ដំណើរចាកចេញ
៨ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ម៉ូសេថា៖ «ចូរទៅជួបផារ៉ូ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរឲ្យរាស្ត្រខ្ញុំចាកចេញពីស្រុកនេះ ដើម្បីពួកគេអាចគោរពប្រណិប័តន៍*ខ្ញុំ។+ ២ បើអ្នកនៅតែមិនព្រមឲ្យរាស្ត្រខ្ញុំចេញទៅទេ ខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យមានកង្កែបពាសពេញទឹកដីរបស់អ្នក។+ ៣ ទន្លេនីលនឹងមានកង្កែបយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក ហើយហ្វូងកង្កែបនឹងលោតចេញពីទន្លេនីលមក ចូលទៅក្នុងវិមាននិងបន្ទប់ដេករបស់អ្នក ព្រមទាំងលោតឡើងលើគ្រែអ្នកដែរ។ ពួកវានឹងចូលទៅក្នុងផ្ទះពួកអ្នកបម្រើអ្នក ហើយលោតឡើងលើខ្លួនប្រជារាស្ត្ររបស់អ្នកផងដែរ។ ពួកវាថែមទាំងលោតចូលទៅក្នុងឡដុតនំ និងក្នុងផើងច្របាច់ម្សៅទៀតផង។+ ៤ ហ្វូងកង្កែបនឹងឡើងមកធ្វើទុក្ខអ្នក ពួកអ្នកបម្រើអ្នក និងរាស្ត្រទាំងអស់របស់អ្នក»›»។
៥ រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ម៉ូសេទៀតថា៖ «ចូរទៅប្រាប់អេរ៉ុនថា៖ ‹សូមលើកដំបងអ្នកតម្រង់ទៅទន្លេ ព្រែក* និងបឹងបួ នោះហ្វូងកង្កែបនឹងឡើងមកពាសពេញស្រុកអេហ្ស៊ីប›»។ ៦ ដូច្នេះ អេរ៉ុនបានលើកដំបងទៅលើប្រភពទឹកក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីប ហើយហ្វូងកង្កែបបានឡើងមកពាសពេញលើទឹកដីនោះ។ ៧ ប៉ុន្តែ ពួកសង្ឃដែលចេះវេទមន្តក៏បានប្រើវេទមន្តធ្វើឲ្យហ្វូងកង្កែបឡើងមកដែរ។+ ៨ បន្ទាប់មក ផារ៉ូបានហៅម៉ូសេនិងអេរ៉ុនឲ្យមកជួប ហើយនិយាយថា៖ «សូមជួយអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យយកហ្វូងកង្កែបចេញពីខ្ញុំនិងរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំផង+ ពីព្រោះឥឡូវខ្ញុំសុខចិត្តឲ្យបណ្ដាជននេះចេញទៅជូនគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ាហើយ»។ ៩ ម៉ូសេបានតបទៅផារ៉ូថា៖ «តើពេលណាអ្នកចង់ឲ្យហ្វូងកង្កែបវិនាសចេញពីមុខអ្នក ពីពួកអ្នកបម្រើនិងរាស្ត្ររបស់អ្នក ព្រមទាំងពីវិមានរបស់អ្នក? សូមប្រាប់ខ្ញុំមក ខ្ញុំនឹងអង្វរព្រះឲ្យអ្នក ដើម្បីកុំឲ្យមានហ្វូងកង្កែបទៀត ឲ្យមានតែនៅក្នុងទន្លេនីលប៉ុណ្ណោះ»។ ១០ ផារ៉ូបានឆ្លើយថា៖ «គឺនៅថ្ងៃស្អែក»។ រួចម៉ូសេបាននិយាយទៀតថា៖ «នៅថ្ងៃស្អែកការនោះនឹងកើតឡើងមែន ដើម្បីឲ្យអ្នកដឹងថាគ្មានអ្នកណាម្នាក់ដែលដូចព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងទេ។+ ១១ ហ្វូងកង្កែបនឹងត្រូវវិនាសចេញពីមុខអ្នកនិងពីវិមានអ្នក ព្រមទាំងចេញពីមុខពួកអ្នកបម្រើអ្នក និងបណ្ដារាស្ត្ររបស់អ្នកទៅ។ ពួកវានឹងមាននៅតែក្នុងទន្លេនីលប៉ុណ្ណោះ»។+
