២១ ដូច្នេះ ស្ដេច​ស្រុក​អេដំ​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ឆ្លង​កាត់​ទឹក​ដី​របស់​គាត់​ទេ។ ហេតុ​នេះ បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​បាន​បែរ​ចេញ​ពី​គាត់​ទៅ។+

៨ ដូច្នេះ យើង​បាន​ដើរ​បង្ហួស​ទឹក​ដី​របស់​បង​ប្អូន​យើង គឺ​កូន​ចៅ​របស់​អេសាវ+ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ភ្នំ​សៀ ដោយ​វាង​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​ទៅ​តំបន់​អារ៉ាបា តំបន់​អេឡាត និង​តំបន់​អេស៊ានកេបឺ។+

​«​បន្ទាប់​មក យើង​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​បែរ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ ទៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ម៉ូអាប់​វិញ។+

១៨ កាល​ដែល​ពួក​គេ​ដើរ​កាត់​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ ពួក​គេ​បាន​ដើរ​វាង​ទឹក​ដី​ស្រុក​អេដំ+ និង​ទឹក​ដី​ស្រុក​ម៉ូអាប់។ ពួក​គេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ខាង​កើត​ស្រុក​ម៉ូអាប់+ រួច​បោះ​ជំរំ​ក្នុង​តំបន់​នៃ​ជ្រលង​អើណូន។ ពួក​គេ​មិន​បាន​ចូល​ក្នុង​ទឹក​ដី​របស់​ស្រុក​ម៉ូអាប់​ទេ+ ព្រោះ​ជ្រលង​អើណូន​ជា​ព្រំ​ប្រទល់​ស្រុក​ម៉ូអាប់។