អេសេគាល
២៤ នៅថ្ងៃទី១០ ខែទី១០ ក្នុងឆ្នាំទី៩* ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ២ «កូនមនុស្សអើយ! ចូរកត់ថ្ងៃនេះទុក ព្រោះនៅថ្ងៃនេះឯងដែលស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនចាប់ផ្ដើមវាយប្រហារក្រុងយេរូសាឡិម។+ ៣ ចូររៀបរាប់ការប្រៀបប្រដូចមួយស្ដីអំពីពូជពង្សមនុស្សដែលបះបោរប្រឆាំង ហើយប្រាប់ពួកគេថា៖
«‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖
«ចូរបង្កាត់ភ្លើង ហើយដាក់ឆ្នាំងពីលើ រួចចាក់ទឹកចូលក្នុងឆ្នាំងនោះទៅ។+
៤ ចូរដាក់ដុំសាច់ល្អៗចូលទៅក្នុងនោះ+
គឺសាច់ភ្លៅនិងសាច់ស្មា រួចដាក់ឆ្អឹងល្អបំផុតឲ្យពេញ
៥ គឺយកចៀមល្អបំផុតពីហ្វូង។+ ចូរតម្រៀបអុសក្រោមឆ្នាំង
រួចស្ងោរដុំសាច់និងឆ្អឹងទាំងនោះ»›។
៦ «ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖
‹វេទនាហើយ! ក្រុងដែលប្រឡាក់ដោយឈាម+ ដែលប្រៀបដូចជាឆ្នាំងមានច្រែះ។ ច្រែះនោះ គេមិនទាន់ដុសខាត់ចេញទេ។
ចូរយកដុំសាច់ចេញម្ដងមួយៗ+ ហើយកុំចាប់ឆ្នោតដើម្បីបានដុំសាច់នោះឡើយ។
៧ ព្រោះនៅមានឈាមពេញក្រុងនេះ។+ នាងបានចាក់ឈាមនោះទៅលើផ្ទាំងថ្ម។
នាងមិនបានចាក់ទៅលើដី រួចយកដីគ្របលើនោះទេ។+
៨ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងបញ្ចេញកំហឹងទៅលើនាង ហើយសងសឹកនាងវិញ
ដោយចាក់ឈាមនាងទៅលើផ្ទាំងថ្ម ហើយមិនយកដីលុបឡើយ›។+
៩ «ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖
‹វេទនាហើយ! ក្រុងដែលប្រឡាក់ដោយឈាម+ ព្រោះខ្ញុំនឹងគរអុសឲ្យខ្ពស់។
១០ ចូរគរអុសថែមភ្លើង ហើយស្ងោរសាច់ឲ្យឆ្អិន
រួចចាក់ទឹកចេញ តែទុកឆ្អឹងនៅក្នុងឆ្នាំងឲ្យខ្លោចចុះ។
១១ ចូរទុកឆ្នាំងស្ពាន់ទទេនោះនៅលើភ្លើងឲ្យក្ដៅរហូតដល់ឡើងក្រហម
ដើម្បីឲ្យអ្វីៗដែលមិនស្អាតនិងច្រែះរលាយទៅ។+
១២ ខ្ញុំអស់កម្លាំងនិងធុញថប់ណាស់! ព្រោះច្រែះនោះក្រាស់ ដុសមិនចេញទេ។+
ដូច្នេះ ចូរបោះឆ្នាំងនោះទៅក្នុងភ្លើងទៅ!›។
១៣ «‹នាងមិនស្អាតបរិសុទ្ធ ដោយសារអំពើអាសអាភាសរបស់នាង។+ ខ្ញុំព្យាយាមសម្អាតនាង តែនាងមិនជ្រះស្អាតពីការស្មោកគ្រោកនោះទេ។ នាងនឹងមិនស្អាតបរិសុទ្ធឡើយ ទាល់តែកំហឹងខ្ញុំរសាយទៅ។+ ១៤ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំផ្ទាល់បានចេញវាចាហើយ។ នោះនឹងកើតឡើងជាប្រាកដ ព្រោះខ្ញុំនឹងចាត់វិធានការដោយមិនបង្អែបង្អង់ ដោយគ្មានក្ដីអាណិតអាសូរ ឬសោកស្ដាយឡើយ។+ ពួកគេនឹងវិនិច្ឆ័យនាងស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់នាង›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត»។
១៥ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖ ១៦ «កូនមនុស្សអើយ! ខ្ញុំនឹងដកជីវិតបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកភ្លាមមួយរំពេច+ តែអ្នកមិនត្រូវកាន់ទុក្ខ* ឬយំសោកឡើយ។ ១៧ ចូរថ្ងូរក្នុងចិត្ត ហើយកុំធ្វើពិធីកាន់ទុក្ខមនុស្សស្លាប់ឡើយ។+ ចូរចងឈ្នួតរបស់ខ្លួន+ ហើយពាក់ស្បែកជើង។+ អ្នកមិនត្រូវគ្របបាំងពុកមាត់ទេ+ ហើយក៏មិនត្រូវបរិភោគអាហារដែលអ្នកឯទៀតយកមកឲ្យអ្នកដែរ»។+
១៨ ដូច្នេះ នៅពេលព្រឹកខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់បណ្ដាជន ហើយនៅពេលល្ងាចប្រពន្ធខ្ញុំបានស្លាប់។ រួចនៅព្រឹកបន្ទាប់ ខ្ញុំបានធ្វើតាមដូចដែលលោកបានបង្គាប់។ ១៩ បណ្ដាជនបាននិយាយមកខ្ញុំថា៖ «សូមប្រាប់យើងមក តើការទាំងនេះទាក់ទងអ្វីនឹងយើង?»។ ២០ ខ្ញុំក៏តបទៅពួកគេថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ២១ ‹ចូរប្រាប់ពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖ ‹មើល! ខ្ញុំហៀបនឹងធ្វើឲ្យកន្លែងបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំអាប់ឱនហើយ+ ជាកន្លែងដែលអ្នករាល់គ្នាមានអំណួតជាខ្លាំង និងជាកន្លែងដែលអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ពេញចិត្ត។ ឯកូនប្រុសកូនស្រីដែលអ្នករាល់គ្នាទុកចោល ពួកគេនឹងត្រូវប្រហារដោយដាវ។+ ២២ ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើដូចដែលអេសេគាលបានធ្វើដែរ គឺអ្នករាល់គ្នានឹងមិនគ្របបាំងពុកមាត់ទេ ហើយក៏មិនបរិភោគអាហារដែលអ្នកឯទៀតយកមកឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ។+ ២៣ អ្នករាល់គ្នានឹងពាក់ឈ្នួតនៅលើក្បាល ហើយពាក់ស្បែកជើង។ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនយំកាន់ទុក្ខឬទួញសោកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នករាល់គ្នានឹងរីងរៃទៅ ដោយអំពើខុសឆ្គងរបស់ខ្លួន+ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងថ្ងូរជាមួយគ្នា។ ២៤ អេសេគាលបានទៅជាសញ្ញាសម្គាល់ដល់អ្នករាល់គ្នា។+ ដូចដែលគាត់បានធ្វើ អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើយ៉ាងនោះដែរ។ ពេលដែលមានសេចក្ដីវេទនានោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត›»›»។
២៥ «កូនមនុស្សអើយ! នៅថ្ងៃដែលខ្ញុំបំផ្លាញទីពំនាក់របស់ពួកគេចោល ជាកន្លែងស្អាតដែលពួកគេស្រឡាញ់ពេញចិត្តនិងមានអំណរ នោះខ្ញុំក៏នឹងបំផ្លាញកូនប្រុសកូនស្រីពួកគេដែរ។+ ២៦ ពេលនោះ បុគ្គលម្នាក់ដែលរត់រួច នឹងនាំដំណឹងមកប្រាប់អ្នក។+ ២៧ នៅថ្ងៃនោះឯង អ្នកនឹងបើកមាត់និយាយទៅកាន់បុគ្គលដែលរត់រួចនោះ ហើយអ្នកនឹងលែងនៅស្ងៀមទៀត។+ អ្នកនឹងទៅជាសញ្ញាសម្គាល់ដល់ពួកគេ ហើយពួកគេនឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា»។