១៤ ពេល​នៅ​តំបន់​កាដេស ម៉ូសេ​បាន​ចាត់​ពួក​អ្នក​នាំ​សារ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រាប់​ស្ដេច​ស្រុក​អេដំ+ថា​៖ ​«​អ៊ីស្រាអែល​ជា​បង​ប្អូន​របស់​លោក+ មាន​សំណូម​ពរ​ដូច​ត​ទៅ​៖ ‹លោក​បាន​ដឹង​ស្រាប់​ហើយ​ថា​ពួក​ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​សព្វ​បែប​យ៉ាង។

១៧ សូម​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​ដើរ​ឆ្លង​កាត់​ស្រុក​របស់​លោក​ផង។ ពួក​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ដើរ​កាត់​ស្រែ​ឬ​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ណា​មួយ​ទេ ហើយ​ក៏​មិន​ផឹក​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​ណា​មួយ​ដែរ។ ពួក​ខ្ញុំ​នឹង​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ស្ដេច* ហើយ​មិន​បែរ​ទៅ​ខាង​ស្ដាំ​ឬ​ខាង​ឆ្វេង​ឡើយ រហូត​ដល់​ពួក​ខ្ញុំ​ឆ្លង​ផុត​ទឹក​ដី​របស់​លោក›​»។+

២១ ពេល​នោះ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ចាត់​ពួក​អ្នក​នាំ​សារ​ឲ្យ​ទៅ​ប្រាប់​ស៊ីហុន​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អាម៉ូរី​ថា​៖+ ២២ ​«​សូម​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​ដើរ​ឆ្លង​កាត់​ស្រុក​របស់​លោក​ផង។ ពួក​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ដើរ​កាត់​ស្រែ​ឬ​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ណា​មួយ​ទេ ហើយ​ក៏​មិន​ផឹក​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​ណា​មួយ​ដែរ។ ពួក​ខ្ញុំ​នឹង​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ស្ដេច* រហូត​ដល់​ពួក​ខ្ញុំ​ឆ្លង​ផុត​ទឹក​ដី​របស់​លោក​»។+