១២ ក្រោយពីនិយាយចប់ ម៉ូសេនិងអេរ៉ុនបានចាកចេញពីផារ៉ូ។ រួចម៉ូសេបានអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបំផ្លាញហ្វូងកង្កែប ដែលលោកបានបណ្ដាលឲ្យមានទៅលើផារ៉ូ។+ ១៣ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានស្ដាប់ពាក្យអង្វររបស់ម៉ូសេ។ ពេលនោះ ហ្វូងកង្កែបដែលមាននៅក្នុងផ្ទះ នៅទីធ្លា និងនៅឯវាល បានងាប់ជាបន្តបន្ទាប់។ ១៤ រួចមក ជនជាតិអេហ្ស៊ីបបានប្រមូលកង្កែបទាំងនោះគរជាគំនរៗ ហើយស្រុកអេហ្ស៊ីបមានក្លិនស្អុយគ្រប់ទីកន្លែង។ ១៥ ប៉ុន្តែ ពេលផារ៉ូឃើញថាសេចក្ដីវេទនានោះលែងមានទៀត នោះគាត់នៅតែមានចិត្តរឹងរូស+ដដែល ហើយមិនព្រមស្ដាប់ម៉ូសេនិងអេរ៉ុនទេ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មែន។
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេថា៖ «ចូរទៅប្រាប់អេរ៉ុនថា៖ ‹ចូរលើកដំបងវាយដីទៅ ហើយធូលីដីនឹងក្លាយទៅជាសត្វសុចពាសពេញស្រុកអេហ្ស៊ីប›»។ ១៧ ដូច្នេះ ម៉ូសេបានប្រាប់សេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះដល់អេរ៉ុន ហើយអេរ៉ុនក៏លើកដំបងវាយដី រួចធូលីដីបានក្លាយទៅជាសត្វសុច។ ពួកវាបានធ្វើទុក្ខដល់មនុស្សនិងសត្វទូទាំងស្រុកអេហ្ស៊ីប។+ ១៨ ឯពួកសង្ឃដែលចេះវេទមន្ត ពួកគេបានព្យាយាមប្រើវេទមន្តដើម្បីធ្វើឲ្យមានសត្វសុចដែរ+ តែពួកគេធ្វើមិនបានទេ។ សត្វសុចបានរោមមនុស្សនិងសត្វជាប់។ ១៩ ហេតុនេះ ពួកគេបាននិយាយទៅកាន់ផារ៉ូថា៖ «សេចក្ដីវេទនានេះគឺមកពីឫទ្ធានុភាព*របស់ព្រះហើយ!»។+ ប៉ុន្តែ ផារ៉ូនៅតែមានចិត្តរឹងរូសដដែល ហើយមិនព្រមស្ដាប់ទេ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មែន។
២០ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេថា៖ «ចូរក្រោកឡើងពីព្រលឹម ហើយទៅជួបផារ៉ូ។ មើល! ថ្ងៃស្អែកផារ៉ូនឹងចេញទៅឯទន្លេនីល។ ពេលជួបគាត់ អ្នកត្រូវប្រាប់គាត់ថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរឲ្យរាស្ត្រខ្ញុំចាកចេញពីស្រុកនេះ ដើម្បីពួកគេអាចគោរពប្រណិប័តន៍ខ្ញុំ។ ២១ ប៉ុន្តែ បើអ្នកមិនព្រមទេ ខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យសត្វរបោម*មកធ្វើទុក្ខអ្នក ពួកអ្នកបម្រើអ្នក និងរាស្ត្ររបស់អ្នក។ ពួកវានឹងហើរចូលទៅក្នុងវិមានរបស់អ្នក និងបណ្ដាផ្ទះរបស់រាស្ត្រអ្នក ហើយពួកវាមានពាសពេញលើដីដែរ។ ២២ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃនោះ ខ្ញុំនឹងមិនធ្វើឲ្យមានរបោមក្នុងទឹកដីកូសែន ជាកន្លែងដែលរាស្ត្រខ្ញុំរស់នៅឡើយ+ ដើម្បីឲ្យអ្នកដឹងថាខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំមានវត្តមានក្នុងស្រុកនេះ។+ ២៣ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកឃើញភាពខុសគ្នារវាងរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំនិងរាស្ត្ររបស់អ្នក។ សញ្ញាសម្គាល់នេះនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃស្អែក»›»។
