បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • rq មេរៀនទី ១២ ទំ. ២៤-២៥
  • មានការគោរពចំជីវិតនិងឈាម

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • មានការគោរពចំជីវិតនិងឈាម
  • តើព្រះតម្រូវអ្វីពីយើង?
  • អត្ថបទស្រដៀងគ្នា
  • ចូរឲ្យតម្លៃជីវិតដែលជាអំណោយពីព្រះ
    តើគម្ពីរអាចបង្រៀនយើងអំពីអ្វី?
  • ចូរមានទស្សនៈដូចព្រះចំពោះជីវិត
    តើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា?
  • តើអ្នកមានទស្សនៈដូចព្រះឬទេថាជីវិតមានតម្លៃ?
    «ចូររក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់»
តើព្រះតម្រូវអ្វីពីយើង?
rq មេរៀនទី ១២ ទំ. ២៤-២៥

មេ​រៀន​ទី១២

មាន​ការ​គោរព​ចំពោះ​ជីវិត​និង​ឈាម

តើ​យើង​គួរ​មាន​ទស្សនៈ​យ៉ាង​ណា​អំពី​ជីវិត? (១) អំពី​ការ​ពន្លូត​កូន? (១)

តើ​តាម​របៀប​ណា​ដែល​គ្រីស្ទាន​បង្ហាញ​ថា​គេ​មាន​សម្បជញ្ញៈ​អំពី​ការ​ជៀសវាង​ពី​គ្រោះថ្នាក់? (២)

តើ​ការ​សម្លាប់​សត្វ​គឺ​ជា​ការ​ខុស​ឬ? (៣)

តើ​អ្វី​ខ្លះ​ជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​មិន​សម្ដែង​នូវ​ការ​គោរព​ចំពោះ​ជីវិត? (៤)តើ​អ្វី​ជា​ច្បាប់​របស់​ព្រះ​អំពី​ឈាម? (៥)

តើ​នេះ​មាន​រួម​ការ​បញ្ចូល​ឈាម​ឬ​ទេ? (៦)

១​. ព្រះ​យេហូវ៉ា​គឺ​ជា​ប្រភព​នៃ​ជីវិត។ របស់​រស់​នៅ​ទាំង​ឡាយ​មាន​ជីវិត​គឺ​ដោយសារ​ព្រះ។ (ទំនុកដំកើង ៣៦:៩) ជីវិត​គឺ​ពិសិដ្ឋ​ណាស់​ចំពោះ​ព្រះ។ សូម្បី​ជីវិត​នៃ​ទារក​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្ដាយ​ក៏​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដែរ។ សម្លាប់​ទារក​ដែល​កំពុង​លូត​លាស់​ក្នុង​ផ្ទៃ​បែប​នេះ​ដោយ​បំណង នោះ​គឺ​ខុស​ហើយ​ចំពោះ​ព្រះ​នេត្រ​នៃ​ព្រះ។—និក្ខមនំ ២១:២២, ២៣; ទំនុកដំកើង ១២៧:៣

២​. គ្រីស្ទាន​ពិត​គឺ​មាន​សម្បជញ្ញៈ​អំពី​ការ​ជៀសវាង​ពី​គ្រោះថ្នាក់។ ពួក​គេ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ប្រយ័ត្ន​ដល់​រថយន្ត​និង​ផ្ទះ​របស់​គេ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គ្រោះថ្នាក់​កើត​ឡើង។ (ចោទិយកថា ២២:៨) អ្នក​បំរើ​ព្រះ​មិន​យក​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​មក​ប្រថុយ​លេងៗ ដើម្បី​ជា​ការ​កំសាន្ត​សប្បាយ​ឬ​ការ​រំភើប​ចិត្ត​ប៉ុណ្ណោះ​ឡើយ។ ដូច្នេះ ពួក​គេ​មិន​ចូល​រួម​ក្នុង​កីឡា​ឃោរឃៅ​ណា​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដល់​មនុស្ស​ឯ​ទៀត​ដោយ​ចេតនា​ទេ។ ពួក​គេ​ជៀសវាង​ការ​កំសាន្ត​ដែល​ជំរុញ​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ឃោរឃៅ។—ទំនុកដំកើង ១១:៥; យ៉ូហាន ១៣:៣៥

៣​. ជីវិត​នៃ​សត្វ​ក៏​ពិសិដ្ឋ​ចំពោះ​ព្រះ​អាទិទេព​ដែរ។ គ្រីស្ទាន​អាច​សម្លាប់​សត្វ​បាន ដើម្បី​ផ្ដល់​ជា​ចំណី​អាហារ​និង​សំលៀកបំពាក់ ឬ​ដើម្បី​ការពារ​ខ្លួន​ពី​រោគ​ជម្ងឺ​និង​គ្រោះថ្នាក់។ (លោកុប្បត្តិ ៣:២១; ៩:៣; និក្ខមនំ ២១:២៨) ប៉ុន្តែ​ធ្វើ​បាប​សត្វ​ឬ​ក៏​សម្លាប់​សត្វ​លេង​ទុក​ដូច​ជា​កីឡា ឬ​កំសាន្ត​សប្បាយ នោះ​គឺ​មិន​ត្រូវ​ទេ។—សុភាសិត ១២:១០

