Bréfið til Hebrea
2 Þess vegna þurfum við að gefa sérstakan gaum að því sem við höfum heyrt+ svo að við berumst aldrei af leið.+ 2 Fyrst orðið sem englar fluttu+ reyndist áreiðanlegt og refsað var fyrir hvert afbrot og óhlýðni í samræmi við réttlætið,+ 3 hvernig getum við þá komist undan ef við erum kærulaus um svo stórkostlega björgun?+ Drottinn okkar boðaði hana fyrst+ og við fengum hana staðfesta hjá þeim sem hlustuðu á hann. 4 Og Guð vitnaði sjálfur með þeim með táknum, undrum* og ýmsum máttarverkum+ og með því að útbýta heilögum anda að vild sinni.+
5 Hann fól ekki englum að ráða yfir hinum komandi heimi*+ sem við tölum um. 6 En á einum stað segir vottur nokkur: „Hvað er maður að þú minnist hans eða mannssonur að þú takir hann að þér?+ 7 Þú gerðir hann ögn lægri englunum. Þú krýndir hann dýrð og heiðri og settir hann yfir verk handa þinna. 8 Þú lagðir allt undir fætur hans.“+ Með því að leggja allt undir hann+ er ekkert undanskilið sem Guð lagði ekki undir hann.+ Við sjáum þó ekki enn að allt sé lagt undir hann.+ 9 En við sjáum að Jesús, sem var gerður ögn lægri englunum,+ er nú krýndur dýrð og heiðri vegna þess að hann þjáðist og dó.+ Svo er einstakri góðvild Guðs fyrir að þakka að hann dó fyrir alla.+
10 Allt sem er til er Guði til dýrðar og er honum að þakka. Þegar hann ákvað að leiða marga syni til dýrðar+ var viðeigandi að hann fullkomnaði með þjáningum+ höfðingjann sem frelsar þá.+ 11 Sá sem helgar og þeir sem eru helgaðir+ eiga allir sama föður+ og þess vegna skammast hann sín ekki fyrir að kalla þá bræður+ 12 heldur segir: „Ég kunngeri bræðrum mínum nafn þitt, ég syng þér lof í söfnuðinum.“+ 13 Annars staðar segir: „Ég legg traust mitt á hann.“+ Og: „Sjáið! Ég og börnin sem Jehóva* gaf mér.“+
14 Fyrst „börnin“ eru af holdi og blóði varð hann líka hold og blóð+ svo að hann gæti með dauða sínum gert að engu þann sem hefur mátt til að valda dauða,+ það er að segja Djöfulinn,+ 15 og frelsað alla sem hafa verið í þrælkun alla sína ævi af því að þeir óttuðust dauðann.+ 16 Hann kom ekki til að aðstoða engla heldur afkomendur Abrahams.+ 17 Þar af leiðandi þurfti hann að verða eins og „bræður“ sínir að öllu leyti+ til að geta orðið miskunnsamur og trúr æðstiprestur í þjónustu Guðs og fært friðþægingarfórn*+ fyrir syndir fólksins.+ 18 Fyrst hann þjáðist sjálfur þegar hann var reyndur+ er hann fær um að hjálpa þeim sem verða fyrir prófraunum.+