հարկ եղող հոգեւոր սնունդը կը հայթայթէ։ Ան մեր համաժողովներուն ճոխ սեղան մը կը պատրաստէ։ Այս կարգադրութեան հանդէպ մեր գնահատութիւնը պէտք է մեզ կարող դարձնէ ըսելու, ի՛նչ որ Կոռնելիոս ըսաւ երբ Պետրոս առաքեալ իրեն այցելեց. «Հիմա մենք ամէնքս Աստուծոյ առջեւ կեցեր ենք՝ լսելու այն ամէն բաները, որոնք Աստուծմէ հրամայուած են քեզի»։ (Գործք 10։33) Թող որ մեր նպատակակէտը ըլլայ, այս տարուան «Աստուծոյ Խօսքը Ուսուցանողներ» Նահանգային Համաժողովի իւրաքանչիւր նիստին ‘Աստուծոյ առջեւ կենալ’ եւ ուրախանալ։