៤​. ការ​ជក់​បារី ទំពា​ស្លា និង​ប្រើ​ថ្នាំ​ដើម្បី​កំសាន្ត​សប្បាយ គឺ​មិន​មែន​សំរាប់​គ្រីស្ទាន​ឡើយ។ ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​នេះ​គឺ​ខុស ពីព្រោះ (១) វា​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ញៀន (២) វា​ធ្វើ​ទុក្ខ​ដល់​រូប​កាយ​របស់​យើង ហើយ (៣) វា​មិន​មែន​ជា​ការ​ស្អាត​ស្អំ​ទេ។ (រ៉ូម ៦:១៩; ១២:១; កូរិនថូសទី២ ៧:១) ការ​លះបង់​ទម្លាប់​ទាំង​នេះ​ចោល គឺ​ជា​ការ​ពិបាក​ណាស់។ ប៉ុន្តែ យើង​ត្រូវ​តែ​លះបង់​ចោល​ទើប​យើង​ផ្គាប់​ព្រះ​ហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន។

៥​. ឈាម​ក៏​ជា​របស់​ពិសិដ្ឋ​ដែរ​ចំពោះ​ព្រះ​នេត្រ​នៃ​ព្រះ។ ព្រះ​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រលឹង​ឬ​ជីវិត​គឺ​នៅ​ក្នុង​ឈាម។ ដូច្នេះ ការ​បរិភោគ​ឈាម​គឺ​ជា​ការ​ខុស។ ហើយ​ការ​បរិភោគ​សាច់​នៃ​សត្វ​ដែល​គេ​មិន​បាន​បង្ហូរ​ឈាម​ចោល​ឲ្យ​អស់​ក៏​ជា​ការ​ខុស​ដែរ។ បើ​សត្វ​ណា​ដែល​គេ​គាប​ច្របាច់​ក​ឬ​ស្លាប់​ដោយ​អន្ទាក់ សត្វ​នោះ​យើង​មិន​គួរ​បរិភោគ​ទេ។ បើ​សត្វ​នោះ​ត្រូវ​គេ​ចាក់​ឬ​ត្រូវ​គេ​បាញ់ នោះ​ត្រូវ​តែ​បង្ហូរ​ឈាម​វា​ចោល​ជា​ប្រញាប់ បើសិន​យើង​ចង់​បរិភោគ​សាច់​វា។—លោកុប្បត្តិ ៩:៣, ៤; លេវីវិន័យ ១៧:១៣, ១៤; កិច្ចការ ១៥:២៨, ២៩

៦​. តើ​ទទួល​ការ​បញ្ចូល​ឈាម​គឺ​ជា​ការ​ខុស​ឬ​ទេ? សូម​ចាំ​ថា ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​តម្រូវ​ឲ្យ​យើង​ជៀសវាង​ពី​ឈាម។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា​យើង​មិន​ត្រូវ​យក​ឈាម​របស់​មនុស្ស​ឯ​ទៀត​ឬ​សូម្បី​ឈាម​របស់​ខ្លួន​យើង​ដែល​បាន​សន្សំ​ទុក មក​បញ្ចូល​ក្នុង​រូប​កាយ​យើង​តាម​វិធី​ណា​ឡើយ។ (កិច្ចការ ២១:២៥) ដូច្នេះ គ្រីស្ទាន​ពិត​មិន​ទទួល​ការ​បញ្ចូល​ឈាម​ទេ។ ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​វិធី​ព្យាបាល​ពេទ្យ​ផ្សេងៗឯ​ទៀត ដូច​ជា​ការ​បញ្ចូល​ធាតុ​ដែល​មិន​មាន​ជាតិ​ឈាម​ជា​ដើម។ ពួក​គេ​ចង់​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​នឹង​មិន​ខំ​រក​សង្គ្រោះ​ជីវិត​ខ្លួន​ដោយ​បំពាន​លើ​ច្បាប់​របស់​ព្រះ​ឡើយ។—ម៉ាថាយ ១៦:២៥

[រូបភាព​នៅ​ទំព័រ​២៥]

ដើម្បី​ផ្គាប់​ព្រះ​ហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ យើង​ត្រូវ​តែ​ជៀសវាង​ការ​បញ្ចូល​ឈាមជៀសវាង​ទម្លាប់​មិន​ស្អាត​ស្អំនិង​ការ​ប្រថុយ​ដ៏​មិន​ចាំបាច់​ដែល​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​គ្រោះថ្នាក់

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក