Հանրային վայրերու մէջ ազդուօրէն վկայենք
1. Առաջին դարու Քրիստոնեաներուն օրինակին հետեւելով, ներկայիս Քրիստոնեաները ի՞նչպէս կը վկայեն հանրային վայրերու մէջ, եւ ի՞նչ արդիւնք ձեռք կը ձգեն։
1 Յիսուս նախկին աշակերտներուն նման, ներկայիս Քրիստոնեաները կը ջանան մարդոց հետ բարի լուրը բաժնել, անոնք ո՛ւր որ ալ գտնուին։ (Գործք 16։13. 17։17. 20։20, 21) Հանրային վայրերու մէջ վկայելու իրենց ջանքերուն շնորհիւ, անոնք հետաքրքրուած անհատներ կը գտնեն, որոնց կարելի չէ հանդիպիլ տունէ տուն ծառայելով։
2. Հանրային վայրերու մէջ քարոզելու ատեն ինչո՞ւ խորատեսութիւն պէտք է գործածենք, եւ ի՞նչպէս կրնանք կարգապահութեան նպաստել։
2 Հանրապէս քարոզելու ատեն խորատեսութիւն կը պահանջուի։ Սովորաբար լաւագոյն կերպն է մեր վրայ ուշադրութիւն չհրաւիրել։ Օրինակ, եթէ մեծ թիւով հրատարակիչներ նոյն շրջանին մէջ վկայեն կամ նոյն հաստատութիւնները այցելեն, մեր ներկայութիւնը կրնայ ոմանք նեղացնել։ Ասիկա մեր գործին արժէքը կը նսեմացնէ եւ մեր ազդուութիւնը կը սահմանափակէ։ Ի՞նչպէս կրնանք ասոր առաջքը առնել։ Կարգ մը ժողովքներ որոնք հանրային վկայութեան բազմաթիւ շրջաններ ունին, զանոնք թաղամասերու բաժնած են։ (Ա. Կորն. 14։40) Ասկէ զատ, կարգապահութեան կը նպաստենք աշխատելով միայն մեր ժողովքին նշանակուած թաղամասին մէջ, բացի եթէ Ժողովքի Ծառայութեան Յանձնախումբը կարգադրած է օգնել այլ ժողովքի մը։—Տես՝ Նոյեմբեր 1998–ի Մեր Թագաւորութեան ծառայութիւնը, էջ 6, պարբ. 18-19։
3. Ոմանք հանրային վայրերու մէջ վկայելու ատեն ո՞ր մօտեցումը գործնական գտած են։
3 Մարդոց մօտենալ. Երբ Յիսուս ջրհորի մը մօտ կնոջ մը հետ խօսեցաւ, ան կէտ մը նշեց, ապա խօսակցութիւնը աստիճանաբար ընդլայնեց, երբ կինը հետաքրքրութիւն ցուցաբերեց։ (Յովհ. 4։7-26) Այս մօտեցումը ներկայիս ալ որոշ պարագաներուն գործնական է։ Հրատարակիչներէն ոմանք օգտակար գտած են որ Թագաւորութեան պատգամը ներկայացնելէ առաջ, քանի մը վայրկեան յատկացնեն բարեւելու եւ անձնական հետաքրքրութիւն ցուցաբերելու։ Ապա անոնք շրջանի մարդիկը հետաքրքրող նիւթի մը կ’ակնարկեն, խօսակցութեան դուռ բանալով։ Երբ անհատներ իրենց մտահոգութիւնները արտայայտեն, անոնք ուշի–ուշով մտիկ կ’ընեն։ Շատ չանցած, անոնց հետ Աստուծոյ Խօսքէն մխիթարական գաղափարներ կը բաժնեն։—Հռովմ. 15։4
4. Ի՞նչպէս կրնանք մեր գտած հետաքրքրութիւնը մշակել։
4 Հետաքրքրութիւնը մշակել. Ամէն անգամ որ դրական խօսակցութիւն մը ունենանք, պէտք է ջանանք կարգադրութիւններ ընել հետաքրքրութիւնը մշակելու համար։ Ի՞նչպէս։ Խօսակցութեան աւարտին կրնաս նոթատետրդ հանել ու ըսել. «Քեզի հետ խօսակցիլը ինծի հաճոյք պատճառեց։ Կրնա՞նք մեր խօսակցութիւնը ուրիշ անգամ շարունակել»։ Կամ կրնաս ըսել. «Կը փափաքիմ որ կարդաս յօդուած մը, որ վստահ եմ թէ պիտի հետաքրքրէ քեզ։ Զայն տո՞ւնդ թէ գործատեղդ բերեմ»։ Կարգ մը հրատարակիչներ պարզապէս կը հարցնեն. «Հեռախօսի ո՞ր թիւով կրնամ քեզի հետ կապ պահել»։ Անոնք յաճախ նպաստաւոր կերպով կ’ընդառաջեն այս հարցումին։
5. Երբ հանրապէս կը վկայենք, ի՞նչ նպատակակէտ պէտք է ունենանք։
5 Առաջին անգամ հանրային վայրի մը մէջ վկայութիւն ստացողներէն շատեր ընդունած են Աստուածաշունչը ուսումնասիրել։ Այս ուսումնասիրութիւնը կարելի է վարել անհատին տան մէջ, ուր որ կ’աշխատի, հանրային պատշաճ վայրի մը մէջ, կամ հեռախօսով։ Թող նպատակակէտ դնենք Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւններ սկսիլ, մինչ հանրային վայրերու մէջ ազդուօրէն կը վկայենք։