ប្រវត្តិហេតុទី២
២៦ ក្រោយមក បណ្ដាជនយូដាទាំងអស់បានលើកអូសៀស+ឲ្យធ្វើជាស្ដេចបន្ទាប់ពីអាម៉ាស៊ាជាឪពុកគាត់ ពេលនោះគាត់មានអាយុ១៦ឆ្នាំ។+ ២ ក្រោយពីឪពុកគាត់បានស្លាប់ អូសៀសបានសង់ក្រុងអេឡូត+ឡើងវិញ ហើយដាក់ឲ្យនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកយូដាដូចពីមុន។+ ៣ ពេលអូសៀស+បានក្លាយទៅជាស្ដេច គាត់មានអាយុ១៦ឆ្នាំ ហើយគាត់បានគ្រប់គ្រងនៅក្រុងយេរូសាឡិមអស់រយៈពេល៥២ឆ្នាំ។ ម្ដាយរបស់គាត់ឈ្មោះយេកូលាជាអ្នកក្រុងយេរូសាឡិម។+ ៤ គាត់តែងតែប្រព្រឹត្តអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ដូចអាម៉ាស៊ាឪពុកគាត់ដែរ។+ ៥ គាត់បានបម្រើ*ព្រះកាលដែលសាការីនៅរស់ ព្រោះសាការីបានបង្រៀនគាត់ឲ្យកោតខ្លាចព្រះពិត។ នៅគ្រាដែលអូសៀសបម្រើព្រះយេហូវ៉ា លោកបានឲ្យគាត់ចម្រុងចម្រើន។+
៦ ពេលមួយ អូសៀសបានទៅធ្វើចម្បាំងនឹងពួកភីលីស្ទីន+ ហើយគាត់បានទម្លាយកំពែងក្រុងកាថ+ កំពែងក្រុងយ៉ាបនេ+ និងកំពែងក្រុងអាសូត។+ រួចមក គាត់បានសង់ក្រុងមួយចំនួននៅក្បែរក្រុងអាសូត និងក្នុងទឹកដីពួកភីលីស្ទីន។ ៧ ព្រះពិតក៏បានបន្តជួយគាត់ច្បាំងឈ្នះពួកភីលីស្ទីន ពួកអារ៉ាប់+ដែលនៅតំបន់គើបាល និងពួកមេយូនីមដែរ។ ៨ ឯជនជាតិអាំម៉ូនវិញ+ ពួកគេបានយកសួយអាករមកជូនអូសៀស។ នៅគ្រានោះ គាត់មានអំណាចខ្លាំងក្លា ហើយកេរ្ដិ៍ឈ្មោះគាត់ល្បីរន្ទឺរហូតដល់ស្រុកអេហ្ស៊ីប។ ៩ បន្ថែមទៅទៀត អូសៀសបានសង់ប៉មផ្សេងៗឲ្យរឹងមាំ+ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម នៅជិតទ្វារជ្រុងកំពែង+ ទ្វារច្រកភ្នំ+ និងជិតសសរទ្រ។ ១០ គាត់ថែមទាំងបានសង់ប៉មនានា+នៅក្នុងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ហើយជីកអណ្ដូងជាច្រើន ព្រោះគាត់មានហ្វូងសត្វច្រើនសន្ធឹក។ គាត់ក៏បានធ្វើដូច្នេះនៅតំបន់សេភីឡានិងតំបន់ទំនាបដែរ។ គាត់មានកសិករនិងអ្នកមើលថែចម្ការទំពាំងបាយជូរនៅភ្នំនានានិងនៅភ្នំកើមែល ព្រោះគាត់ចូលចិត្តកសិកម្ម។
១១ លើសពីនោះទៅទៀត អូសៀសមានកងទ័ពដែលត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីចេញទៅច្បាំង។ ទ័ពទាំងនោះតែងតែចេញទៅច្បាំង ដោយមានការបែងចែកជាក្រុមៗ។ យេអែលជាលេខាធិការ+និងម៉ាអាសៀជាមន្ត្រី បានរាប់ចំនួនពួកគេហើយចុះបញ្ជី+ តាមបង្គាប់របស់ហាណានាជាមន្ត្រីស្ដេច។ ១២ ឯពួកប្រមុខលើវង្សត្រកូលទាំងអស់ដែលដឹកនាំទាហានពូកែអង់អាចទាំងនោះ ពួកគេមានចំនួន២.៦០០នាក់។ ១៣ ទាហានដែលនៅក្រោមបង្គាប់របស់ប្រមុខទាំងនោះមានចំនួន៣០៧.៥០០នាក់ ហើយសុទ្ធតែជាអ្នកដែលត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីចេញច្បាំង។ ពួកគេជាទាហានខ្លាំងក្លា ដើម្បីជួយស្ដេចប្រយុទ្ធនឹងសត្រូវ។+ ១៤ អូសៀសបានឲ្យទាហានរបស់គាត់នូវខែល លំពែង+ មួកការពារ អាវក្រោះ+ ធ្នូ និងថ្មរលីង។+ ១៥ បន្ថែមទៅទៀត គាត់បានឲ្យពួកវិស្វករធ្វើគ្រឿងយន្តចម្បាំងទុកនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ពួកគេបានដាក់គ្រឿងទាំងនោះនៅលើប៉ម+ និងលើជ្រុងកំពែង ដើម្បីអាចបាញ់ព្រួញនិងថ្មធំៗ។ គាត់មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីសុសសាយដល់ទីជិតឆ្ងាយ ព្រោះគាត់មានជំនួយពីព្រះ ហើយគាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមមានអំណាចខ្លាំងក្លា។
