មេរៀនទី៨៥
លោកយេស៊ូជួយមនុស្សឲ្យជានៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
ពួកផារិស៊ីស្អប់លោកយេស៊ូ ហើយខំរកមូលហេតុដើម្បីចាប់ខ្លួនលោក។ ពួកគេនិយាយថា លោកមិនត្រូវជួយមនុស្សឲ្យជានៅថ្ងៃឈប់សម្រាកទេ។ យ៉ាងណាក្ដី នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកមួយ លោកយេស៊ូបានឃើញបុរសងងឹតភ្នែកម្នាក់អង្គុយសុំទាននៅតាមផ្លូវ។ លោកប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ ‹សូមមើលរបៀបដែលឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជួយបុរសនេះ›។ លោកយេស៊ូស្ដោះទឹកមាត់លើដី ហើយលាយជាភក់ រួចលាបលើភ្នែកគាត់។ បន្ទាប់មក លោកប្រាប់គាត់ថា៖ ‹ចូរទៅលាងភ្នែកនៅអាងទឹកស៊ីឡូម›។ បុរសនោះបានធ្វើតាម នេះជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតគាត់ដែលអាចមើលឃើញ។
ពេលបណ្ដាជនឃើញគាត់ ពួកគេភ្ញាក់ផ្អើល ហើយនិយាយថា៖ ‹តើនេះជាបុរសដែលធ្លាប់អង្គុយសុំទាននៅទីនេះឬ? ឬគ្រាន់តែជាអ្នកដែលមានមុខដូចគាត់?›។ គាត់ប្រាប់ថា៖ ‹ខ្ញុំហ្នឹងហើយជាបុរសងងឹតភ្នែកនោះ!›។ ដូច្នេះ បណ្ដាជនសួរគាត់ថា៖ ‹ហេតុអ្វីឥឡូវអ្នកអាចមើលឃើញ?›។ ពេលគាត់ប្រាប់ហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើង ពួកគេក៏នាំគាត់ទៅជួបពួកផារិស៊ី។
បុរសនោះប្រាប់ពួកផារិស៊ីថា៖ ‹លោកយេស៊ូបានយកភក់មកដាក់លើភ្នែកខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំឲ្យទៅលាងទឹកចេញ។ ខ្ញុំបានធ្វើតាម ហើយខ្ញុំក៏អាចមើលឃើញ›។ ពួកផារិស៊ីនិយាយថា៖ ‹បើយេស៊ូនោះធ្វើឲ្យមនុស្សជានៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នោះឫទ្ធានុភាពរបស់គាត់មិនមែនមកពីព្រះទេ›។ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះទៀតនិយាយថា៖ ‹បើឫទ្ធានុភាពរបស់គាត់មិនមែនមកពីព្រះ គាត់មិនអាចជួយមនុស្សឲ្យជាបានឡើយ›។
ពួកផារិស៊ីបានហៅឪពុកម្ដាយបុរសនោះមកសួរថា៖ ‹ហេតុអ្វីឥឡូវកូនរបស់អ្នកមើលឃើញ?›។ ឪពុកម្ដាយគាត់ភ័យខ្លាច ដោយសារពួកផារិស៊ីបាននិយាយថា បើអ្នកណាជឿលើលោកយេស៊ូ អ្នកនោះនឹងត្រូវបណ្ដេញចេញពីសាលាប្រជុំ។ ដូច្នេះ ឪពុកម្ដាយគាត់ប្រាប់ថា៖ ‹យើងមិនដឹងទេ។ សូមសួរគាត់ខ្លួនឯង›។ ពួកផារិស៊ីបានសួរបុរសនោះថែមទៀត គាត់បានឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអស់ហើយ ហេតុអ្វីនៅតែសួរខ្ញុំ?›។ ពួកផារិស៊ីខឹងខ្លាំងណាស់ ក៏បណ្ដេញបុរសនោះចេញ។
លោកយេស៊ូបានទៅរកបុរសនោះ ហើយសួរគាត់ថា៖ ‹តើអ្នកមានជំនឿលើមេស្ស៊ីទេ?›។ គាត់ឆ្លើយថា៖ ‹បើខ្ញុំដឹងថាអ្នកនោះជាអ្នកណា ខ្ញុំនឹងជឿ›។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ ‹ខ្ញុំគឺជាមេស្ស៊ី›។ លោកយេស៊ូសប្បុរសណាស់ មែនទេ? លោកមិនត្រឹមតែជួយគាត់ឲ្យមើលឃើញប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកក៏បានជួយគាត់ឲ្យមានជំនឿដែរ។
«អ្នករាល់គ្នាយល់ខុសហើយ ពីព្រោះអ្នកមិនស្គាល់បទគម្ពីរ ហើយក៏មិនស្គាល់ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដែរ»។—ម៉ាថាយ ២២:២៩