Ngapa Kok Isih Ana Perang?

DOSA

Gusti Allah nyiptakké manungsa sing pertama, Adam lan Hawa, mirip karo Dhèwèké. (Purwaning Dumadi 1:27) Kuwi maksudé manungsa isa niru sifat-sifaté Gusti Allah, misalé seneng rukun lan saling menyayangi. (1 Korintus 14:33; 1 Yohanes 4:8) Tapi Adam lan Hawa ora manut karo Gusti Allah lan nggawé dosa. Akibaté kabèh keturunané dosa lan akhiré mati. (Roma 5:12) Merga nduwé dosa, pikiran lan tingkah lakuné manungsa dadi jahat.—Purwaning Dumadi 6:5; Markus 7:​21, 22.

PAMRÉNTAHAN MANUNGSA

Gusti Allah ora nyiptakké manungsa kanggo mréntah liyané. Ing Alkitab disebutké nèk manungsa bahkan ”ora isa milih dalané dhéwé”. (Yérémia 10:23) Makané pamréntahané manungsa ora isa bener-bener nyingkirké perang lan kejahatan.

SÉTAN LAN HANTU-HANTU

Ing Alkitab disebutké nèk ”donya iki dikuwasani Sétan”. (1 Yohanes 5:19) Sétan si Iblis kuwi tukang matèni. (Yohanes 8:44) Sétan karo hantu-hantu mempengaruhi wong-wong dadi jahat lan akhiré padha perang.—Wahyu 12:​9, 12.