១៦ មិនយូរក្រោយពីគាត់មានអំណាចខ្លាំងក្លា គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមមានអំណួត ហើយនេះបាននាំឲ្យខ្លួនគាត់វិនាស។ គាត់បានប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់គាត់ គឺគាត់បានចូលក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីដុតគ្រឿងក្រអូបនៅលើទីបូជា។*+ ១៧ ភ្លាមនោះ អាសារៀជាសង្ឃនិងសង្ឃដ៏ក្លាហានឯទៀតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំនួន៨០នាក់ បានចូលទៅតាមអូសៀស។ ១៨ ពួកគេបានឈរខាងមុខស្ដេចអូសៀស ហើយនិយាយថា៖ «ស្ដេចអូសៀស គឺមិនត្រឹមត្រូវទេដែលលោកដុតគ្រឿងក្រអូបជូនព្រះយេហូវ៉ា!+ នេះជាភារកិច្ចរបស់ពួកសង្ឃ ព្រោះពួកគេជាកូនចៅរបស់អេរ៉ុន+ ដែលបានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធ។ ចូរលោកចេញពីទីបរិសុទ្ធនេះទៅ ព្រោះលោកបានប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ហើយ។ លោកនឹងមិនទទួលកិត្តិយសពីព្រះយេហូវ៉ាចំពោះការនេះទេ»។
១៩ ពេលឮដូច្នោះ អូសៀសបានផ្ទុះកំហឹង+នឹងពួកសង្ឃ ភ្លាមនោះស្រាប់តែគាត់កើតរោគឃ្លង់+ពេញថ្ងាសនៅចំពោះមុខពួកសង្ឃ។ ពេលនោះ គាត់កំពុងឈរនៅក្បែរទីបូជា*ក្នុងវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ទាំងកាន់ប្រដាប់ដុតគ្រឿងក្រអូប។ ២០ ពេលអាសារៀជាសង្ឃនាយក និងពួកសង្ឃទាំងអស់បានមើលទៅគាត់ ពួកគេបានឃើញរោគឃ្លង់ពេញថ្ងាសរបស់គាត់។ ដូច្នេះ ពួកគេប្រញាប់យកគាត់ចេញពីទីនោះ។ អូសៀសក៏រូតរះចេញទៅដែរ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ទោសគាត់។
២១ ស្ដេចអូសៀសបានកើតរោគឃ្លង់រហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់។ ក្រោយពីកើតរោគឃ្លង់ គាត់បានស្នាក់នៅផ្ទះមួយដោយឡែកពីគេ+ ហើយគាត់មិនបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យចូលវិហារព្រះយេហូវ៉ាទៀតឡើយ។ ចំណែកយ៉ូថាមជាកូនរបស់ស្ដេចអូសៀស គាត់ជាអ្នកមើលការខុសត្រូវលើវិមានស្ដេច ថែមទាំងវិនិច្ឆ័យក្ដីឲ្យបណ្ដាជននៅក្នុងស្រុក។+
២២ រីឯកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលអូសៀសបានធ្វើតាំងពីដើមដល់ចប់ សុទ្ធតែបានត្រូវកត់ទុកដោយអេសាយ+ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ត្រូវជាកូនអាម៉ុស។ ២៣ ក្រោយមក អូសៀសបានស្លាប់ ហើយគេបានបញ្ចុះសពគាត់ជាមួយនឹងបុព្វបុរសគាត់។ ប៉ុន្តែ គេបានបញ្ចុះសពគាត់នៅវាលបញ្ចុះសពដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ស្ដេច ព្រោះគេបាននិយាយថា៖ «គាត់ជាអ្នកកើតរោគឃ្លង់»។ រួចមក យ៉ូថាម+ជាកូនរបស់គាត់ ក៏បានគ្រងរាជ្យបន្ទាប់ពីគាត់។