បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ប៉មយាម

បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត

ខ្មែរ

សាំយូអែលទី១

សេចក្ដីសង្ខេប

១
- អេលកាណានិងប្រពន្ធពីរនាក់ (១-៨)
- ហាណាអធិដ្ឋានសុំឲ្យមានកូនប្រុសមួយ (៩-១៨)
- សាំយូអែលកើតមក ហើយប្រគល់ជូនព្រះយេហូវ៉ា (១៩-២៨)
២
- សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ហាណា (១-១១)
- កូនប្រុសពីរនាក់របស់អេលីធ្វើអំពើខុសឆ្គង (១២-២៦)
- ព្រះយេហូវ៉ាវិនិច្ឆ័យកូនចៅរបស់អេលី (២៧-៣៦)
៣
- សាំយូអែលបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជាអ្នកប្រកាសទំនាយ (១-២១)
៤
- ពួកភីលីស្ទីនចាប់យកហឹប (១-១១)
- អេលីនិងកូនប្រុសពីរនាក់ស្លាប់ (១២-២២)
៥
- ហឹបនៅក្នុងទឹកដីពួកភីលីស្ទីន (១-១២)
  - ព្រះដាកុនអាម៉ាស់មុខ (១-៥)
  - ពួកភីលីស្ទីនជួបទុក្ខវេទនា (៦-១២)
៦
- ពួកភីលីស្ទីនបញ្ជូនហឹបទៅអ៊ីស្រាអែលវិញ (១-២១)
៧
- ហឹបនៅក្រុងគារីអាតយារីម (១)
- សាំយូអែលបង្គាប់ថា៖ ‹ចូរបម្រើតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ› (២-៦)
- អ៊ីស្រាអែលច្បាំងឈ្នះនៅក្រុងមីសប៉ា (៧-១៤)
- សាំយូអែលវិនិច្ឆ័យក្ដីឲ្យអ៊ីស្រាអែល (១៥-១៧)
៨
- អ៊ីស្រាអែលទាមទារចង់បានស្ដេច (១-៩)
- សាំយូអែលព្រមានបណ្ដាជន (១០-១៨)
- ព្រះយេហូវ៉ាយល់ព្រមឲ្យមានស្ដេច (១៩-២២)
៩
- សាំយូអែលជួបសុល (១-២៧)
១០
- សុលបានត្រូវរើសតាំងជាស្ដេច (១-១៦)
- ការណែនាំសុលឲ្យបណ្ដាជនស្គាល់ (១៧-២៧)
១១
- សុលច្បាំងឈ្នះជនជាតិអាំម៉ូន (១-១១)
- ប្រកាសម្ដងទៀតថាសុលគឺជាស្ដេច (១២-១៥)
១២
- ពាក្យផ្ដែផ្ដាំរបស់សាំយូអែល (១-២៥)
  - ‹មិនត្រូវគោរពបូជាព្រះដែលគ្មានប្រយោជន៍› (២១)
  - ព្រះយេហូវ៉ាមិនបោះបង់ចោលរាស្ត្ររបស់លោកទេ (២២)
១៣
- សុលជ្រើសរើសកងទ័ព (១-៤)
- សុលប្រព្រឹត្តដោយព្រហើន (៥-៩)
- សាំយូអែលកែតម្រង់សុល (១០-១៤)
- អ៊ីស្រាអែលគ្មានគ្រឿងចម្បាំង (១៥-២៣)
១៤
- ភាពអង់អាចរបស់យ៉ូណាថាននៅមីកម៉ាស់ (១-១៤)
- ព្រះធ្វើឲ្យពួកសត្រូវរបស់អ៊ីស្រាអែលបរាជ័យ (១៥-២៣)
- សុលស្បថដោយមិនគិតពិចារណា (២៤-៤៦)
  - ពួកទាហានបរិភោគសាច់ដែលមានឈាម (៣២-៣៤)
- សុលធ្វើចម្បាំង។ ក្រុមគ្រួសាររបស់សុល (៤៧-៥២)
១៥
- សុលមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះដោយត្រាប្រណីដល់អាកាក់ (១-៩)
- សាំយូអែលកែតម្រង់សុល (១០-២៣)
  - «ការស្ដាប់បង្គាប់គឺប្រសើរជាងការជូនគ្រឿងបូជា» (២២)
- ព្រះលែងឲ្យសុលធ្វើជាស្ដេចទៀត (២៤-២៩)
