ដំណើរចាកចេញ
៤ ក៏ប៉ុន្តែ ម៉ូសេបានឆ្លើយថា៖ «ចុះបើពួកគេមិនជឿខ្ញុំ ហើយមិនស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំ+ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៅ? ព្រោះពួកគេនឹងនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានលេចមកជួបអ្នកទេ›»។ ២ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានសួរថា៖ «តើអ្នកកំពុងកាន់អ្វី?»។ គាត់បានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំកាន់ដំបង»។ ៣ ព្រះបានប្រាប់ថា៖ «ចូរបោះដំបងនោះទៅដីទៅ»។ ដូច្នេះ គាត់បានបោះដំបងទៅដី ហើយដំបងនោះក៏ក្លាយទៅជាសត្វពស់។+ ឃើញដូច្នោះ ម៉ូសេក៏រត់ចេញពីពស់នោះ។ ៤ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់គាត់ថា៖ «ចូរលូកដៃចាប់កន្ទុយវា»។ ដូច្នេះ គាត់ក៏លូកដៃទៅចាប់ រួចពស់នោះបានក្លាយទៅជាដំបងវិញ។ ៥ រួចព្រះបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «តាមរយៈការអស្ចារ្យនេះ ពួកគេនឹងជឿថាព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ ជាព្រះនៃអាប្រាហាំ ព្រះនៃអ៊ីសាក និងព្រះនៃយ៉ាកុប+ គឺលោកបានលេចមកជួបអ្នកមែន»។+
៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍បន្តទៀតថា៖ «សូមដាក់ដៃ*ទៅក្នុងថ្នក់អាវរបស់អ្នក»។ ដូច្នេះ គាត់ក៏ដាក់ចូល តែពេលគាត់ដកដៃចេញមកវិញ ដៃគាត់ក៏កើតឃ្លង់សស្គុស!*+ ៧ រួចមក ព្រះបានប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមដាក់ដៃនោះទៅក្នុងថ្នក់អាវវិញ»។ ដូច្នេះ គាត់ក៏ដាក់ចូល ហើយពេលគាត់ដកដៃចេញមក ដៃគាត់ជាស្អាតដូចដើមវិញ។ ៨ ព្រះបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «បើពួកគេមិនជឿអ្នកឬមិនស្ដាប់អ្នក តាមរយៈការអស្ចារ្យទី១ទេ នោះពួកគេមុខជាជឿអ្នកតាមរយៈការអស្ចារ្យទី២នេះមិនខាន។+ ៩ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើពួកគេនៅតែមិនជឿអ្នកតាមរយៈការអស្ចារ្យទាំងពីរនេះទៀត អ្នកត្រូវយកទឹកពីទន្លេនីលមកចាក់លើដីស្ងួតនៅមុខពួកគេ ហើយទឹកនោះនឹងក្លាយទៅជាឈាម»។+
១០ ពេលនោះ ម៉ូសេបាននិយាយតបទៅព្រះយេហូវ៉ាវិញថា៖ «សូមអត់ទោសព្រះយេហូវ៉ា តាំងពីដើមរហូតមកដល់ឥឡូវ ខ្ញុំមិនមានវោហារឬប្រសប់និយាយទេ»។+ ១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នកណាបានបង្កើតមាត់មនុស្ស? តើអ្នកណាធ្វើឲ្យមនុស្សគថ្លង់? តើអ្នកណាធ្វើឲ្យមនុស្សងងឹតភ្នែកឬមើលឃើញ? តើមិនមែនជាខ្ញុំ ជាយេហូវ៉ាទេឬ? ១២ ដូច្នេះ ចូរទៅចុះ! ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយអ្នក ពេលដែលអ្នកនិយាយ ហើយខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកត្រូវនិយាយ»។+ ១៣ ប៉ុន្តែ ម៉ូសេបាននិយាយថា៖ «សូមអត់ទោសព្រះយេហូវ៉ា សូមលោកចាត់អ្នកផ្សេងទៀតឲ្យទៅចុះ»។ ១៤ ពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាខឹងនឹងម៉ូសេជាខ្លាំង ហើយលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចុះយ៉ាងណាអេរ៉ុនបងអ្នក+ដែលជាកូនចៅលេវីនោះ? ខ្ញុំដឹងថាគាត់ប្រសប់និយាយ។ ឥឡូវគាត់កំពុងធ្វើដំណើរមកជួបអ្នកហើយ។ ពេលគាត់ឃើញអ្នក គាត់នឹងសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង។+ ១៥ អ្នកត្រូវប្រាប់គាត់អំពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវនិយាយ។+ ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយអ្នកនិងគាត់ ពេលដែលអ្នកទាំងពីរនិយាយ+ ហើយខ្ញុំនឹងប្រាប់អំពីអ្វីដែលអ្នកទាំងពីរត្រូវធ្វើ។ ១៦ គាត់នឹងនិយាយទៅកាន់បណ្ដាជនជំនួសអ្នក ហើយអ្នកនឹងប្រៀបដូចជាព្រះចំពោះគាត់។*+ ១៧ អ្នកត្រូវយកដំបងនេះទៅជាមួយ ហើយប្រើវាសម្រាប់ធ្វើការអស្ចារ្យ»។+
១៨ បន្ទាប់មក ម៉ូសេបានត្រឡប់ទៅជួបយេតរ៉ូជាឪពុកក្មេកវិញ+ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមលោកឪពុកអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំត្រឡប់ទៅស្រុកអេហ្ស៊ីបវិញផង ដើម្បីខ្ញុំអាចដឹងសុខទុក្ខជនរួមជាតិរបស់ខ្ញុំ»។ យេតរ៉ូបាននិយាយថា៖ «ចូរកូនទៅដោយសុខសាន្តចុះ»។ ១៩ កាលដែលម៉ូសេនៅស្រុកម៉ាឌាននៅឡើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់គាត់ថា៖ «ចូរត្រឡប់ទៅស្រុកអេហ្ស៊ីបវិញទៅ ព្រោះពួកអ្នកដែលតាមសម្លាប់អ្នកបានស្លាប់អស់ហើយ»។+
២០ រួចមក ម៉ូសេបាននាំប្រពន្ធកូនជិះលើខ្នងលា ហើយធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅស្រុកអេហ្ស៊ីប។ ពេលនោះ គាត់បានយកដំបងរបស់ព្រះពិតទៅជាមួយដែរ។ ២១ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅម៉ូសេថា៖ «ពេលអ្នកទៅដល់ស្រុកអេហ្ស៊ីបហើយ អ្នកត្រូវធ្វើការអស្ចារ្យនៅមុខផារ៉ូ គឺជាការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពឲ្យអ្នកធ្វើ។+ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងឲ្យគាត់មានចិត្តរឹងទទឹង+ ហើយគាត់នឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យរាស្ត្រខ្ញុំចេញពីស្រុកនោះទេ។+ ២២ អ្នកត្រូវប្រាប់ផារ៉ូថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «អ៊ីស្រាអែលជាកូនប្រុសខ្ញុំ និងជាកូនច្បងរបស់ខ្ញុំ។+ ២៣ ខ្ញុំបង្គាប់អ្នកឲ្យដោះលែងកូនខ្ញុំពីស្រុកនេះ ដើម្បីគាត់អាចបម្រើខ្ញុំ។ បើអ្នកមិនព្រមទេ ខ្ញុំនឹងសម្លាប់កូនប្រុសអ្នក ពោលគឺកូនច្បងរបស់អ្នក»›»។+
២៤ នៅតាមផ្លូវត្រង់កន្លែងស្នាក់នៅ ព្រះយេហូវ៉ា+បានមកជួបគាត់ ហើយបម្រុងសម្លាប់គាត់។*+ ២៥ ឃើញដូច្នោះ សេផូរ៉ា+បានយកថ្មមុតមកកាត់ចុងស្បែករបស់កូនប្រុសនាង ហើយបោះទៅប៉ះជើងលោក* រួចនិយាយថា៖ «នេះគឺដោយសារលោកជាកូនកំលោះនៃឈាមចំពោះខ្ញុំ»។ ២៦ ដូច្នេះ លោកក៏បានឲ្យគាត់ទៅ។ នៅពេលនោះ នាងបាននិយាយថា៖ «លោកជាកូនកំលោះនៃឈាម»។ នាងបាននិយាយដូច្នេះ ដោយសារតែការកាត់ចុងស្បែកនោះ។
២៧ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អេរ៉ុនថា៖ «ចូរទៅជួបម៉ូសេនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ»។+ ដូច្នេះ គាត់ក៏បានចេញទៅជួបម៉ូសេនៅឯភ្នំនៃព្រះពិត+ក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។ ពេលគាត់ជួបម៉ូសេ គាត់បានថើបម៉ូសេ ហើយសួរសុខទុក្ខ។ ២៨ ម៉ូសេបានប្រាប់អេរ៉ុនអំពីប្រសាសន៍ទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកដែលបានចាត់គាត់+ និងប្រាប់អំពីការអស្ចារ្យផ្សេងៗដែលលោកបានបង្គាប់គាត់ឲ្យធ្វើ។+ ២៩ ក្រោយនោះ ម៉ូសេនិងអេរ៉ុនបានទៅអញ្ជើញពួកបុរសចាស់ទុំនៃអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ឲ្យមកជួបជុំគ្នា។+ ៣០ អេរ៉ុនបានប្រាប់ពួកគេអំពីប្រសាសន៍ទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលម៉ូសេបានទទួល ហើយម៉ូសេក៏បានធ្វើការអស្ចារ្យ+នៅមុខពួកគេដែរ។ ៣១ ឃើញដូច្នោះ ពួកគេបានជឿម៉ូសេ។+ ពេលពួកគេឮថាព្រះយេហូវ៉ាបានឃើញទុក្ខវេទនារបស់រាស្ត្រលោក+ ព្រមទាំងចាត់វិធានការជួយពួកគេ+ នោះពួកគេបានឱនកាយក្រាបគោរពដល់លោក។