២៤ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមប្រសាសន៍របស់លោកមែន គឺមានរបោមទាំងហ្វូងៗហើរចូលទៅក្នុងវិមានរបស់ផារ៉ូ និងផ្ទះពួកអ្នកបម្រើគាត់ ព្រមទាំងពេញពាសស្រុកអេហ្ស៊ីប+ ហើយពួកវាបានបំផ្លាញស្រុកនោះទៅ។+ ២៥ នៅទីបំផុត ផារ៉ូបានហៅម៉ូសេនិងអេរ៉ុនឲ្យចូលមកជួប ហើយនិយាយថា៖ «ចូរទៅជូនគ្រឿងបូជាដល់ព្រះរបស់អ្នកនៅក្នុងស្រុកនេះទៅ»។ ២៦ ប៉ុន្តែ ម៉ូសេបាននិយាយថា៖ «ពួកខ្ញុំធ្វើដូច្នោះមិនបានទេ ពីព្រោះបើជនជាតិអេហ្ស៊ីបឃើញអ្វីដែលពួកខ្ញុំជូនជាគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកខ្ញុំ នោះពួកគេមុខជាខឹងយ៉ាងខ្លាំង។+ ដូច្នេះ ពួកគេច្បាស់ជាយកដុំថ្មគប់សម្លាប់ពួកខ្ញុំមិនខាន។ ២៧ ពួកខ្ញុំនឹងទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ជាកន្លែងដែលត្រូវដើរអស់បីថ្ងៃ ដើម្បីពួកខ្ញុំអាចជូនគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកខ្ញុំ ដូចលោកបានបង្គាប់»។+
២៨ ផារ៉ូបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំព្រមឲ្យពួកអ្នកចេញទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ដើម្បីជូនគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ពួកអ្នក តែកុំទៅឆ្ងាយពេក។ សូមអង្វរព្រះរបស់អ្នកឲ្យខ្ញុំផង»។+ ២៩ ម៉ូសេបានតបថា៖ «ឥឡូវ ខ្ញុំនឹងចាកចេញពីអ្នក ហើយខ្ញុំនឹងអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអ្នក។ នៅថ្ងៃស្អែករបោមនឹងចេញពីអ្នក ពីពួកអ្នកបម្រើអ្នក និងពីបណ្ដារាស្ត្ររបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែ សូមកុំបញ្ឆោតពួកខ្ញុំទៀតដោយថាឲ្យពួកខ្ញុំទៅជូនគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ា តែបែរជាមិនព្រមអនុញ្ញាតឲ្យពួកខ្ញុំចេញទៅវិញ»។+ ៣០ ដូច្នេះ ម៉ូសេបានចាកចេញទៅ ហើយគាត់បានអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផារ៉ូ។+ ៣១ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមពាក្យអង្វររបស់ម៉ូសេ ហើយរបោមបានចេញពីផារ៉ូ ពីពួកអ្នកបម្រើនិងពីបណ្ដារាស្ត្ររបស់គាត់ទៅ សូម្បីតែមួយក៏គ្មាននៅសល់ដែរ។ ៣២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ផារ៉ូនៅតែមានចិត្តរឹងរូសដដែល ហើយមិនព្រមអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចាកចេញទៅទេ។