អេសេគាល
២១ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ២ «កូនមនុស្សអើយ! ចូរបែរមុខទៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយប្រកាសទាស់នឹងកន្លែងបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងប្រកាសទំនាយទាស់នឹងស្រុកអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលផង។ ៣ ចូរនិយាយទៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «មើល! ខ្ញុំនឹងប្រឆាំងអ្នករាល់គ្នា។ ខ្ញុំនឹងហូតដាវចេញពីស្រោម+ រួចប្រហារទាំងមនុស្សសុចរិតទាំងមនុស្សទុច្ចរិត។ ៤ ហេតុនេះ ដាវខ្ញុំនឹងនៅក្រៅស្រោមដើម្បីសម្លាប់ទាំងមនុស្សសុចរិតទាំងមនុស្សទុច្ចរិត ពោលគឺមនុស្សទាំងអស់ ចាប់ពីទិសខាងត្បូងរហូតដល់ទិសខាងជើង។ ៥ ពេលនោះ មនុស្សជាតិទាំងឡាយនឹងដឹងថាខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំផ្ទាល់បានហូតដាវចេញពីស្រោម ហើយមិនស៊កចូលទៅវិញទេ»›។+
៦ «ចំណែកអ្នកវិញ ឱកូនមនុស្សអើយ! ចូរដកដង្ហើមធំដោយញាប់ញ័រ គឺដកដង្ហើមធំដោយល្វីងជូរចត់នៅមុខពួកគេចុះ!+ ៧ បើពួកគេសួរអ្នកថា៖ ‹ម្ដេចក៏ដកដង្ហើមធំដូច្នេះ?›។ អ្នកត្រូវនិយាយថា៖ ‹គឺដោយសារខ្ញុំបានឮដំណឹងអាក្រក់មួយ›។ ព្រោះរឿងនោះនឹងកើតឡើងជាមិនខាន ហើយមនុស្សទាំងឡាយនឹងតក់ស្លុត ស្រយុតដៃ បាក់ទឹកចិត្ត ហើយភ័យរហូតដល់លេចនោម។+ ‹រឿងនោះនឹងក្លាយជាការពិតជាក់ជាពុំខាន ហើយនឹងកើតឡើងពិតប្រាកដមែន›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
៨ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ៩ «កូនមនុស្សអើយ! ចូរប្រកាសទំនាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ «ចូរប្រកាសថា៖ ‹មើល! មានដាវមួយ! ដាវនោះ+បានត្រូវសំលៀងយ៉ាងមុត ហើយក៏បានត្រូវខាត់យ៉ាងភ្លឺដែរ។ ១០ ដាវនោះបានត្រូវសំលៀងសម្រាប់ការប្រហារដ៏ធំសម្បើម ហើយវាបានត្រូវខាត់ឲ្យភ្លឺផ្លេកដូចជាពន្លឺផ្លេកបន្ទោរ›»›»។
«តើយើងមិនគួរសប្បាយរីករាយទេឬ?»។
«‹តើដាវនោះ*នឹងមិនទទួលស្គាល់ដំបងរាជ្យរបស់កូនប្រុសខ្ញុំ+ ដូចមិនទទួលស្គាល់ដើមឈើឯទៀតដែរឬ?
១១ «‹គេយកដាវនោះទៅខាត់យ៉ាងរលោង ដើម្បីលើកវាយប្រហារ។ ដាវនោះបានត្រូវខាត់និងសំលៀង រួចប្រគល់ទៅក្នុងដៃអ្នកប្រហារជីវិត។+
១២ «‹កូនមនុស្សអើយ! ចូរទ្រហោយំកាន់ទុក្ខទៅ+ ព្រោះដាវនោះបានមកទាស់នឹងរាស្ត្រខ្ញុំ ហើយក៏ប្រឆាំងនឹងមេដឹកនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែរ។+ ដាវនោះនឹងប្រហារពួកគេទាំងអស់គ្នា។ ដូច្នេះ ចូរទះភ្លៅខ្លួនកាន់ទុក្ខចុះ! ១៣ ព្រោះមានការត្រួតពិនិត្យមួយបានត្រូវធ្វើឡើងហើយ។+ តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងបើដាវនោះមិនទទួលស្គាល់ដំបងរាជ្យ? ទីបំផុត ដំបងនោះនឹងលែងមានទៀត›។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត។
១៤ «ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ! ចូរប្រកាសទំនាយ ហើយទះដៃ រួចនិយាយដដែលៗបីដងថា៖ ‹ដាវអើយ!›។ នោះជាដាវដែលប្រហារជីវិត ជាដាវដែលប្រហារយ៉ាងសម្បើម វាប្រហារពួកគេពីគ្រប់ទិសទី។+ ១៥ ពួកគេនឹងបាក់ទឹកចិត្តព្រោះតែការភ័យខ្លាច+ ហើយពួកគេជាច្រើននឹងដួលនៅឯខ្លោងទ្វារក្រុង។ ខ្ញុំនឹងប្រើដាវនោះប្រហារមនុស្សជាច្រើន។ ដាវនោះនឹងភ្លឺចិញ្ចាចដូចផ្លេកបន្ទោរ ហើយវាបានត្រូវខាត់ឲ្យរលោងសម្រាប់ការវាយប្រហារ។ ១៦ ដាវអើយ! ចូរកាប់ទៅខាងស្ដាំ រួចវាត់ទៅខាងឆ្វេង! ចូរតម្រង់ទៅតាមទិសរបស់មុខដាវទៅ! ១៧ ខ្ញុំក៏នឹងទះដៃដែរ ហើយកំហឹងខ្ញុំក៏ស្ងប់ទៅ។+ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំផ្ទាល់បានចេញវាចាហើយ»។
១៨ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ១៩ «ចំណែកអ្នកវិញ កូនមនុស្សអើយ! ចូរគូសផ្លូវពីរសម្រាប់ដាវរបស់ស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន។ ផ្លូវពីរនោះចេញមកពីស្រុកតែមួយ។ ចូរដាក់បង្គោលសញ្ញាមួយនៅត្រង់ផ្លូវបំបែកទៅក្រុងពីរចុះ។ ២០ អ្នកត្រូវគូសផ្លូវមួយសម្រាប់ឲ្យដាវនោះទៅទាស់នឹងក្រុងរ៉ាបា+របស់ពួកអាំម៉ូន និងផ្លូវមួយទៀតសម្រាប់ឲ្យដាវនោះទៅច្បាំងនឹងក្រុងយេរូសាឡិមដ៏រឹងមាំ+ក្នុងស្រុកយូដា។ ២១ ព្រោះពេលស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនទៅដល់ផ្លូវបំបែក គាត់ទស្សន៍ទាយដោយក្រឡុកបំពង់ព្រួញ ហើយពិនិត្យមើលថ្លើម រួចសុំការណែនាំពីរូបព្រះរបស់គាត់។ ២២ គាត់ប្រើដៃស្ដាំដើម្បីទស្សន៍ទាយ រួចគាត់ដឹងថាគាត់ត្រូវទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីដំឡើងគ្រឿងយន្តសម្រាប់ទម្លាយកំពែងនិងខ្លោងទ្វារ ហើយដើម្បីលើកដីឡើងវាយលុក និងបោះបង្គោលដើម្បីឡោមព័ទ្ធ រួចបញ្ជាទ័ពឲ្យវាយប្រហារ ហើយបន្លឺសំឡេងសម្រាប់ចម្បាំង។+ ២៣ ប៉ុន្តែ តាមមើលទៅការទស្សន៍ទាយនោះគឺមិនត្រឹមត្រូវតាមទស្សនៈអ្នកក្រុងយេរូសាឡិមដែលបានធ្វើសម្បថជាមួយនឹងពួកគេទេ។+ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី គាត់នៅចាំទោសកំហុសរបស់អ្នកក្រុងនោះ ហើយគាត់នឹងចាប់ពួកគេធ្វើជាឈ្លើយ។+
២៤ «ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាបានធ្វើឲ្យគេចាំទោសកំហុសរបស់អ្នករាល់គ្នា ដោយប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនិងអំពើអាក្រក់សព្វបែបយ៉ាងជាចំហ។ ឥឡូវគេចាំពីទង្វើរបស់អ្នកហើយ អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវគេចាប់យកទៅដោយកម្លាំងជាមិនខាន›។
២៥ «ឱមេដឹកនាំអ៊ីស្រាអែលដ៏ទុច្ចរិតនិងដែលរបួសធ្ងន់អើយ! ថ្ងៃរបស់អ្នកបានមកដល់ហើយ+ គឺជាថ្ងៃដែលអ្នកទទួលទោសផ្ដាច់ព្រ័ត្រ។ ២៦ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ចូរដោះឈ្នួតនិងដកមកុដចេញទៅ។+ ព្រោះអ្វីទាំងនេះនឹងមិនដូចពីមុនទេ។+ ចូរតម្កើងអ្នកទន់ទាប+ ហើយបន្ទាបអ្នកខ្ពង់ខ្ពស់។+ ២៧ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមកុដនោះវិនាសហិនហោចខូចបង់ទៅ។ វានឹងលែងជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកណាទៀតហើយ ទាល់តែអ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួលមកដល់+ ទើបខ្ញុំប្រគល់ដល់គាត់›។+
២៨ «កូនមនុស្សអើយ! ចូរប្រកាសទំនាយដោយនិយាយថា៖ ‹នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត ស្ដីអំពីពួកអាំម៉ូននិងអំពីពាក្យប្រមាថមើលងាយរបស់ពួកគេ›។ ចូរនិយាយថា៖ ‹មានដាវមួយ គឺជាដាវដែលបានត្រូវហូតជាស្រេចសម្រាប់ប្រហារជីវិត។ ដាវនោះបានត្រូវខាត់យ៉ាងភ្លឺចិញ្ចាចដូចផ្លេកបន្ទោរដើម្បីវាយប្រហារ។ ២៩ មានការទស្សន៍ទាយបោកបញ្ឆោតនិងការបើកបង្ហាញមិនពិតអំពីអ្នក។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ អ្នកនឹងត្រូវគេបោះទៅលើគំនរសាកសព។ ព្រោះថ្ងៃរបស់ពួកមនុស្សទុច្ចរិតមកដល់ហើយ គឺជាថ្ងៃដែលពួកគេទទួលទោសផ្ដាច់ព្រ័ត្រ។ ៣០ ចូរស៊កដាវនោះទៅក្នុងស្រោមវិញទៅ។ ខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នក នៅក្នុងទឹកដីដែលអ្នកកើតមក គឺនៅស្រុកកំណើតរបស់អ្នកតែម្ដង។ ៣១ ខ្ញុំនឹងបញ្ចេញកំហឹងទៅលើអ្នក ហើយខ្ញុំនឹងបញ្ឆេះអ្នកដោយភ្លើងកំហឹងរបស់ខ្ញុំ។ រួចខ្ញុំនឹងប្រគល់អ្នកទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃមនុស្សសាហាវឃោរឃៅដែលពូកែបំផ្លិចបំផ្លាញ។+ ៣២ អ្នកនឹងប្រៀបដូចជាអុសសម្រាប់ដុត។+ ឈាមអ្នកនឹងត្រូវបង្ហូរក្នុងស្រុកនោះ ហើយនឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំពីអ្នកទៀតឡើយ ព្រោះខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំផ្ទាល់បានចេញវាចាហើយ›»។