- សាំយូអែលសម្លាប់អាកាក់ (៣០-៣៥)
១៦
- សាំយូអែលរើសតាំងដាវីឌជាស្ដេចបន្ទាប់ (១-១៣)
  - «ព្រះយេហូវ៉ាមើលក្នុងចិត្ត» (៧)
- ព្រះដកឫទ្ធានុភាពចេញពីសុល (១៤-១៧)
- ដាវីឌក្លាយជាអ្នកដេញពិណឲ្យសុល (១៨-២៣)
១៧
- ដាវីឌឈ្នះកូលីយ៉ាត (១-៥៨)
  - កូលីយ៉ាតហៅអ៊ីស្រាអែលឲ្យមកប្រកួត (៨-១០)
  - ដាវីឌស្ម័គ្រចិត្តចូលប្រកួត (៣២-៣៧)
  - ដាវីឌប្រកួតដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ា (៤៥-៤៧)
១៨
- ដាវីឌនិងយ៉ូណាថានជាមិត្តសម្លាញ់នឹងគ្នា (១-៤)
- ជ័យជម្នះរបស់ដាវីឌធ្វើឲ្យសុលច្រណែន (៥-៩)
- សុលប៉ុនប៉ងសម្លាប់ដាវីឌ (១០-១៩)
- ដាវីឌរៀបការជាមួយនឹងមីកាលកូនស្រីរបស់សុល (២០-៣០)
១៩
- សុលនៅតែស្អប់ដាវីឌ (១-១៣)
- ដាវីឌរត់គេចពីសុល (១៤-២៤)
២០
- យ៉ូណាថានមានភក្ដីភាពចំពោះដាវីឌ (១-៤២)
២១
- នៅក្រុងណូប ដាវីឌបរិភោគនំប៉័ងតាំងទុក (១-៩)
- ដាវីឌក្លែងខ្លួនធ្វើជាឆ្កួតនៅក្រុងកាថ (១០-១៥)
២២
- ដាវីឌនៅក្រុងអាឌូឡាមនិងក្រុងមីសពេ (១-៥)
- សុលបញ្ជាឲ្យសម្លាប់ពួកសង្ឃនៅក្រុងណូប (៦-១៩)
- អាប៊ីយ៉ាថារត់ភៀសខ្លួន (២០-២៣)
២៣
- ដាវីឌជួយសង្គ្រោះក្រុងកៃឡា (១-១២)
- សុលដេញតាមសម្លាប់ដាវីឌ (១៣-១៥)
- យ៉ូណាថានពង្រឹងទំនុកចិត្តដាវីឌ (១៦-១៨)
- ដាវីឌស្ទើរតែរត់គេចពីសុលមិនរួច (១៩-២៩)
២៤
- ដាវីឌទុកជីវិតឲ្យសុល (១-២២)
  - ដាវីឌគោរពអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរើសតាំង (៦)
២៥
- សាំយូអែលទទួលមរណភាព (១)
- ណាបាលបដិសេធពួកបុរសរបស់ដាវីឌ (២-១៣)
- អាប៊ីកែលប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា (១៤-៣៥)
  - ‹ព្រះយេហូវ៉ានឹងការពារជីវិតលោកម្ចាស់ ដូចវេចខ្ចប់ទ្រព្យថ្លៃវិសេស› (២៩)
- ព្រះយេហូវ៉ាប្រល័យជីវិតណាបាល (៣៦-៣៨)
- អាប៊ីកែលក្លាយជាប្រពន្ធរបស់ដាវីឌ (៣៩-៤៤)
២៦
- ដាវីឌទុកជីវិតឲ្យសុលម្ដងទៀត (១-២៥)
  - ដាវីឌគោរពអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរើសតាំង (១១)
២៧
- ពួកភីលីស្ទីនឲ្យក្រុងស៊ីកឡាក់ទៅដាវីឌ (១-១២)
២៨
- សុលទៅជួបគ្រូខាបនៅក្រុងអេនដោ (១-២៥)
២៩
- ពួកភីលីស្ទីនមិនទុកចិត្តដាវីឌ (១-១១)
៣០
- ជនជាតិអាម៉ាលេកវាយលុក ហើយដុតក្រុងស៊ីកឡាក់ (១-៦)
  - ដាវីឌទទួលកម្លាំងឡើងវិញពីព្រះ (៦)
- ដាវីឌច្បាំងឈ្នះជនជាតិអាម៉ាលេក (៧-៣១)
  - ដាវីឌរំដោះពួកអ្នកដែលគេចាប់ (១៨, ១៩)
  - បទបញ្ជារបស់ដាវីឌអំពីជ័យភណ្ឌ (២៣, ២៤)
៣១
- សុលនិងកូនប្រុសបីនាក់ស្លាប់ (១-១៣)