ក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការ
អេវ៉ែកនៃក្រុងគ្លូសីស្ទើរ៍នៅប្រទេសអង់គ្លេសបានដឹងថាមានបព្វជិតជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងតំបន់លោក ដែលមិនអាចទន្ទេញក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការទេ ហើយ១០ភាគរយនៃពួកគេក៏មិនអាចរកឃើញក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការក្នុងព្រះគម្ពីរដែរ។ ប៉ុន្តែ នេះគឺ៤៥០ឆ្នាំកន្លងមកម្ល៉េះ។ តើស្ថានភាពបានប្រសើរតាំងពីពេលនោះទេ? គឺអត់ទេ—ដូចកាសែត សាន់ដេថែម្ស បានបង្ហាញក្នុងការស្ទង់មតិនៅពេលថ្មីៗនេះនៃពួកបព្វជិតអង់គ្លេកិន។
ក្នុងចំណោមបព្វជិត២០០នាក់ដែលបានសម្ភាសន៍ មានតែ៣៤ភាគរយទេដែលអាចចាំក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការបាន។ ក្នុងចំណោមបព្វជិតឯទៀត បុគ្គលម្នាក់បានគិតថា ក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការមានការឃាត់ឃាំងច្រើនណាស់ ហើយម្នាក់ទៀតបានកំចាត់ក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការចោល ថាវាមិនទាក់ទងនឹងបញ្ហាខាងសីលធម៌នៅសម័យទំនើប។
តើអ្នកដឹងក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការ ឬកន្លែងដែលអាចរកឃើញទេ? ក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការបានកត់ទុកនៅក្នុងសៀវភៅនិក្ខមនំ ជាសៀវភៅទីពីរនៃព្រះគម្ពីរ គឺ១៧ខដំបូងនៃជំពូកទី២០។ សូមអ្នកអានក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការចុះ។ នេះជារបៀបដ៏ស្រួលក្នុងការដាក់ជាក្រុម។ ក្រិត្យវិន័យបួនដំបូងទាក់ទងជាមួយការថ្វាយបង្គំព្រះ ទីប្រាំបង្ហាញអំពីជីវភាពគ្រួសារ ទីប្រាំមួយដល់ប្រាំបួនគឺស្តីអំពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយមនុស្សគ្នីគ្នា ហើយក្រិត្យវិន័យទីដប់ គឺប្លែកពីគេដែលបណ្ដាលឲ្យយើងពិនិត្យចិត្តរបស់យើង និងបំណងចិត្តរបស់យើង។ នេះជាការសង្ខេបដ៏ខ្លីនៃរបៀបដែលពួកគ្រីស្ទានអាចធ្វើតាមគោលការណ៍។
ទីមួយ: ផ្ដល់ព្រះអាទិទេពយើងនូវភក្ដីភាពដាច់មុខ។ ទីពីរ: កុំឲ្យថ្វាយបង្គំរូបឆ្លាក់ឡើយ។ ទីបី: ត្រូវគោរពហើយឲ្យកិត្ដិយសដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះជានិច្ច។ ទីបួន: ត្រូវមានពេលវេលាដើម្បីគិតលើរឿងខាងវិញ្ញាណដោយគ្មានការរំខាន។ ទីប្រាំ: ក្មេងៗគោរពឪពុកម្ដាយរបស់អ្នក។ ទីប្រាំមួយ: កុំប្រព្រឹត្តឃាតកម្ម។ ទីប្រាំពីរ: ជៀសវាងការក្បត់ប្ដីប្រពន្ធ។ ទីប្រាំបី: កុំឲ្យលួចឲ្យសោះ។ ទីប្រាំបួន: និយាយសេចក្ដីពិត។ ទីដប់: ជៀសវាងការច្រណែនលោភ។
ក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការជាផ្នែកនៃក្រិត្យវិន័យដែលបានឲ្យទៅម៉ូសេ។ ប៉ុន្តែ គោលការណ៍ដែលតំណាងនោះគឺមានមិនចេះចប់។ (រ៉ូម ៦:១៤; កូល៉ុស ២:១៣, ១៤) ដោយមូលហេតុនេះ ពួកអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូបានដកស្រង់ហើយសំដៅទៅក្រិត្យវិន័យដប់ប្រការ។ (រ៉ូម ១៣:៨-១០) តើជាការសប្បាយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎នៅសព្វថ្ងៃនេះ ប្រសិនបើយើងទាំងអស់គ្នាបានគោរពតាមគោលការណ៍ដែលព្រះបណ្ដាលឲ្យតែងនោះ!